Zielige puppy's, katten op het
dak, losgeslagen emoes, ze
kunnen allemaal rekenen op
SYLVIA VAN OOSTRUM (66)
van de Dierenambulance.
Want elk dier verdient het
geholpen te worden.
ALS ZE IN DE ogen van een dier
kijkt, ziet Sylvia een ziel. En gelukkig
vinden steeds minder mensen dat
raar. Ze is al vijftien jaar vrijwilliger
voor de Dierenambulance, regio
Den Bosch. Prachtig werk, avon
tuurlijk ook: je weet nooit wat je te
wachten staat. Vastgevroren vogels.
Aangereden vosjes, dassen en
wezeltjes. Verwaarloosde honden
of een achtergelaten pup die van de
snelweg moet worden geplukt. Met
de brandweer een kat van het dak
halen. Ze heeft zelfs eens achter
een losgeslagen emoe aan gerend.
Plus de vreselijke gevallen van
mishandeling, zoals een konijntje
waarmee gevoetbald was. Elk beest
heeft het recht geholpen te worden.
Al moet ze het laten inslapen, dat
is beter dan verkommeren langs
de weg.
Op de ambulance worden de twee
dagelijkse diensten - Sylvia is hier
bezig met de overdracht - door
duo's gedraaid. Minstens een keer
per maand heb je weekenddienst.
Haar man houdt van de verhalen
waarmee ze thuiskomt en is
weleens invalchauffeur geweest.
Vond-ie best spannend. De mooiste
momenten beleeft ze als een zieke
of gewonde zwaan is hersteld en
wordt teruggebracht naar z'n part
ner: ook al bevindt die zich aan de
overkant van een grote plas, toch
horen ze genoeg om als idioten op
elkaar af te stuiven. Vervolgens
draaien ze om elkaar heen en
vormen met de halzen zo'n hartje.
Daarvan krijgt ze tranen in de ogen,
zo ongelooflijk mooi is dat.
A
J-
t'Li
