DE BOER OP Leo Dekker en zijn akkerbouwbedrijf op zware
8
Boeren zijn het gesprek van de dag.
Ze stoten (te veel) stikstof uit,
spuiten (teveel)
bestrijdingsmiddelen,
zorgen voor (te veel) slik
op de weg, bezetten met
(te grote) tractoren het
Haagse Malieveld. Maar
wie zijn die boeren nu
eigenlijk? In deze serie zoeken we
hen op. Vandaag aflevering 15:
akkerbouwer Leo Dekker op zware
grond aan de Loodijk bij Zuidzande.
'Mijn bedrijf is mijn
pensioen. Maar
aan wie moet ik
het straks kwijt?'
Het is precies drie
jaar geleden. Leo
Dekker (1968) kan
het reconstrueren.
In de vooravond
werden er twee - volgens de po
litie Litouwse - mannen op de
Loodijk afgezet door een busje
met een Duits kenteken. Ze lie
pen in het donker op hun ge
makje het erf van de boerderij
op, draaiden een plaatstalen
wandpaneel van één van de
schuren los waardoor ze zo bin
nen konden stappen, haalden
het scherm en de ontvanger van
het gps-systeem van één van de
tractoren, stapten naar buiten
en werden even later weer op
gepikt door het busje.
Inbraakpreventie
Leo en zijn vrouw Suzan zijn er
nu wel overheen. Maar het was
spannend. Dat de dieven heel
precies wisten hoe en waar ze
het 15.000 euro kostende satel-
lietplaatsbepalingssysteem kon
den bemachtigen, gaf het besef
dat de boerderij vooraf was ge
observeerd. Er was de angst dat
ze terug zouden komen. De
tweede tractor met exact zo'n
zelfde systeem hadden ze onge
moeid gelaten. Bovendien weet
iedere crimineel dat een boer de
gestolen waar vervangt. Leo
heeft maatregelen genomen.
Alle schuurdeuren werden
voorzien van nieuw hang- en
sluitwerk. Hij plaatste houten
binnenwanden in de schuren:
isolatie en tegelijk inbraakpre
ventie. En sindsdien neemt hij
aan het eind van elke werkdag
het gps-scherm uit de tractorca
bine mee in huis. Er moet Leo
nog wel iets van het hart: ,,De
leveranciers van onderdelen
hebben ook schuld. Toen het
gps-systeem twintig jaar geleden
werd ingevoerd, werden de onder
delen van opvallende kleuren
voorzien zodat voor iedereen goed
zichtbaar was dat je als boer
voorop liep. Nu heeft vrijwel ie
dereen zo'n apparaat en toch zijn
de kleuren nog steeds fel afwij
kend. Ik heb al eens gezegd:
waarom doen jullie dat toch?"
Over dat gps-systeem moeten
we het straks nog even hebben, de
plaatsbepaling via satelliet zorgt
immers voor een revolutie in de
landbouw. Maar eerst even Leo
Dekker (1968), akkerbouwer met
zo'n 100 hectare net ten zuidwes
ten van Zuidzande. ,,Aan de Lood-
ijk", zegt hij, ,,aan een dijk die in
boerenkringen geen frisse naam
heeft. De Lodijkpolder staat be
kend om zijn hele zware grond.
Mijn bedrijf ligt vooral in de daar
aan grenzende Capellepolder. Die
grond is een fractie lichter. De
soort grond bepaalt de keuze in je
bouwplan. Ik ben aangewezen op
tarwe, aardappelen, graszaad, sui
kerbieten. Intensieve teelten als
worteltjes of knolselderij zijn hier
niet mogelijk. Dat zou ik wel wil
len. Er is geen behoefte meer aan
de producten die ik teel. Onze bin
nenlandse markt is voorzien van
graan, aardappelen, vlees, zuivel.
De Europese markt eigenlijk ook.
Er zijn nog wel opkomende mark
ten, Afrika, Oekraïne, Rusland. Ik
ben voorstander van de korte ke
ten. Maar ook ik moet voor de ex
port produceren. Dat zaagt aan het
verdienmodel. Granen en suikers
zijn 'commodity's', handelsartike
len die de hele wereld overgaan.
Als boer moet ik de tering naar de
nering zetten. De kosten laag hou
den, zuinig zijn, investeren in
drainage of een nieuwe machine
kan alleen als het een goed jaar is."
Ledenraden van de Rabobank
en van Cosun - vroeger de Suiker
unie, het afdelingsbestuur
West-Zeeuws-Vlaanderen van de
ZLTO - de Zuidelijke Land- en
Tuinbouw Organisatie, het be
stuur van het CDA West-Zeeuws-
Vlaanderen: ,,Ik ben een boeren-
bestuurder." Hij heeft een papier
op de keukentafel klaargelegd met
daarop de onderwerpen die wat
hem betreft aan de orde kunnen
komen. Genoeg om een hele krant
mee te vullen. We lezen 'moge
lijke verruiming van dierhouderij
in de regio'. Serieus? Leo: ,,Er is een
afvalrace gaande in de landbouw.
Eén van de drie boeren heeft een
opvolger. Dat speelde hier ook.
Een generatie geleden waren er
nog drie boeren in de Capellepol-
der. Nu ben ik de enige. Wie moet
al die vrijkomende bedrijven ko
pen? Dat zou perfect een geiten
houder of een pluimveehouder
kunnen zijn. We hebben hier be
hoefte aan organische mest. Die
wordt nu met tankauto's aange
voerd uit Brabant. In de jaren 1985
tot 2005 kwamen er in de streek
rundveehouders in zo'n twintig
leegstaande boerderijen. Dat is een
zegen geweest. Het is misschien
een tegendraadse beweging om
geiten en pluimvee hier te vesti
gen, maar dan kunnen wij als boe
ren een kringloop opzetten met de
buurman."
Hij is geboren en getogen op de
boerderij waar hij woont. Vader
Piet was boer en taxateur van de
grondkamer, een rijksdienst die
toezicht houdt op de pachtprijzen.
Leo volgde de middelbare land
bouwschool in Schoondijke en
Goes. In 1989 ging hij een jaar naar
Australië, naar oom Simon Dekker
die begin jaren 60 was geëmi
greerd en een melkveebedrijf had
opgebouwd. ,,Ik kreeg van mijn
vader een ticket enkele reis. De re
tourvlucht moest ik daar verdie
nen. Mijn oom zei: 'Als je boer wil
worden, doe dat in je thuisstaat,
dat is beter dan emigreren'. Ik
voelde het verdriet dat hij had als
pionier, het niet begrepen worden,
de eenzaamheid."
Opvolgers
Opvolgers zijn aan de Loodijk niet
in beeld. ,,Onze zoon en dochter
zijn nu rond de 20, hij is fysiothe
rapeut en zij volgt een bloemis
tenopleiding. Jammer, maar 'c'est
la vie'. Ik vraag me natuurlijk wel
eens af voor wie ik dit werk nog
doe. Zitten er nog mensen op mijn
ZATERDAG 11 DECEMBER 2021 GO
'Ik ben een gewoon boertje op
JAN VAN DAMME
Leo Dekker: ,,Van 15 februari tot 1 december ben ik elke dag op het
land te vinden."
