Willem Smallegange, bioboer en naturist w a 6 Bloot lopen moet je een keer proberen, vindt hij, en biologisch boeren zit in zijn aard. Willem Smallegange heeft respect voor wat een ander doet, maar gaat zijn eigen weg. Een Don Quichot in de polder voelt hij zich soms. 'Een naturist is gewoon een doorsnee van de bevolking. Er zit echt van alles tussen' VALESKA NASTALY e geven niet zulk goed weer af, we kunnen wel in de sauna gaan zit ten", zegt Willem Smallegange over de telefoon bij het maken van de afspraak. Als interviewer krijg je niet zo gauw zo'n voorstel. Zeker niet van iemand die je nog nooit hebt ontmoet. Bloot zijn is de normaalste zaak van de wereld voor Willem Smallegange. Toch treffen we hem voor het interview met kleren aan. Hij is zelfs dik ingepakt. Boven zijn spijkerbroek heeft hij een trui aan met daarover een oranje - inmid dels versleten en lang geleden gewassen - winterjas met achterop 'Haven van Antwer pen'. Die stamt nog uit de tijd dat hij vracht wagenchauffeur was. Zodra we het huis bin nengaan, een woning uit begin 1900 die 'in de verbouwing' zit, gaan de Zweedse klompen uit. Toch nog onbedekte ledematen: het ge sprek gaat blootsvoets verder. ,,Ik heb een probleem, want ik heb mijn werk. En daar heb je beschermende kleding voor no dig. Kleding is ook praktisch, want je hebt broekzakken waar je nog eens wat in kunt stoppen. Ik ben zeker 's zomers meestal aan het werk en ik ga niet voor een paar uur zon der kleren lopen. Trouwens, zo verschrikkelijk warm is het afgelopen jaar niet geweest." ,,Ik zie dat altijd zo: mensen hebben een aantal zintuigen om mee waar te nemen. Bij de een is een bepaald zintuig beter ontwikkeld dan ge middeld. Het zicht, het gehoor, de reuk... De huid is in feite ook een waarnemingszintuig. Dat is bij een bepaald deel van de mensen zo ontwikkeld dat hele dagen met kleren aanlo pen benauwend voelt. Dat betekent niet dat je constant bloot moet lopen, maar je neemt de atmosfeer beter waar, de omgeving, de zon, water en wind." ,,Regen is meestal koud, maar het is een enorme ervaring om naakt in de regen te lo pen. Dat moet je toch een of twee keer in je le ven gedaan hebben. Dan voel je die regen- druppels op je lijf. Dat is lekker. En dat terwijl je gewoon twintig of honderd meter kunt lo pen. Als je onder de douche een of twee stap pen zet, sta je naast de straal. Ik zeg, als je een keer de mogelijkheid hebt, probeer het ge woon eens. Ik snap dat voor iedereen die grens anders ligt, maar ik denk dat er maar weinig mensen zijn die thuis met een badpak aan on der de douche gaan." ,,Mijn ouders hebben in de jaren 60 het natu risme ontdekt. We gingen weekendjes weg naar naturistencampings. De eerste keer dat je op zo'n terrein komt, denk je van 'hé, die lo pen in hun blootje', maar na een uurtje ben je eraan gewend. Bloot is voor mij een gegeven." ,,Ik zou samen met mijn vader de camping gaan runnen. Hij is 66 geworden, overleden aan een aneurysma, een gebarsten ader. Ze hebben hem nog kunnen opereren en hij heeft daarna nog veertien dagen geleefd, maar hij is niet meer bij bewustzijn gekomen. De aan vraag voor de camping liep al. Mijn ouders hadden zoiets van 'we beginnen geen mini- camping, want dan moeten we zelf kleren aan als we in de tuin zitten'. Bovendien zat de re creatie in een groeispurt. Er was een stop inge last voor de Zeeuwse kustgemeenten, tenzij je met een uniek en onderscheidend product kwam. Daar zijn wij toen op ingesprongen door een aanvraag voor een naturistencam ping te doen." ,,Het is een camping met vijftien plaatsen. Ik heb geen seizoenplaatsen, ik draai alleen op passanten. Dat bevalt het beste. We gaan nu /- 's winters dicht, maar we zitten er wel aan te denken langer open te gaan, want er komt meer vraag naar. Het recreatiegedrag van de mensen is aan het veranderen. Meestal is het half september gebeurd, maar ik heb eind oktober nog mensen ge had die twee weken in de stromende regen stonden. Er was een trend gaande naar meer luxe en een hoger verzorgingsniveau. Ik ben niet meegegaan in die hype en dat lijkt nu in mijn voordeel te zijn. Er komen hier echt allerlei soorten mensen. Je hebt survivalgroepen en mensen die in maart, als het net niet meer vriest, met een hele luxe hangmat komen van boven de 1000 euro. Een naturist is gewoon een doorsnee van de bevolking. Er zit echt van alles tus sen." ,,Het is niet anders dan anders. Het scheelt echt per persoon. Ik krijg wel eens aanvra gen van mensen die een heel verkeerd idee van naturisme hebben. Die zien het als iets seksueels. Er zijn er ook die denken dat het hier toegestaan is in het openbaar seksuele handelingen te verrichten, maar die zijn er steeds minder. Ik ga dan een praatje met ze maken over de omgeving, de camping, het bedrijf en naturisme. Het onderwerp seks vermijd ik dan. Meestal werkt dat het beste, dan snappen ze het wel. Ik zeg bewust niet: 'Dat mag hier niet.' Dat is de manier waarop ik het graag aanpak." ,,Ik heb er geen problemen mee als mensen dingen anders doen dan ik. Dat geldt voor de landbouw ook. Biologisch boeren ligt in mijn aard. Het is iets wat mij interesseert om verschillende redenen. Dit was oor spronkelijk een gangbaar akkerbouwbe drijf, niet biologisch, maar wel met het idee natuurinclusief. Het woord bestond toen nog geen eens. Mijn vader deed aan aange past maaibeleid en nestbescherming. Hij gebruikte wel wat gewasbeschermers, maar niet overdreven. Begin jaren 60 werd door het landbouwinstituut gepromoot om een sloottalud bijvoorbeeld helemaal dood te spuiten. Dat vond mijn vader te ver ZATERDAG 11 DECEMBER 2021 GO 'Het is een enorme ervaring om naakt in de regen te lopen' H Ik dacht dat naturisten zoveel mogelijk thuis naakt rondliepen? U noemde naakt zijn in een eerder interview bevrijdend. Wat bedoelt u daarmee? Raadt u het mensen aan om een keer naakt te lopen? Hoe komt het dat u naturist bent geworden? En nu heeft u uw eigen naturistencamping bij uw boerderij, ingeklemd tussen natuurgebie den achter de Oosterscheldedijk. Is het een succesformule? Zijn mensen ook eerlijker, opener tegen elkaar als ze bloot zijn? Met de camping gaat u tegen de gangbare stroom in, maar ook met het akkerbouw bedrijf. Willem Smallegange voor de saunawagen van een campinggast: „Bloot is voor mij een gegeven." foto katja van noort

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 54