Ze verstopte geen drankflessen en stond ook niet beschonken
op de set: zo erg was het nou ook weer niet. Toch stopte presentatrice
EVI HANSSEN (43) na een totaal uit de hand gelopen avond met alcohol.
'Het was heel eng om de feestende, lallende en lachende Evi los te laten.'
Een paar weken terug, een wedstrijd van
de Rode Duivels. Evi Hanssen zat op de
tribune met vrienden. Ze juichte uitbundig
met in haar hand een alcoholvrij biertje.
Ze keek naar het glas, en even schoot het
door haar heen: ben ik dit? Ben ik écht gestopt met
alcohol? Het korte antwoord: ja.
DAN HET LANGE ANTWOORD. Evi Hanssen is presen
tatrice, zangeres, columnist, schrijver, maar ook:
iemand die het leven graag viert en al vroeg leerde
dat daar drank bij hoort. Bij hen thuis stond altijd
een 'fleske Cava' klaar. Op familiefeestjes gedroegen
ooms en tantes zich net wat leuker na een paar
glaasjes, en ze zag hoe jaloersmakend veel lol haar
broers en neven hadden met een bierspelletje.
'Alleen maar lachende mensen,' zegt Hanssen er
nu over. 'Alcohol stond voor lol maken. Ik bezwoer
dat ik nooit zo'n saaie tut zou worden die op feestjes
alleen spa rood bestelde.'
TOT ZE TWEE JAAR GELEDEN haar ogen opendeed
en ze meteen weer sloot, want ze had een kater van
heb ik jou daar, inclusief schaamte voor de dingen
die ze met de volumeknop op standje 'luid' had
gezegd - althans, de dingen die ze zich nog kon
herinneren. 'Er waren weer eens zwarte gaten,
dat deed alcohol snel bij mij. Mijn vriend was zo
sympathiek mijn geheugen op te frissen. Hij liet
een filmpje zien waarop ik tegen een gevel aan
wankel, met mijn fiets tegen me aan.'
En, zo bekent ze in haar pas verschenen boek Sinds
ik niet meer drink: ze heeft die avond in haar broek
geplast. Niet veel, maar toch.
Begrijp haar niet verkeerd: die kater, die hevige
dronkenschap en het broekplassen, dat overkwam
haar niet elke maand. Ze stond nooit dronken op
de set of in de studio, verstopte geen lege flessen
in keukenkastjes. Ze was altijd fris voor haar twee
zoons, Scout (nu 9) en Mac (11). In de anderhalf jaar
dat haar vriend haar toen kende, heeft hij haar drie
keer erg dronken gezien. Maar alcohol was wel een
vast onderdeel in haar leven. Niet elke dag, wel om
de dag. Elk weekend. En op een goede avond, een
paar flinke glazen. Ze sloeg nooit wat af tijdens eten
tjes, feestjes, borrels. Zelfs toen haar moeder kwam
vertellen dat ze kanker had, tien jaar geleden, werd
er champagne opengetrokken om te proosten op
gezondheid en liefde. 'Ook als we niets te vieren
hadden, vierden we toch iets - met volle glazen.'
Hoe Evi
stopte met
drinken
LU
i
cc
I
co
I
co
ie
UJ
I
20