f 8 "W' isa Het was het sportieve hoogtepunt van vader Bertus en zoon Robert, zij aan zij over de finish tijdens de Elfstedentocht van 1997. ,,We fiksen het samen, zeiden we.'' Het was meteen de laatste keer dat ze met z'n tweeën op natuurijs stonden. In november van dat jaar raakte Bertus zijn zoon kwijt door een auto-ongeluk. Pim Bijl erinneringen, overal herinnerin gen. Als Bertus Roeleveld in het Amsterdamse Bos de Poel ziet, is er weer dat beeld, die standaardafspraak met zijn zoon tij dens het hardlooprondje daar. Hup, hij de ene kant op en zijn zoon de an dere en dan maar kijken wie er het snelst weer bij het startpunt zou zijn. Of bij de Nesserlaan, hier vlak bij zijn huis in Amstelveen, het laatste sprintje na een tocht op de racefiets. Kijken wie het voorwiel het eerst voorbij de denkbeeldige streep bij het bordje drukte. Vader of zoon. „Altijd", mijmert Bertus. ,,Altijd samen sporten. Altijd strijd. Eventjes aanzetten, kijken wie er sterker, snel ler of beter is. Hardlopen, fietsen, maar dus ook schaatsen." Groots ge nieten, doordrenkt met plage rijtjes. Nooit liet hij hem op jonge leeftijd zomaar winnen. Later, na de groeispurt in zijn tienerjaren, stoof Robert hem wel vaak voorbij. Kom op ouwe, riep zijn zoon dan, over zijn schouder kijkend op de Nesselaan. En hij die dan tegen zijn zoon zei: ,,Je mag mij pas ouwe noemen als je mij altijd verslaat." Dierbare herinneringen. Om stevig, o zo stevig te koesteren. Al zijn er ook ge doemde plaatsen. Nooit meer zal Bertus over de N201 rij den. Zodra hij er in de buurt komt, met de auto of tijdens een fraaie tocht met zijn fietsmaten, slaat hij af. Daar, op die weg, gebeurde op 1 november 1997 het uitein delijk fatale ongeluk. Zo'n Bertus Roeleveld 54 jaar 06867 222222 9? 'i 07 ¥4' I if tien maanden na het absolute hoog tepunt uit hun gezamenlijke sportle ven: samen, gebroederlijk, zij aan zij over de finish bij de Elfstedentocht. Hij 54 jaar, zijn zoon 27. Het was niet eens de eerste tocht van Robert, vertelt Bertus grijnzend. Hij veert op uit de stoel, mompelt wat, loopt de woonkamer uit en de trap op, en keert daarna terug met mappen met foto's en een kruisje uit 1986. Van zijn zoon, die destijds 16 jaar was, illegaal meereed op de kaart van een zwager en gewoon voor ze ven uur alweer aan de finish was. Ruim tien jaar later viert Robert de kerstdagen van 1996 bij zijn ouders in Amstelveen. Hij werkt inmiddels in de Verenigde Staten. Pa is trots op zijn zoon die als ict'er is gestrikt om de satellietcommunicatie op te zet ten in Washington. Kwamen die twee tienen voor wiskunde op zijn eindlijst van het vwo goed van pas. 'Derde kerstdag' zou hij weer terug vliegen. ,,Maar rond de kerstdagen begon het kneiterhard te vriezen. Hij zei: ik ga niet terug. Ik blijf thuis." Gespannen houden ze het weer in de gaten, ze kijken er tientallen keren per dag naar. Komt-ie of komt-ie niet? Bertus is er meer dan klaar voor. Robert heeft in de VS niet op het ij s ge staan. Wel geskeelerd, dus onge traind kun je hem zeker niet noemen. Probleem: nog altijd geen lid van de Elfstedenvereni- ging, ondanks een poging als 17-jarige. Bertus moet nog altijd gniffelen als hij zijn anekdote inzet. Lachend vertelt hij over Joop, een vriend uitSurhuis- terveen. Vader en zoon bren gen hem dat najaar naar Schip hol voor diens bezoek aan zijn zwager in Burkina Faso. Voor het vertrek heeft de vriend te gen Robert gezegd: als de tocht komt, dan mag jij hem rijden, de kaart ligt op de schoorsteen, zie maar hoe je het huis binnenkomt. Robert rijdt uiteindelijk met de kaart van zijn vader, Bertus op naam van zijn vriend. Maar goed, de identificatie, bij een 'echte Fries met grote han den'. ,,Wij dachten: we komen nooit door de controle heen. Ik heb een pet over mijn kop getrokken en ben er wonderwel doorgekomen." Vader en zoon hebben, in tegen stelling tot '86, dezelfde starttijd: 05.45 in startgroep 2. Robert wordt nog geïnterviewd door een Ameri kaanse televisieploeg, die het Friese fenomeen probeert te doorgronden. Het plan is dit keer samen te schaat sen, met een heuse vriendengroep, zolang dat goed voelt. ,,We hebben tegen elkaar gezegd: we gaan elkaar niet lopen opnaaien. Gaat het niet, laat je je rustig afzakken en zien we elkaar vanavond in de hal in Leeu warden." Vermoeidheid Tot Hindeloopen voelt het tempo voor iedereen fijn. Pas rond Bolsward begint bij Robert de afstand en de vermoeidheid op te spelen. ,,Pa, ga maar", zegt hij. Dus pa gaat. ,,Ik zie je vanavond." Vader en zoon verdwijnen uit el- kaars zicht. Beiden niet in de proble men overigens, vol vertrouwen uren later over de streep te glijden. Ge woon, op gevoel het eigen tempo kie zen, en zo de tocht der tochten vol brengen. Bertus geniet lang van de slagen, maar de laatste kilometers richting Harlingen krijgt hij steeds meer last van zijn linkervoet. Die lijkt op den duur net zo bevroren als het ijs. Hij besluit even te stoppen, zijn schaat sen uit te doen, en eigenhandig zijn voet te masseren. Na een poos trekt hij zijn schaatsen weer aan en zet door. Het gaat beter, Bertus haalt meteen schaatsers in. Na 500 meter rijdt hij bijna tegen een andere schaatser op. Hij schrikt, knippert met zijn ogen. ,,Robert!" ,,Ik reed 'm bijna achterop", zegt Bertus. ,,Die had mij schijnbaar inge haald, toen ik met die voet bezig was." Nog 80 kilometer te gaan, maar vader en zoon denken exact het zelfde: nu rijden we met z'n tweeën naar de streep. Er wordt over en weer gezegd: ,,We fiksen het samen." Niet alleen voor het sentiment, ook voor de wind, die vanaf nu strak tegen staat. ,,Voor mijn gevoel stormde het." Ik denk er nog zoveel aan, na 25 jaar is hij nog zo aanwezig ww U VRIJDAG 10 DECEMBER 2021 GO De laatste keer samen op natuurijs, voordat1997zo tragisch eindigt Amstelveen Amstelveen Leeftijd in '97: Startnummer: Aankomsttijd: 17.45 uur Ns 06867 1! STEMPEL KMRT STRIKT PERSOONLIJK Bovengenoemde verklaart deze kaart niet aan derden Ier beschikking te stellen. Hij/zij is er mee bekend, cfat bij overdracht diskwalificatie volgt. VQELcv tLD Aisiancf inkm Controleposten Controlestempels 22 Sneek Sneek 26 IJlst 'hl! 40 Sloten ''f SIoéS} 66 Stavoren Stavoren 77 Hindeloopen ^tünddoopea 86 Workum ^-1 T 99 Bolsward v\.y 0 116 Harlingen Ufi 129 Franeker 176 Dokkum Do Hu ifl v> 200 Leeuwarden

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 8