Jan Vantoortelboom
Met je gezicht in het
slijk der aarde maakt
een mens nederig
In het nieuws
Uit het nieuws
Kerstwensboom weer bij GroenRijk
Medaille voor redder Christian
DEZE WEEK IN Z
Bijzondere
gesprekken
bij de boom
over de
dood
'Om je heen
kijken,
attent zijn,
is al heel
belangrijk9
2
6 FIRAS KIKI
HELPT WAAR
HIJ KAN
8 DE BOER
OP NAAR DE
TULPEN
9 ALS DIT
HUIS IN SLUIS
KON PRATEN
Als je woont waar ik woon is er een ding dat altijd
terugkeert en dat is modder. Het is onvoorstel
baar hoeveel modder er hier is. Ik zak er enkel-
diep in als ik naar mijn varkenshok loop, de
modderprenten van de hond tekenen zich op de
keukenvloer af als hij buiten wat heeft rondgelopen en dan
weer naar binnen wil, de auto ziet eruit alsof ie met diarree
gecoat is als ik even naar de Plus of de bakker ben gereden
en de gezichten en kleren van mijn tweeling zitten onder
de modderspetters als we een rondje met de fiets hebben
gedaan. Iedereen mag af en toe weleens met zijn gezicht in
het slijk der aarde worden geduwd, want dat maakt een
mens nederig en bescheiden, daar niet van, maar niet te veel
van het goede.
Het is een Middelburgse traditie,
de kerstwensboom van Stichting
Zeeuws Verlies op de Mortiere,
binnen bij tuincentrum Groen
Rijk. Vanaf 10 december staat de
enorme boom er weer.
Sari de Groot coördineert de ac
tie waarbij mensen iemand 'In het
licht kunnen zetten' door een
kaartje in de kerstboom te hangen.
,,In 2013 begon Stichting Zeeuws
Verlies met een wensboom in Zee
land, naar voorbeeld van Joris'
Kerstboom. ,,Die boom met wen
sen stond vooral in grote steden,
maar niet op Walcheren."
GroenRijk Middelburg stelde
een metershoge kunstkerstboom
ter beschikking en Zeeuws Verlies
zorgt voor de kaartjes die kinderen
en volwassenen kunnen invullen.
,,Onze vrijwilligers staan op vrij
dag-, zaterdag- en zondagmidda
gen ook bij de boom", zegt De
Groot. Ze heeft al heel wat bijzon
dere gesprekken bij de boom mee
gemaakt. ,,Mooi mag je gesprekken
over verlies of gemis misschien
niet noemen, je merkt wel dat
mensen ontzettend veel behoefte
hebben aan een luisterend oor en
aandacht."
,,December is een zware maand
voor veel mensen", weet De Groot.
Ze verloor zestien jaar geleden
haar zoon. Hij overleed door een
ongeluk in het verkeer. ,,Mensen
herdenken en gedenken is belang
rijk. Daarom zet ik me sinds vier
jaar in voor de wensboom."
Christian Constantin kreeg afge
lopen dinsdag een bronzen pen
ning en een oorkonde van de Ko
ninklijke Maatschappij tot Red
ding van Drenkelingen. Hij ont
ving ze voor het redden van een
babymeisje uit de Middelburgse
binnenhaven op 15 juli. „Vrienden,
collega's, klanten, iedereen belde
en appte me na dat nieuws, het
was ontzettend leuk."
,,De officiële erkenning is mooi.
Maar het allermooist was het meisje
met haar familie te zien dinsdag en
ook de mensen die erbij waren in
juli", vertelt Constantin. Hij zou
graag zien dat de aandacht voor zijn
reddingsactie mensen aan het den
ken zet. ,,Ik hoop echt dat mensen
die een noodsituatie zien niet meer
hun mobieltje pakken, maar helpen
en mensen redden." Het begint vol
gens hem met kleine dingen. ,,Om
je heen kijken, attent zijn, is al heel
belangrijk."
Een Nederlandse vriend wees
hem op de tientallen Facebookreac-
ties op zijn reddingsactie en op de
vele reacties naar aanleiding van de
onderscheiding. Constantin woont
zelfin Duitsland. ,,Daar word ik blij
van, maar ik ben ervan overtuigd
dat andere mensen ook het water in
zouden duiken als ze een kinder
wagen de kade af zien rollen."
De penning en de oorkonde lig
gen nu bij Constantin thuis in
Düren op het dressoir in de woon
kamer. Met vrouw Gaby bedenkt
hij er nog een mooi plekje voor.
privédomein van de gravin, want het was een plek met een
grote aantrekkingskracht. Verholen onder een heuvel lag
een enorme ijskelder. Daar lieten we ons in zakken en ook
daar zakten we weg in de modder. Maar de vijver was het
leukst, pal in het zicht van het kasteel. We trokken onze
kleren uit en in onze onderbroeken liepen we het bruine
water in. Tot onze knieën zakten we weg in de zachte blub
ber en daarna begon het gooien. Op een keer hadden we
niet in de smiezen dat er een groene Jeep kwam aangereden
en de boswachter ons een poos later bij de kraag vatte. Hoe
leuk het moddergooien ook is, zei hij, het was levensgevaar
lijk. In de vijver lagen nog onontplofte Duitse bommen en
het zou heel onfortuinlijk zijn als er nog eens eentje afging
in de modder onder onze voeten. Dan zou je een echt mod-
dergevecht hebben. Vanaf dat moment zijn we maar in de
achtertuin in de modder gaan rollen.
Brutale apen
KIEK! P10
een bekend spreekwoord. Er is nog iets anders wat groeit
als ik weer eens enkeldiep wegzak of de spetters op mijn
kleren zie na een wandeling: ergernis. In tegenstelling tot
de modder die ik als kleine
We trokken
onze kleren
uit en liepen in
onze
onderbroeken
het bruine
water in
jongen in West-Vlaanderen
kende is deze modder van
een ander slag, je krijgt er
werkelijk een driedubbele
schoenzool bij. Wanneer ik
het schoeisel van de jonge
ren van vandaag eens goed
bestudeer en de dikke zolen
onder hun schoenen op
merk, zou het bijna modieus
kunnen zijn om een mod-
derzool te hebben. Het wordt
alleen niet geapprecieerd als
je zo ergens binnen draaft.
herinneringen aan modder.
Mijn eerste moddergevecht
bijvoorbeeld. Dat was in de
verboden vijver van het pri-
védomein van de Franse gra
vin. Zij bewoonde een
prachtig kasteel en dat was
zichtbaar vanaf de oprit van
mijn ouderlijke woning. Op
een heldere dag keek ik er in
een rechte lijn op uit, dwars
door de bekende bosdreef,
een rij majesteitelijke popu
lieren aan weerskanten er
van. De bekende bosdreef,
want de lezer die mijn ro
mans heeft gelezen, weet dat
die bosdreef een bijzondere
plek in mijn gedachten in
neemt. Het voelt nog steeds
als de dag van gisteren toen mijn vader, broer en ik erdoor
heen slenterden toen we terugkwamen van het kerkhof
waar we een half uur eerder op een zonnige dag in juni
moeder hadden begraven.
ZATERDAG 4 DECEMBER 2021 GO
Af en toe begaven mijn vrienden en ik ons dus op het
12 Saskia Noort over pandemie van geweld tegen
vrouwen
12-19 Prinses Amalia wordt 18 jaar, twaalf mensen geven
haar tips voor de toekomst
13-17 18 jaar worden hoe verging dat Willem-Alexander,
Beatrix, Juliana en Wilhelmina?
Alleen vanuit de modder kan een Lotus groeien, luidt
Maar ik heb ook goede
