Elvis kreeg niet de hoofdrol:
zijn manager wilde hem niet
geassocieerd zien met straattuig
a lousy chicken,' kwelen de Jets. En de gelouterde wijkagent
heeft het over 'immigrant scum' als de problemen hem
boven het hoofd groeien. De film heeft echter geen kant
en klare oplossingen in petto, laat staan een happy end,
wat niet erg des Hollywoods was. Het is ieder voor zich in
de achterbuurtjungle van de grote stad.
En toch is er plaats voor liefde. Uitgetreden Jets-lid Tony
raakt hoteldebotel van Maria, het jongere zusje van Sharks-
leider Bernardo. Hun relatie wordt aan beide kanten
niet geaccepteerd, maar desondanks beleven ze enkele
momenten van gelukzaligheid. Totdat het constant
smeulende bendegeweld een nieuw dieptepunt bereikt als
Jets-leider Riff wordt neergestoken door Bernardo en een
razende Tony wraak neemt. Maria's liefde voor hem wordt
daardoor zwaar op de proef gesteld, maar weet alsnog te
overwinnen. Al is dat gevoel maar van korte duur, want
aan het eind kent het verhaal alleen maar verliezers.
Voor de rol van Maria werd Natalie Wood gekozen, de
enige grote naam in een hoofdzakelijk uit onbekende
theatermensen gevormde bezetting. Ze had zelfs al een
Oscarnominatie in de wacht gesleept met haar aandeel in
Rebel Without a Cause. Elvis Presley was de eerste keus
van regisseur Wise voor de rol van Tony. De King wilde
zelf graag, maar zijn manager stak er een stokje voor,
hij wilde Elvis niet geassocieerd zien met straattuig en
gangsters. Naar verluidt hebben daarna onder anderen
Warren Beatty, Robert Redford, Dennis Hopper, Anthony
Perkins en Burt Reynolds auditie gedaan. Het werd uit
eindelijk Richard Beymer, een vrij kleurloze verschijning
en volgens velen ongeschikt om zo'n grote film te dragen.
Of zoals de eerder geciteerde muziekjournalist het formu
leerde: 'Ofschoon Elvis niet bepaald een groot acteur
genoemd kon worden, is hij wel een wereldhistorisch en
charismatisch figuur. De film zou dan ook onmeetbaar
beter zijn geweest met hem in de hoofdrol.'
Het is een feit dat alleen de mannelijke en vrouwelijke
bijrollen met twee van de in totaal tien Oscars werden
beloond: George Chakiris kreeg er een voor Bernardo en
Rita Moreno voor haar vertolking van zijn licht ontvlam
bare liefle annex Maria's hartsvriendin Anita. Moreno was
- in tegenstelling tot de rest van de cast - daadwerkelijk
een Puerto Ricaanse die een Puerto Ricaanse speelde. In
toenmalig Hollywood mocht dat op zich al uitzonderlijk
heten. Toch moest ze haar gezicht donkerder laten
schminken omdat alle witte acteurs die de overige Puerto
Ricanen vertolkten donkerbruine make-up droegen. Toen
Rita Moreno zich erover beklaagde bij de visagist, vroeg
deze of ze misschien een racist was. Het is met terug
werkende kracht een van de minder fraaie kanten van
een van de beste bioscoopmusicals aller tijden.
Het getuigt van lef om anno 2021 een remake van West
Side Story te willen maken, zelfs als je Steven Spielberg
heet en vrijwel alles wat je regisseert in goud verandert.
De oerfilm uit 1961 ontbeert misschien de nodige street
credibility en nog wat andere zaken, maar als dansfilm
blijft het een zinderende lust voor het oog. De manier
waarop alle bewegingen van mannen- en vrouwenlichamen
- begeleid door tijdloze prachtmuziek - in beeld worden
gebracht, is nog steeds verrassend fris. Vorig jaar wist een
gemoderniseerde Broadway-enscenering van regisseur
Ivo van Hove en choreograaf Anna Teresa De Keersmaeker
eveneens veel lof te oogsten. Helaas was de première net
een maand voordat de pandemie de wereld in haar greep
kreeg. Omdat de hoofdproducent en een van de belang
rijkste acteurs beschuldigd werden van ongepast gedrag,
toen en in het verleden, werd besloten dat deze West Side
Story niet terug zou keren na de heropening van de theaters.
Wat Steven Spielberg ervan heeft gemaakt kan iedereen
straks zien in de bioscoop. Muzikaliteit kan hem niet
worden ontzegd: zijn moeder was concertpianist en thuis
werd alleen maar klassiek gespeeld en gedraaid. De
soundtrack van West Side Story was de allereerste plaat
met moderne muziek die uit de speakers van de familie
Spielberg schalde. Voor zijn verfilming stelde hij Rita
Moreno (89) aan als uitvoerend producent, zodat ze met
iedereen op de set van gedachten kon wisselen. Ook
werd speciaal voor haar een miniem rolletje de film in
gesleuteld. Spielberg vond sowieso dat alleen performers
met een hispanic-achtergrond een dito personage moch
ten spelen. In het tijdschrift Vanity Fair liet hij vorig jaar
weten dat minstens twintig van de 33 Puerto Ricaanse
karakters vertolkt zouden worden door Puerto Ricanen
of acteurs met voorouders die aftomstig waren van het
Caribische eiland. Bovendien is aan iedereen inspraak
op de correcte invulling van hun rol beloofd. Authenti
citeit lijkt dus gegarandeerd. Nu nog zien of ze ook beter
kunnen dansen.
