5
c Café Zeelandia in Hansweert sluit de deuren. Voorgoed
niet hoe goed hij voor ons is geweest.
Toen ik hier kwam als jonge gast, heb
ik het hem niet altijd makkelijk ge
maakt. Ik kan me nog goed herinne
ren dat Nederland het winnende
doelpunt scoorde. Een van ons stond
op het biljart met twee flesjes bier te
schudden. Daarna spoot hij het bier
door heel het café, het droop letterlijk
van het plafond. Op zo'n moment
stond Ad alleen maar met zijn hoofd
te schudden.''
,,Ik ga ze allebei, Ad en Lettie, vrese
lijk missen, maar ze hebben het meer
dan verdiend om rustiger aan te gaan
doen."
Leeftijd
Zelf weten Ad en Lettie nog niet zo
goed wat ze met hun vrije tijd gaan
doen.
,,Ik doe het al 38 jaar en Ad doet het
nog een paar jaar langer", zegt Lettie.
,,Vooral die zaterdagmiddag was
enorm gezellig.",,De leeftijd gaat ook
meespelen", geeft Ad toe. ,,Volgend
jaar word ik zeventig. Ik heb de zaak
verkocht, maar ik heb geen idee wat
er met het pand gaat gebeuren. Op 1
januari is het van de nieuwe eigenaar.
Een projectontwikkelaar. Die dag zal
ik wel eens bellen wat de plannen
zijn.''
Met het sluiten van hun kroeg ne
men ze nog geen afscheid van de ho
reca, want ze zijn ook beheerder van
dorpshuis Kaj Munk. ,,Dat blijven we
nog een jaar doen en dan is het mooi
geweest", besluit Ad.
De nieuwe coronamaatregelen
gingen zaterdag nog niet in en
dus mochten ze nog tot acht uur
open blijven. Gelukkig maar, want
het was een bijzondere dag voor
Ad (69) en Lettie (66) Linders.
Hun kroeg, café Zeelandia in
Hansweert, was voor de laatste
keer geopend.
Om vier uur 's middags is
het al gezellig druk in
het café aan de Kanaal
straat. Demy, Nikkie en
Elien staan in een
hoekje met elkaar te kletsen. ,,Ik
woon nog maar een paar jaar in
Hansweert, maar als je hier regelma
tig komt, leer je veel mensen van het
dorp kennen", zegt Elien. „Vroeger
zaten hier een heleboel leuke kroe
gen", vult Nikkie aan, ,,Maar nu dit
dichtgaat, hebben we geen cafés
meer op het dorp. Dat gaan we echt
missen."
Mooie Herinneringen
Annie loopt rond met drankjes en
stelt zichzelf voor als de zus van eige
naresse Lettie. ,,Ik heb zoveel mooie
herinneringen aan deze plek. Hier
ontstond ook het idee om met z'n al
len naar de Golden Years te gaan in
het Sportpaleis in Antwerpen. Dat
deden we elk jaar. Soms vertrokken
Vroeger kwam
ik hier vrijdag,
zaterdag en
zondag.
er vanaf hier wel drie bussen naar
Antwerpen. Geweldig was dat.''
Een lach en een traan
Greta zit aan de bar en wijst naar haar
man Richard. ,,Hij is de broer van
Lettie en Annie. We zijn hier alle
maal familie van elkaar", lacht ze.
,,Hun broer Wim is een paar jaar ge
leden overleden. We delen hier altijd
een lach en een traan. We hebben lol
met elkaar, maar we praten ook veel
over Wim en kunnen samen een
potje janken."
Richard en zijn maten Peter en Bas
komen erbij staan. ,,Greta zorgde elke
zaterdag na half zes voor de muziek",
zegt Richard over zijn vrouw. ,,'s
Middags werd er muziek gedraaid
voor de ouderen. Dat mocht niet te
hard, want dan konden ze elkaar niet
meer verstaan, maar als de ouderen
naar huis gingen, draaide Greta onze
muziek."
Feest
Op de vraag of ze elke zaterdag van
de partij waren, knikken Peter en Ri
chard enthousiast, maar Bas moet dat
nog even toelichten. ,,Vroeger kwam
ik hier vrijdag, zaterdag en zondag.
Het was elk weekend feest. Nu kom
ik hier niet meer zo vaak, maar nog
wel regelmatig. Ik ben opgegroeid
hier en ik ga het missen met de
hoofdletter 'M'"
Wesley zit op het biljart met zijn
zoontje Joey op schoot. ,,Ad beseft
BE MAANDAG 29 NOVEMBER 2021
Lettie en Ad tussen hun stamgasten tijdens de allerlaatste zaterdagmiddag in Cafe Zeelandia. fotos marcelle davidse
'Ad beseft niet hoe goed
ij voor ons is geweest'
Rachel van Westen
Hansweert
- Bas, vaste bezoeker
Van links naar rechts: Bas, Richard (de broer van eigena
resse Lettie) en Peter.
Ad achter de tap, een beetje stil
letjes.
