c Ouders niet meer welkom langs de lijn bij sportclubs
co^om -
Mochten we nou deze week
wel of niet langs de lijn staan?
De steeds veranderende
regels bij sportclubs brengen
Zeeuwse ouders in verwarring.
Zaterdagochtend tien over acht. Bij
de ingang van sporthal De Sprong
in Middelburg staat een handjevol
ouders met hun kinderen te kou
kleumen. Normaal rennen de
kleine stuiterballen direct naar het
achterste veld van rugbyclub Oe-
moemenoe, maar nu moeten ze
wachten tot ze worden opgehaald.
En de ouders mogen niet mee.
Jammer, vindt Peter Dellebeke,
die staat te drentelen met zoontje
Novan. ,,Ik begrijp het hoor, maar ik
vind het nogal ver gaan dat je als
ouders niet bij je kinderen mag zijn.
Zeker in de buitenlucht. Een beetje
overtrokken allemaal. En lastig ook,
want nu moet ik naar huis rijden en
over een uur mag ik weer terugko
men. En daarna mag ik weer een
keer op en neer, want onze oudste
zit in een ander team."
Yes I'm good
Als Dellebeke nou een taart had ge
bakken, mocht hij wél mee. Of als
hij zich had opgegeven om de klein
tjes afen toe naar het toilet te bege
leiden. En als hij van ver was geko
men vanwege het toernooitje dat
zaterdag werd gespeeld, ook. Al die
ouders mogen na een geslaagde co-
ronacheck door de sporthal naar
Oemoemenoe. Met om hun pols
een bandje met de tekst Yes I'm
good.
En die ouders, dat zijn er heel
wat. Langs de velden is het dan ook
drukker dan tijdens een reguliere
training. Een klein blond meisje
staat wat verlegen tussen al die on-
Door de regels te
volgen, kunnen we
blijven spelen.
Voorlopig.
bekende grote mensen. Maar daar is
trainer Harry van Helsland. ,,Goei-
emorgen! Wie ben jij?" Plotseling
glundert het kind van oor tot oor.
Belachelijk dit en dat
Typisch Harry, lacht teammanager
Sjoerd Brasser die met planken van
een picknicktafel loopt te sjouwen.
,,Ik probeer een soort van secreta
rishoekje te creëeren, zodat mensen
er niet vlak achter langs gaan lopen.
Je kunt je afvragen wat het nut er
van is en dat krijgen we dan ook
heel vaak te horen, belachelijk dit
en dat, maar we volgen gewoon de
regels. Daardoor kunnen we blijven
spelen. Voorlopig."
Brasser mist ze wel hoor, de rug-
byouders die er normaal altijd zijn.
Alleen al omdat ze nu steeds naar
de poort moeten lopen om de kin
deren te halen en te brengen. Van
Helsland ziet echter ook voordelen.
,,Ouders leiden soms ook wel af
hoor. Maar ja, het is ook goed als ze
weten wat er reilt en zeilt in zo'n
clubje. Gelukkig is de betrokken
heid bij Oemoemenoe altijd wel
groot."
Piepje na piepje
De mannen checken hun telefoons,
waar het ene piepje na het andere
klinkt. ,,Ah, komt die ook al niet.
Goh, die ook al positief getest." Ge
laten steken ze hun telefoons in
hun zak. ,,Vorig jaar waren het de
ouders, nu zijn het de kinderen",
constateert Brasser. ,,Ik heb beslo
ten me nergens meer druk om te
maken. Als ze het in hun hoofd krij -
gen te stoppen met alle buiten
sport, dan is dat maar zo."
De ouders die langs de lijn staan,
komen uit Etten-Leur, Roosendaal,
Goes en Dordrecht. Ze hoeven geen
honger te lijden, want er worden al
lerhande lekkernijen verkocht. Ap
pelflappen, cupcakes, speculaas
muffins en 'zo te zien iets met ha
ver'. Vijftig cent per stuk, allemaal
om de clubkas te spekken.
Moeder die helpt
,,Meegegeven door andere ouders",
vertelt Anita Smit. Ze staat graag
achter de toonbank, zodat ze ten
minste nog iets meekrijgt van de
sportprestaties van zoon Kyano. ,,Ik
ben zo'n moeder die altijd bereid is
te helpen. Ik wil het ook gewoon
meebeleven, als hij scoort. Boven
dien is rugby een blessuregevoelige
sport. Ik wil er ook bij zijn als er iets
misgaat."
Sanne van der Schoot is net zo'n
moeder. ,,Mijn zoon kijkt ook
steeds of ik er nog wel ben. Staat-ie
weer te zwaaien. En mijn man staat
nu met onze oudste bij de voetbal.
Ik ben blij dat dat nog enigszins
kan."
Updates in de app
Voor de teamleiding is het tijd om
de volgende lading rugby'ers bij de
poort te halen. En de volgende la
ding ouders achter te laten. Nanda
Hermus baalt er wel een beetje
van. ,,Ik wil graag betrokken zijn bij
mijn kind. Straks moet ik maar
weer afwachten wat hij thuis ver
telt. En dan doen ze bij Oemoeme-
noe echt hun best hoor. We krijgen
steeds updates in de groepsapp. Dat
is prachtig. Maar liever sta ik ge
woon zelf langs de lijn."
Dellebeke is er ook weer, dit keer
om zijn benjamin Ferron te bren
gen. Hij kan de groepsapp wel even
laten zien. Een hele serie zwart-wit
gestreepte turven komt in beeld. In
de scrum, aan de bal, in een tackle,
met de trainer, in de dug-out. En
zelfs bewegend beeld. Zoveel dat je
het gras bijna kan ruiken. Alsofje er
als ouders toch een beetje bij bent.
T0E6AAÓ Vin
SfWTttAl i.V.VA
I pzc.nl e-mail: zeeuws-vlaanderen@pzc.nl maandag 22 november 2021
It
3?
Zeeland
Wendy Wagenmakers
Middelburg
'Belachelijk, maar
we volgen de regels'
- Sjoerd Brasser, teammanager
Oemoemenoe
Nanda Hermus komt zoon Lars brengen bij Oemoemenoe. Ze mag
niet mee het veld op en daar baalt ze wel een beetje van.
Iedereen die de sporthal binnen mag, moet zijn QR-code laten scannen. fotos dirkjan gjeltema
