Nadat relatie Wim van der Hak op de klippen liep, ging het snel bergafwaarts
10
Een vriendin, een
baan en een huis.
Amersfoorter Wim
van der Hak (46)
leidde een leven als
ieder ander. Totdat
al zijn steunpilaren
wegvielen en hij op
straat belandde.
conomisch daklozen zo
als hij zijn er steeds
meer. Praten over zijn
bestaan als dakloze voelt
voor Wim als een soort
coming-out. ,,Het is een groot ta
boe en veel mensen heb ik er lange
tijd nooit over verteld. Maar ik weet
dat er veel mensen zijn zoals ik.
Geen prototype daklozen, maar
wel mensen die ergens op de bank
of in een hotel slapen en eigenlijk
hulp nodig hebben. Het kan ieder
een overkomen dat plotseling de
grond onder zijn voeten wegzakt."
De 46-jarige Amersfoorter had
zijn leven vier jaar geleden behoor
lijk op de rit. Maar nadat zijn relatie
op de klippen liep, ging het snel
bergafwaarts. Hij raakte zijn huis
kwijt en huurde vervolgens kamers
op verschillende adressen. Maar tij
dens de coronapandemie raakte hij
ook nog eens werkloos. Het duurde
niet lang of hij was alles kwijt.
Door concurrentie op de wo
ningmarkt en een gebrek aan vast
inkomen lukte het niet om een
huurwoning te vinden. ,,Eerst sliep
ik nog weleens bij kennissen of in
een hotel, maar later steeds vaker in
mijn auto of op mijn zeilbootje.
Maar daar kwijnde ik helemaal
weg. Ik werd steeds depressiever.
Ondertussen was ik wel weer aan
de slag gegaan, deze keer als
zzp-schilder."
Wim was trots op zichzelf als hij,
na drie nachten bijna zonder slaap
of eten, toch fris aan een schilder
klus begon. ,,Ik vertelde niemand
dat ik dakloos was. Ik ben pas hulp
gaan zoeken toen de gedachte bij
mij opkwam: ik wil er niet meer
zijn."
Wim meldde zich drie maanden
geleden bij de daklozenopvang van
Kwintes in Amersfoort. Daar sliep
hij drie weken lang met drie ande
ren op een kamer. Daarna kreeg hij
zijn eigen kamer toegewezen in
daklozenopvang de Amergaard.
Een eigen kamer werkt het best,
weet ook Van der Hak. ,,Op een
volle zaal is het overleven. 's Nachts
snurken mensen, of ze gaan naar de
wc, of je bent bang dat je kamerge
noot je telefoon jat. Ik liep er altijd
op mijn tandvlees. Maar het is wel
goed dat er een traject van resocia
lisatie is. Op het Smallepad wist ik
dat er kamers waren op de Amer-
gaard. Ik heb mijn stinkende best
gedaan om hier terecht te komen."
Eigenwaarde
Wim: „Eigenlijk ben ik niet meer
dakloos. Ik woon op kamers, zo
voelt dat. Dat ik weer een thuis en
een bed heb, geeft vertrouwen en
eigenwaarde. Ik heb de draad van
mijn leven weer opgepakt."
Zoals Wim van der Hak zijn er
velen, zegt projectleider Daan
Schakelaar: ,,Door de woningnood
lukt het niet om daklozen snel te
laten uitstromen naar een eigen
woning of begeleid wonen. Men
sen zijn langer dakloos dan nodig,
schrijnend."
De toename van het aantal dak
lozen is volgens Kwintes ruwweg
toe te schrijven aan twee groeiende
groepen: mensen met psychiatri
sche klachten én de categorie 'eco
nomisch daklozen', vaak banksla-
pers. Mensen met voorheen een re
delijk stabiel bestaan, die door
Ik ben pas hulp gaan
zoeken toen ik dacht:
ik wil er niet meer zijn
scheiding of baanverlies hun wo
ning kwijtraakten. Eerst slapen ze
een tijdje bij iemand op de bank of
in een hotel. Een aantal eindigt op
straat. ,,Tien jaar geleden zouden
deze mensen waarschijnlijk niet
dakloos zijn geraakt, nu door om
standigheden wel."
Daklozenopvang Kwintes kreeg
tijdens de coronaperiode ook wo
ningen toegewezen middels de sa
menwerking met de gemeente en
een woningbouwcorporatie, waar
door zelfredzame daklozen met
zijn drieën een huis konden delen.
Ook dit werkt erg goed, zegt Scha
kelaar. ,,Dakloosheid aanpakken
begint met mensen een dak boven
het hoofd bieden. Driekwart van
de populatie kun je best in een ge
deelde woning zetten, met wat am
bulante begeleiding erop. Vanuit
daar kunnen ze uiteindelijk door
stromen naar een eigen woning."
Economisch
daklozen
DINSDAG 16 NOVEMBER 2021 GO
Johan Hardeman
Amersfoort
Wim van der Hak in zijn kamer in daklozenopvang de Amergaard. Van hieruit wil hij een nieuwe start maken. foto saskia berdenis van berlekom
'Niemand wist dat ik
in mijn zeilboot sliep'
- Wim van der Hak,
was economisch dakloze
-JM5
Een dakloze op een bank in Amsterdam. foto anp
De entree van de Amergaard. foto saskia berdenis van berlekom
De stijging van het
aantal daklozen is
een landelijk pro
bleem. Tussen
2009 en 2018 is hun
aantal ruimschoots
verdubbeld van
18.000 naar 39.000.
De laatste twee jaar
is er weer een af
name van 6000 per
sonen te zien. Va-
lente, branchever
eniging voor daklo-
zenopvang, zet
vraagtekens bij die
daling, omdat ze
nog steeds over
volle opvanglocaties
ziet en een aantal
categorieën daklo
zen niet is meege
nomen in de
CBS-cijfers. Op de
lange termijn ziet
Valente steeds meer
economische daklo
zen. Vooral door de
op hol geslagen hui
zenmarkt. ,,Ik schat
dat 40 procent van
de daklozenpopula-
tie in Nederland
economisch dakloos
is'', zegt directeur
Esmé Wiegman.
