9
Verknocht aan Vlissingen
/■k doe altijd wel een beetje mijn best
B op mijn kleding. Het moet gewoon
I kloppen bij elkaar. Ik hou van kleur
en krijg ook geregeld compliment
jes. 'Kom je net van de kapper?', vragen ze
dan. Maar nee hoor, ik sta vijf minuten
voor de spiegel, een beetje gel in mijn haar
en klaar. Ik doe snel iets leuks aan en ga op
pad.
Ik woon hier vlakbij, met mijn scootmo-
bieltje rol ik zo naar 't Archief, mijn stam
café hier verderop. Vroeger had de cafébaas
Ramon Alewijnse een ontzettend lieve
kroeghond, Pluto. Het was een labrador.
Ramon doopte het pleintje hier Pluto-
plein toen die lieve hond doodging. Kijk
maar, daar hangt het straatnaambordje aan
de gevel. Soms zie je toeristen zoeken op
een kaartje of kijken op hun telefoon: 'Plu-
toplein? Plutoplein? Lachen toch?
Ik kom graag bij 't Archief, het is gezellig
en er komen allerlei mensen, ook veel
Spanjaarden en Portugezen. Ik heb hier
ook een tijdje gewerkt, achter de bar en in
de schoonmaak. Maar ik werkte vooral in
de verzorging vroeger. Ik ben ook een tijd
vrijwilliger geweest bij Scheldehof en
hielp bij activiteiten voor ouderen en voor
mensen met dementie. 'Ha daar is ze
weer', zeiden mensen als ik binnenkwam
en na een middag samen koken of spelle
tjes doen ging ik weer op pad.
Ik ben in Vlissingen geboren en getogen,
ik kan niet zonder deze stad. Het zijn ge
moedelijke mensen hier. Zeeuwen stug?
Onzin, het geldt in ieder geval niet voor
Vlissingers, die kletsen heel graag. Maar ik
zou echt voor geen prijs in Middelburg
willen wonen.
Ik ben ook blij dat ik hier midden in
de stad woon. Mijn lieve dochter Kim
heeft in de straat hier ook een mooie zaak,
Pretty Woman. En Vlissingen wordt
steeds mooier, misschien ooit wel Dom
burg 2.0."
zaterdag 13 november 2021
Verhalen van mensen liggen op straat. Wij tekenen ze elke week
tekst Arie Westeneng, foto Lex de Meester
Ik kan niet zonder deze stad
Locatie: Sint Jacobsstraat, Vlissingen
Tijdstip: vrijdag 12 november, 13.27 uur
