Leger mogelijk ingezet
bij beveiliging Marengo
Katholieke oorlogsheld Titus Brandsma is
nog één stap verwijderd van heiligverklaring
13
'We hebben al
een uitgever
voor ons boek'
M k zie mezelf in alle
I vroegte al op zo'n per
I ron staan, op de fluit
I blazen en met een
I grote glimlach de cou
pés binnenstappen. 'Goedemor
gen!' Deze maand gaat het ge
beuren, eindelijk. Dan start mijn
opleiding tot hoofdconducteur
en mag ik voor het eerst met een
ervaren collega mee. Kriskras
door het land, vervoersbewijzen
controleren, een oude vrouw het
trapje op helpen, een buiten
landse toerist de weg wijzen: ik
sta te popelen.
Mijn vrienden staan nogal van
mijn carrièreswitch te kijken,
want ik had het altijd naar mijn
zin bij mijn vorige werkgever,
het UWV in Utrecht. Ik was daar
uitkeringsdeskundige bij faillis
sementen, hielp werknemers
met de uitbetaling van achter
stallig loon, vakantiegeld, reis
kosten. Mooi, zinvol werk in een
fijne sfeer. Je kent het wel: met
collega's een kaartje leggen in de
pauze, na het werk een hapje
eten, in ons geval bij Mykonos in
Utrecht, elkaar maandag pesten
met een verloren voetbalwed
strijd, ik was als Feyenoorder
vaak de sjaak.
Niks aan de hand, tot we bij
het begin van corona thuis kwa
men te zitten. Wat een sleur.
Elke dag in mijn eentje in dat
werkkamertje van twee bij drie.
Aan één stuk door videovergade
ringen. Eindeloos scrollen door
digitale dossiers. En dat alles
zonder veel reuring of deadlines,
want er waren door de corona
subsidies voor bedrijven nauwe
lijks faillissementen. De rust die
anderen vast hadden gewaar
deerd, vloog mij aan. Ik werd fut-
Heeft het pandemietijdperk, dat nu alweer maanden duurt, Vandaag: Thuiswerken was niks
ook voor iets positiefs gezorgd? In de serie 'De kleine voor Marco Timmermans uit
coronarevolutie' brengen we verhalen van mensen die Amersfoort (46) dus opeens
hun leven op de schop namen. wist-ie 't. Hij wordt conducteur.
Wietske Wijnholds
(Spijkenisse):
loos, bijna apathisch. Als mijn
vrienden me belden voor een
kleine wandeling, zei ik: 'Laat
maar.'
Toen ik de bedrijfsarts na
anderhalve maand vertelde dat
ik tureluurs werd van die vier
muren en twee beeldschermen
- echt hélemaal gek - mocht ik
gelukkig naar kantoor, maar daar
was van alles veranderd. Voor
goed veranderd. Collega's kwa
men vaak niet meer, thuiswer
ken werd normaal. Bedrijfs
bezoeken werden afgelast, veel
ging per videocall. Het papier ver
dween beetje bij beetje van de
werkvloer, cliënten moesten for
mulieren online invullen.
Dat alles paste niet bij me.
Misschien vreemd om te zeggen
maar ik ben, denk ik, een nogal
'analoog' mens. Ik wil op pad. Ik
naar Almere en Utrecht, maar
ook naar Moskou en Athene.'
'Lekker makkelijk, beetje
kaartjes knippen', ja, die reactie
krijg ik wel, maar ik heb behoor
lijk wat tests moeten doen en
zeg je: het is verre van simpel. Je
moet met irritatie, frustratie en
agressie om leren gaan en dat
leer je door niet te snel te oorde
len, niet te snel een conclusie te
trekken. Is die zwartrijder echt
een zwartrijder of iemand die
best wilde betalen, maar door
een ongeluk te laat op het station
was? Zit die vrouw in de eerste
klas verkeerd of is ze misschien
de tweede klas uit gevlucht,
omdat ze lastig werd gevallen?
Heeft die 'dronken' man moge
lijk een beroerte? Een ding weet
ik zeker: er zal in de trein een
wereld voor me opengaan.''
wil collega's om me heen. Ik
houd van een vol bureau, alle
maal papieren om me heen. Ja, ik
herinner me zo'n monsterklus
als het faillissement van waren
huis V&D in 2015, toen we op
kantoor omringd werden met
stapels en stapels loonstroken,
als een schitterende uitdaging.
Flexibel
Ik beëindigde 1 oktober 2021
mijn dienstverband, wat hield
me tegen? Ik ben flexibel, heb
geen vrouw of kinderen, en
bleek nog prima bij de spoorwe
gen aan de slag te kunnen; iets
wat me altijd al mooi leek. Mijn
vader werkte er als ingenieur, ik
zat altijd graag in de trein, ge
noot van het vrolijke personeel.
Zo'n conducteur die op Schiphol
zegt: 'U kunt hier overstappen
De politie heeft het zo druk dat
het kabinet is gevraagd het
leger in te zetten om het liqui
datieproces Marengo te helpen
beveiligen.
Dat bevestigen de Nationaal Coör
dinator Terrorismebestrijding en
Veiligheid (NCTV) en verschil
lende bronnen. Het zwaar bevei
ligde Marengo-proces rond
Ridouan Taghi en zestien mede
verdachten is een van de grootste
strafprocessen ooit in Nederland.
Rondom de Bunker in Amster
dam Osdorp zijn tal van maatre
gelen getroffen, die grotendeels
door de politie worden uitge
voerd. Daardoor is er onvoldoende
capaciteit voor het reguliere poli
tiewerk en er zijn o0k nog andere
processen die beveiliging vragen.
De NCTV kijkt daarom of de
landmacht kan helpen. Volgens de
NCTV wordt 'breed gesproken
met partners' over de beveiliging
van het Marengo-proces. Militai
ren van de Koninklijke Mare
chaussee spelen nu al een belang
rijke rol bij de bewaking.
De gesprekken bevinden zich
volgens de NCTV nog in een ver
kennende fase.
De heiligverklaring van
karmeliet en oorlogs
slachtoffer Titus
Brandsma komt dichter
bij. De bisschoppen en
kardinalen van de Vati
caanse Congregatie voor
de Heiligverklaringen
leggen een voorstel daar
toe voor aan paus Fran-
ciscus. Als de paus het
met de congregatie eens
is, kondigt hij de heilig
verklaring aan. De
Nederlandse Provincie
Karmelieten is dankbaar
voor het resultaat tot nu
toe, schrijft de orde op de
website.
De Friese Titus
Brandsma (1881-1942)
werd in 1905 priester. In
1923 werd hij benoemd
tot hoogleraar
wijsbegeerte en
mystiek aan de
toen gloed
nieuwe Katho
lieke Universi
teit Nijmegen,
tegenwoordig Rad
boud Universiteit. Later
werd hij daar rector mag
nificus.
Brandsma verzette zich
vanaf de jaren 30 open
lijk tegen het opkomend
nazisme. In 1942 werd hij
gearresteerd door de
Duitse bezetters, die
hem als 'gevaarlijk
persoon' afvoer
den naar con
centratiekamp
Dachau.
Daar was hij
een grote steun
voor kampgenoten,
totdat hij bezweek aan
ontberingen en mishan
deling. Brandsma geldt
als een oorlogsheld en
kreeg in 1982 postuum
het Verzetsherdenkings-
kruis.
In 1985 werd hij zalig
verklaard. In 45 Neder
landse plaatsen en tal
van buitenlandse
gemeenten zijn kapellen,
kerken, scholen en stra
ten naar de priester ver
noemd. In Nijmegen
staat de Titus Brandsma
Gedachteniskerk en de
Radboud Universiteit
heeft een naar hem ver
noemd instituut.
GO DONDERDAG 11 NOVEMBER 2021
'Thuis vloog de rust mij
aan'
Eefje Oomen
Marco Timmermans stapt over van het UWV naar de NS. foto pim ras
Amersfoort
,,Mijn man Wolter en ik heb
ben een klus opgepakt waar
we in een normaal jaar nooit
tijd voor zouden hebben ge
maakt: de vertaling van een
19de-eeuws reisjournaal van
een Oud-Beijerlandse leraar,
dat mijn man in 1995 tussen
allemaal andere spullen bij
een bazaar van een kerk
vond. We hebben het verhaal
over die tocht naar Neder-
lands-Indië naar begrijpelij
ker taal overgezet, er extra
informatie bijgezocht, er een
hele bijlage bij geschreven.
Dat alles is het boek Een reis
van Rotterdam naar Batavia.
Reisjournaal uit 1834 van
Hendrik Krijger geworden.
Een boek waar we zelfs al
een uitgever voor hebben
gevonden.''
Wietske en Wolter
Wijnholds. privéfoto
AMSTERDAM
- Yelle Tieleman
NIJMEGEN
