SH^Ü
Het móest er komen, het laatste boek van Engel Reinhoudt
4
SPAERPOT
het LEVEM
Muzikant, zanger, entertainer, verteller en schrijver. Engel
Reinhoudt was het allemaal, maar werd vooral bekend
als drijvende kracht achter cultuurcentrum 'het kerkje van
Ellesdiek' in Ellewoutsdijk. Het Zuid-Bevelandse dialect is er de
voertaal. Net als in zijn boek De Spaerpot van het Leven, dat
zondag wordt gepresenteerd, ruim een jaar na zijn overlijden.
Zijn dochter Jolijn hielp bij de samenstelling.
De titel van het boek grijpt terug
naar een gedicht dat Engel al in
2005 maakte, en waarin hij be
schrijft dat in die spaarpot van het
leven veel snippers met geluk en
mooie herinneringen zitten, die je
kan bewaren voe kwaeë daegen, as
medicien.
Uit het leven gegrepen
Veel geluk, maar soms verdriet en
ellende: dat zie je ook terug in de 34
verhalen uit het boek. Het zijn vaak
luchtige observaties, uit het leven
gegrepen. Er zijn jeugdherinnerin
gen aan de enige dag in de week dat
er gebadderd werd, op vrijdag,
waarna moeder je rug niet al te
zachtjes onder handen nam. „Te
genwoordig ka je dat litte doeë in een
wellnesscentre. Dl eêt het 'scrubben'
en kost het een paer tientjes." En een
anekdote over Wullem die 'uutslag
op z'n elfde vienger' ontdekte en van
de paereknecht het advies kreeg 'm
'een paer dagen an een stik onder te
dompele in kernemelk', maar daarbij
betrapt werd door z'n vrouw.
Maar ook de kwaeë daegen komen
aan bod. Dan gaat het over het
meisje Isabelle, dat na de vakantie
niet meer op school kwam omdat
ze was overleden. Over Engels af
keer van oorlog. En over zijn herin
neringen aan De Ramp. Geen on
derwerp wordt gemeden.
De Ramp
Alles benoemen en bespreekbaar
maken, zo kende dochter Jolijn haar
vader. ,,Hij vond het raar om gevoe
lens weg te drukken, niet te praten
over bijvoorbeeld overleden men
sen of pijnlijke situaties. Dat moe
digde hij juist aan." Eén van haar fa
voriete verhalen is Een roaie taekel-
auto. ,,Omdat mijn vader daar zijn
eigen herinneringen aan De Ramp
beschrijft. Dat is ontroerend."
Maar ze noemt ook Wraak, een
Mijn vader vond het
raar om gevoelens
weg te drukken, niet
te praten over
overleden mensen of
pijnlijke situaties
heerlijk komisch verhaal waarin
Engel beschrijft hoe hij tijdens het
winkelen in Goes wordt dwarsge
zeten door twee pronte wuven, en ze
even later op de parkeerplaats van
het ziekenhuis terugpakt, waarna
hij voldaan terug naar huis rijdt.
,,Toen begreep ik pas wirrom a ze wè
es zegge da wraak zoete is." Grappig
en herkenbaar, vindt Jolijn. ,,Veel
van de verhalen zijn verzonnen
hoor. Maar dit had zomaar echt
kunnen zijn. Engel maakte zich niet
gauw druk, maar als iemand hem
onrecht aandeed, kon hij zich daar
wel over opvreten."
Haar vader was altijd al een ver
halenverteller, kijkt Jolijn terug.
,,Hij had altijd een pen en een
blokje papier in de buurt." Oók
toen het de laatste jaren wat minder
goed met hem ging. Engel woonde
toen in een mantelzorgwoning, in
de tuin van Jolijn en haar gezin.
,,Dat was heel bijzonder. Hij had
opeens meer tijd, hoefde minder
zelf te doen. Toen heeft hij zelf ge-
concludeerd: er moet nog een
boekje uitkomen. Zelfs toen hij op
het laatst naar zorgcentrum Ter
Reede ging, kwam hij daar aanzet
ten met zijn papieren, telefoon en
laptop. 'Zo, u bent nogal wat van
plan', zeiden ze daar. ,,Ja, het moet
af, zei hij dan."
Jan Willem Hament
De inhoud van het boek was zo
goed als rond toen Engel in de zo
mer van vorig jaar overleed. ,,Jopie
en Jan Minnaard hebben de teksten
geredigeerd naar consequent
'Zeeuws', en Jan Willem Hament
heeft tekeningen gemaakt", vertelt
Jolijn. ,,We hebben er zelf weinig
meer aan hoeven doen, behalve dan
de verhalen in een wat logische
volgorde zetten."
Het boek eindigt daardoor met
opvallend veel kerstverhalen. ,,Mijn
vader was dol op kerst. Dat kwam
ook doordat hij zo'n hekel had aan
oorlog. Met kerst is alles vredig, kan
er méér, gaan mensen op een an-
dere manier met elkaar om."
Kerstdiner
Haar vader bracht die kerstgedachte
zelf overigens ook in de praktijk.
,,Toen we hier net woonden", wijst
Jolijn om zich heen in haar eigen
huis in 's-Heerenhoek, ,,belde mijn
vader op de dag van het kerstdiner
vanuit het kerkje. Er waren optre
dens die middag. Hij vertelde dat er
muzikanten waren die nog hele
maal naar huis moesten, dat die dan
pas om negen uur aan het kerstdi
ner zouden zitten en dat dat toch
echt niet kon. Of hij die mee mocht
nemen. En even later belde hij
weer, om te zeggen dat er ook nog
een pianist was die van plan was
een broodje te eten in de trein. Dat
was natuurlijk ook geen optie. Uit
eindelijk zaten we hier met zeven
extra mensen aan het kerstdiner, in
een kaal huis zonder gordijnen. Van
wie er ook nog eentje vegeta
riër bleek te zijn. Mijn vader vond
het prachtig. 'Zo hoort het, dit is
kerst', zei hij."
ZATERDAG 6 NOVEMBER 2021 GO
RCUïKOÜDT
ifiWPW
Jolijn Reinhoudt in haar woning, met op de achtergrond de 'mantelzorgwoning' waar haar vader bijna twee jaar woonde en werkte. foto marcelle davidse
'Tot op het laatst liep hij
rond met pen en papier'
G Engel Rein
houdt tijdens
een voorlees
activiteit in
boekhandel
Paard van
Troje in Goes,
drie jaar gele
den. foto
MARCELLE DAVIDSE
Martijn de Koning
's-Heerenhoek
- Jolijn Reinhoudt, dochter van
Engel
Het boek De Spaerpot van het
Leven wordt zondag gepresen
teerd in 't Kerkje van Ellesdiek
tijdens een eerbetoon aan Engel
Reinhoudt. Muzikanten en ver
tellers brengen muziek en tek
sten van en over hem. Er zijn
geen plaatsen meer beschik
baar. Het boek, uitgegeven door
Paard van Troje, is vanaf vol
gende week te koop voor 15
euro bij meerdere Zeeuwse
boekhandels.
