bestel een ondergrondse
bunker met bedden,
sauna en filmzaal
OOK EEN GOED IDEE:
apocalyps wel dezelfde stijlvolle overlevlngsultrustlng als
Oprah Wlnfrey. In 2019 zette ze het Preppl-pakket op haar
lljst van favoriete hebbedingen van het jaar. 'Als zich een
ramp voordoet, moet je geen tijd verspillen aan reserve
batterijen en tandenborstels zoeken,' schreef ze erbij. Met
zo'n rugtas had je alle essentiële benodigdheden meteen
bij de hand. Er zitten repen noodvoedsel in, water voor
drie dagen, een zonnelader voor je telefoon en alles wat je
verder kunt gebruiken bij een ramp, zoals een reepje
designchocola a 7 dollar. Kim Kardashlan deelde aan het
begin van de pandemie met haar Instagramvolgers dat
ze koos voor het oranje calamiteitentasje van Judy, het
merk van een bevriende pr-goeroe. Een noodpakket voor
tien personen in herkenbaar oranje en uitgerust met
draagbare accu, kost je ruim 1400 euro.
Sommige Amerikanen gaan nog verder: ze laten voor
de zekerheid bunkers inrichten, of spekken de kas van
bedrijven als ReadyWlse. Daar kun je 9000 dollar
besteden aan een gedroogd voedselpakket met 4320
maaltijden. Houdbaarheidsdatum: over 25 jaar. In South
Dakota is een voormalig militair terrein omgebouwd tot
zelfvoorzienend bunkercomplex met 575 schuilkelders
waar bewoners langer dan een jaar kunnen overleven
zonder naar bulten te gaan.
Je kunt zo'n schuilkelder ook laten aanleggen in je eigen
tuin door Rising S, een bedrijf dat voor acht miljoen dollar
een ondergrondse bunker met sauna, privé-bioscoop en
bedden voor vijftig mensen komt bouwen. Het is bijna
alsof ze erop hopen, de mensen die zoiets aanschaffen.
Dat de dag komt waarop ze de wereld kunnen laten zien
dat ze gelijk hadden, dat het wél zin had extreem te
doemdenken. Alleen zij, de Goed Voorbereiden, zullen
overleven. Op de website van het schuilcomplex in South
Dakota wordt de wereld alvast ingedeeld in twee kampen.
'Ben je een overlever of een slachtoffer?'
Ik kan er een beetje om lachen, maar wat meer
handigheid in omgaan met noodsituaties lijkt ook mij
waardevol sinds de randen van orkaan Ida afgelopen
zomer dertien doden eisten in mijn woonplaats New York.
In Central Park viel die avond in een uur 80 millimeter
water, meer dan ooit gemeten. Mijn telefoon bleef angst
aanjagende alarmberichten over het gevaar van snel
opkomende overstromingen uitspuwen. Ik moest maken
dat ik op een hoger gelegen verdieping kwam, zelden de
sms'jes van het stadsbestuur. Er was een tornado-alarm
afgegeven, appte de onderbuurvrouw even later. Of ik in
haar kelder wilde schuilen. De windhoos kon het weleens
op delen van New York gemunt hebben, meldden de
weermannen en -vrouwen, we moesten zo laag mogelijk
dekking zoeken, was het advies.
Nadat ik een tijdje verlamd langs video's had gescrold van
water dat metrostations in gutste ben ik maar naar bed
gegaan, compleet onvoorbereid. Ik had geen water in
huls, de koelkast was leeg en mijn paraplu kapot. Ik heb
geen auto en de metro reed niet.
De volgende ochtend deed alles in mijn appartement het
nog, was het water weggestroomd en gingen de winkels
gewoon open, maar dat was niet vanzelfsprekend. In
Louisiana zaten duizenden mensen weken na Ida nog
zonder stroom, was de benzine een tijdje schaars en
gingen water en brood in sommige winkels op rantsoen.
Ik weet nu hoe ik met behulp van een vuilniszak en zon
licht drinkbaar water uit mijn eigen urine kan filteren. Dat
ik mezelf met bladeren kan bedekken om warm te blijven
als er onverhoopt geen tijd is een schuilplaats te bouwen.
Ik kan niet ontkennen dat het behalve sinister en een tikje
mal ook best goed voelt. Alsof ik wat meer controle heb
over onheil dat op ons af lijkt te komen. Ik vaar nog steeds
op Google Maps en moet nog leren hoe ik van een konijn
uit mijn zelfgemaakte val iets eetbaars maak, maar ik
hoor alvast een beetje bij de Goed Voorbereiden.
32
