Herinneringen u 'Plegers voetbalgeweld moeten schade betalen' 15 MARJAN BERK c Kunstenaar Gandini tovert met dood hout ,,Lik op stuk'', zei Grapperhaus tij dens het Vragenuur in de Tweede Kamer op vragen van de PvdA. De minister noemt als voorbeeld de avondklokrellen, waarbij rel schoppers werden veroordeeld tot het betalen van hoge schadever- goedingen aan bijvoorbeeld win kels die schade opliepen. Voor zijn plan kijkt hij naar een wetsvoor stel dat het mogelijk maakt om schade door vuurwerk en drugs te verhalen op de daders. Dat voor stel is recent door de Eerste Kamer aangenomen. Ook wil Grapper- haus dat voor elke wedstrijd wordt bekeken of de veiligheidsvoor schriften op orde zijn. Is dat niet zo, dan moet dat 'gevolgen heb ben voor de politie-inzet' bij die wedstrijden. Deze bed and breakfast overtrof mijn stoutste verwachtingen te vergeten dat mooie kasteel Twickel. hotel Karelshaven. Ik was daar voor het eerste interview dat ik schreef- ik geloof voor Margriet - met de bewoonster van Twic- kel, de 90-jarige douairière, we duwe van de graaf van Wasse naar. De oude dame vertelde mij over haar jeugd. Ze was niet op school geweest, had les gehad van een gouverneur. Ze vertelde mij ook van een Engelse edel man, die op weg van en naar een van de vele oorlogen in Duits land, altijd even langs Twickel reed. Want de meloenen die daar in de kassen werden gekweekt waren zo heerlijk zoet. De toen malige rentmeester van het kas teel, mijnheer Drenth, liet mij het kasteel bezichtigen. Hij ver telde mij, dat de graaf nog alle ka chels had laten vervangen door porseleinen exemplaren, met het oog op de uitdroging van het oude hout in het kasteel. De rentmeester vertelde mij ook over de oudtante, die kwam loge ren. Op de logeerkamer hing een schilderij van een opengesneden zwijn. Dat vond zij eng, dus als ze kwam logeren werd dat schil derij altijd omgedraaid. Ik kreeg die dag door de huis houdster thee aangeboden. Die zat in flinterdunne theekopjes. Haar man werkte op het kasteel als tuinman en hij was ook de chauffeur van de oude dame. Wat een heerlijk uitstapje was dit, met al die herinneringen en het zachte bed dat mij wachtte bij 'De Haar'. Om maar te zwij gen van het copieuze ontbijt, dat mij deed besluiten mijn hele fa milie hier uit te nodigen voor een weekendje om mijn aanstaande verjaardag te vieren. Ineens doken ze overal in de stad Rome op; kunstwerken gemaakt van de stammen van omgezaagde bomen. Het is het werk van een jonge straat kunstenaar. Op dit moment kan Andrea Gandini niet werken, hij herstelt van een ingeklapte long. „Familiekwaal, mijn vader en mijn opa hebben er ook last van.'' Hij ploft neer op een stoel midden in zijn rommelige atelier, een garage in een buiten wijk van Rome met een werkbank, wat hamers en beitels en een mo- torzaag. ,,Die maakt het werken een stuk makkelijker.'' Andrea bewerkt namelijk boomstronken. Hij is 24 jaar, komt uit Rome en is op een missie; om gehakte bomen een tweede leven geven. Hij heeft in totaal ruim honderd boomstronken in heel Italië omgetoverd tot standbeel den, de meeste in zijn thuisstad. In Rome staan zo'n 65 werken van zijn hand. ,,De eerste boomstronk die ik bewerkte stond hier in de straat. Ik had geen hout meer, was naar buiten gelopen en vond een afgezaagde boom. Toen ontdekte ik dat ik buiten op straat werken veel leuker vind dan in een ate lier.'' Andrea struint al vijf jaar de hele Veel bomen in Rome zijn ziek, het zou mooi zijn de gevelde exemplaren te eren stad af op zoek naar boomstron ken. Soms tippen mensen hem, maar niet iedere stronk is geschikt. Sommige staan op onmogelijke plekken. ,,Dan ziet niemand ze, dat heeft geen zin.'' In de lange, chique Via Cola di Rienzo, op een steenworp van het Vaticaan, staan vier van Gandini's creaties, bijna altijd gezichten. ,,Elke stronk was ooit een boom, een individu, dus vond ik het pas send om ze een gezicht, een men selijke identiteit te geven.'' Als Andrea de juiste stronk heeft gevonden gaat hij op de stoep zit ten en begint te zagen, te hakken en te beitelen. Behoorlijk in het zicht, maar eigenlijk heeft hij nau welijks problemen gehad met de politie. ,,Als ze er wat van zeggen ga ik meestal weg en kom ik later gewoon weer terug.'' Maar volgens Gandini kunnen ze hem niets ma ken. ,,Wat ik doe is niet illegaal, maar ook niet legaal. In bomen za gen mag niet, maar er staat niets in de wet over boomstronken. Dus meestal laten ze me gewoon met rust.'' Gandini's straatkunst is niet on opgemerkt gebleven, inmiddels krijgt hij aanvragen van gemeen tes in heel Italië om boomstronken te bewerken. Alleen in Rome wil de gemeente niets van hem weten. ,,Niemand is profeet in eigen land'', vertaalt Andrea de Bijbelse uitspraak naar het Italiaans, terwijl er wél veel werk is. ,,Veel pijnbo men in Rome zijn ziek, het zou mooi zijn de gevelde exemplaren te eren.'' Maar Andrea's grootste droom is werken in andere Europese steden. ,,Ik weet dat er veel omgehakte bo men zijn in Parijs. Barcelona zou mooi zijn. Of Amsterdam, al denk ik niet dat er daar veel boomstron ken zijn, daar zijn jullie veel te ge organiseerd voor.'' Het was een feest der her kenning. Ik kwam aan in Delden, de plaats waaraan ik mooie herinneringen heb. We zijn neergestreken bij die goeie oude Zwaan, dat heerlijke hotel waar ik in 1962 al sliep. Toen speelde ik daar met de KRO-re- vue in Hengelo en Enschede, en dan ligt Delden in het midden. Nu, na al die jaren genoten we van een overvloedige lunch. Vol daan reden we door naar onze eindstemming: bed and break fast 'De Haar', aangeprezen door onze vrienden. Dit is voor mij helemaal nieuw. In mijn lange leven logeerde ik slechts één keer in een bed and breakfast, en dat is zo lang geleden dat ik mij al leen de blatende schapen herin ner, die mij in slaap mekkerden. We reden nu door het schitte rende in de herfstzon badende landschap, met bomen in Indian summer-kleuren. We werden hartelijk verwelkomd door onze gastvrouw en naar een heerlijke ruime kamer gebracht. Deze mooie, rustige plek leek in niets op de schapenschuur van mijn eerste confrontatie met een bed and breakfast. Dit overtrof mijn stoutste verwachtingen. We zetten onze tandenborstels neer, ik begon mijn mijn schoe nen uit te trekken. Maar: ,,We gaan toch eerst shoppen?'' riep mijn vriendin, aan wie ik dit uit stapje te danken had. O ja, nou dan hield ik mijn wandelschoe nen maar aan. Shoppen in Del den. De slager, de bakker, de plaatselijke lekkernijenen niet GO WOENSDAG 3 NOVEMBER 2021 DEN HAAG Voetbalhooligans die schade veroorzaken, moeten zelf op draaien voor de kosten. Demis sionair minister Ferd Grapper- haus van Justitie en Veiligheid wil afspraken maken met voet balclubs. - Hanneke Keultjes u Andrea Gandini is in Napels in de weer met een boomstronk. foto epa Boomstronken krijgen een menselijk gezicht Ooit logeerde ik hier al, in Angelo Van Schaik Rome Door Andrea Gandini kunst zinnig uitgehakte boomstron ken. FOTO'S ANDREA GANDINI - Andrea Gandini, kunstenaar

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 15