GEZOND Voorgoed afscheid van elkaar nemen, hoe doe je dat dan eigenlijk? Onvruchtbaarheid bij mannen: wat kun je GA NAAR BLAD 20 René Diekstra Bij elke hartslag maakt een man duizend nieuwe spermacellen aan. Maar wat als de bevruchting niet lukt? Twee mannen over de behandelingen die zij probeerden. René Diekstra krijgt een mail van een lezer die hem erg raakt. De man staat op het punt om voorgoed afscheid te nemen van zijn vrouw. Afgelopen week kreeg ik een mail die me nog lang zal bijblijven. De afzender, een man, reageerde op mijn column over de kunst van goed afscheid nemen. Hij schrijft dat zijn vrouw ernstig ziek is en op korte termijn zal overlijden en dat hij zichzelf na het lezen van mijn column de vraag stelde wat voor hem een goed afscheid van haar zou zijn. En dan schrijft hij: ,,Maar ik besefte daarna dat de vraag moet zijn: wat is voor ons béiden het goede afscheid?'' Ze nemen samen een bijzondere beslissing: het ophalen van zoveel mogelijk details uit hun relatie Hij besloot haar de column voor te lezen en stelde daarna voor om het samen te hebben over hoe je goed afscheid neemt als het voorgoed is. ,,Het leidde tot verdrietige, maar ook zinvolle gesprekken. Het begon ermee dat we hele maal geen afscheid van elkaar willen nemen. Haar 'ik wil niet, ik wil bij je blijven, altijd' sneed diep door mijn ziel. Ik zei haar: 'ik wil ook niets liever dan dat je bij me blijft'. 'Maar het moet, hè', zei ze, 'afscheid nemen. Laten we het dan ook maar zo goed mogelijk doen.''' Al pratende over wat dan zo goed mogelijk afscheid nemen voor hen beiden zou beteke nen, waren ze tot een bijzon- dere beslissing gekomen. Namelijk het samen ophalen van zoveel mogelijk details en gebeurtenissen uit hun relatie. Vanaf het prille begin tot aan de dag van vandaag. Met de afspraak dat ze elkaar mochten aanvullen of corrigeren, maar daarover niet zouden discus siëren. Ze hadden inmiddels vier dagen hierover met elkaar gesproken, ze noemden het relatiegeschiedenisgesprek- ken. Aanvankelijk hadden ze afgesproken dat die gesprek ken zo'n één, maximaal ander half uur per keer mochten duren, één per dag. Want zij raakt immers snel vermoeid. Maar tot zijn verbazing was zij vaak degene die nog een tijdje wilde doorpraten. ,,Het lijkt erop'', schreef hij, ,,alsof ze door die gesprekken opleeft en vooral de goede gevoelens die met bepaalde gebeurtenissen en ervaringen verbonden zijn weer terug weet te halen. Er komen natuurlijk ook verdrietige herinneringen voorbij. Maar door het daar samen over te hebben lijkt het alsof die min der verdrietig voelen.'' En dan eindigt hij zijn mail met iets dat ik zonder enige terughou dendheid als de kern van een goed voorgoed afscheid durf te bestempelen. ,,We leven ons leven dezer dagen alsof we op elk moment klaar moeten staan om voor altijd goodbye tegen elkaar te zeggen en alsof de tijd die ons toch nog gege ven wordt om het relaas van onze relatie te voltooien elke keer weer een onverwacht geschenk is.'' c Reageren? rene.diekstra@dpgmedia.nl ELISE VERMEEREN s een eicel oud, zijn er te weinig, wil len ze niet rijpen of springen: dan wordt een vrouw niet zwanger. Maar sperma? Dat kun je bewerken, de juiste richting op sturen in een lab, het kan rechtstreeks uit de balzak wor den geoogst en bovendien is er einde loos veel van beschikbaar. Onvrucht baarheid is vaak een vrouwenprobleem, maar de klap van kinderloosheid wordt door beiden gevoeld. Uitgestelde rouw is het, zegt Joost Kadijk (51) uit Rotterdam, want man nen richten zich eerst op hun vrouw en de zware behandelingen die zij moet ondergaan. ,,Ik sta als man aan de zijlijn'', zegt Kadijk, die zelf ongewild kinderloos is en lotgenotengroepen begeleidt. Gisteren verscheen zijn boek Een praktische gids voor kinderloze vaders (En Actie bv, €15). Daarin beschrijft hij de periode waarin hij en zijn vrouw hun kinderwens probeerden te verwe zenlijken en hoe hij met lotgenoten om leert gaan met kinderloosheid. ,,Het enige wat wij doen is, zoals we voor de grap zeggen, de rukbunker induiken, maar verder vooral je vrouw steunen. De vraag 'wat vind ik er eigen lijk van?' is lang niet aan de orde, omdat je je - logisch - zo stort op je partner.'' Na drie mislukte ivf-pogingen stoppen ze met proberen. De trajecten zijn lood zwaar, zegt hij; voor vrouwen fysiek en voor beiden mentaal. Ze leidden bij veel mannen tot psychische klachten, burn out en zelfs PTSS, ziet hij als begeleider van lotgenotengroepen. Ivf, ICSI en TESE Als zwanger worden niet lukt, wordt er spermaonderzoek gedaan, zegt Monique Mochtar, gynaecoloog en specialist op het gebied van voortplanting aan het AmsterdamUMC. Als er een concentra tie van meer dan drie miljoen zaadcel len per milliliter wordt gevonden, kan een vrouw daar zwanger van worden. Is dat onder de drie miljoen, dan is het te weinig om op een natuurlijke manier bij het ei te komen. Mochtar: ,,Bij vruchtbaarheidsbehandelingen bren gen we de goed bewegende zaadcellen dan zo dicht mogelijk bij het ei in een schaaltje bij elkaar, zodat daar de bevruchting kan plaatsvinden, ivf dus, of door ICSI, waarbij de zaadcel in de ei cel wordt geprikt. Het werk moet vanaf dat punt worden gedaan door de eicel.'' Als er in het ejaculaat van de man géén levende zaadcellen worden aan getroffen, is er de TESE; testiculaire sperma-extractie. ,,Bij deze ingreep wordt het scrotum opengesneden en uit de bal worden zaadbuisjes gehaald, waar vaak nog wel levende zaadcellen in te vinden zijn. Die zaadcellen wor den geïsoleerd en gebruikt voor ICSI behandelingen.'' Een verloren broer Deze behandeling wordt sinds 2005 op kleine schaal toegepast, en nu kunnen paren in vijf klinieken terecht. In vijftig procent van de gevallen worden alsnog levende zaadcellen in de bal gevonden, die niet te vinden waren in het ejacu laat. Als de TESE erop zit, zegt Mochtar, moet de vrouw zwanger gaan worden. Dat lukt niet altijd. De optie donor sperma komt dan op tafel. Jeroen Smal (37) uit Den Bosch on dergaat na een tijdlang proberen de TESE-operatie. Er wordt niets levends gevonden, wat betekent dat hij volledig onvruchtbaar is. De oorzaak blijft spe culeren. Een gendefect, waarschijnlijk, in de baarmoeder is een celletje omge- 'Soms is er geen hoop op genetisch eigen kinderen. Ik zag vrouwen huilend op de grond in elkaar zakken' DINSDAG 2 NOVEMBER 2021 GO Alshetzaad niet werkt - MONIQUE MOCHTAR Kijk voor de actievoorwaarden op bladenh ■T t M f/i

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 20