Schoondijke
Dag huis
r
'Niemand snapt dat we weggaan'
Achter elk huis zit een verhaal. In Dag Huis vertellen
mensen waarom ze hun huis kochten, wat ze er
hebben meegemaakt en waarom ze het verkopen.
Deze week: Zuidweg 33 in Nisse.
19
ren. Als ik te scheef was gegaan,
reed papa weer een paar keer om
de voren recht te trekken." De zus
sen praten met liefde over de Da
vid Brown, de tractor die ze 'het
pareltje van het hof noemen. Na
thalie: ,,Die tractor is 49 jaar, net
zo oud als ma."
Willemijn had afgelopen juni
een weekendje vrij op de Veluwe.
Ze boekte haar vakantieadres niet
toevallig in de buurt van een boer
derijwinkel: ,,Ik was vooral geïnte
resseerd in de inrichting van de
winkel. Ze hadden daar eilandjes
in plaats van lange schappen. En
heel veel houten meubels, want
hout is in. Die eilandjes hebben
wij nu ook in onze winkel."
Ze hebben een taakverdeling.
Hendrien is van de winkel, het
aardappels sorteren, het bestellen
van groente en veevoer. En na
tuurlijk het ploegen. Willemijn
bekommert zich om de stal en het
inpakken van het vlees. In het
lammerseizoen moet ze ook 's
nachts haar bed uit: ,,We hebben
Texelaars, die hebben soms zware
lammetjes waardoor ze hulp nodig
hebben bij de bevalling." Vader
Dekker doet de koeien en de var
kens. ,,En ik", zegt moeder Nata-
scha, ik ben gedegradeerd tot
'chef bezem'. Als de aardappels
worden gelost, veeg ik de kluiten
op." Nathalie laat zich meestal
zien in de winkel en de stal. Ze
werkt ook in de bediening van het
Klinket, een iets verderop gelegen
horecaboerderij. Zus Willemijn is
al ruim vijf jaar vaste kracht in ca
fetaria De Zagerij in Groede. ,,Dat
is mooi, daar zie ik hoe de door ons
geteelde aardappel uiteindelijk
door de klant wordt opgegeten."
In haar hele leven is Marianne
Gillot misschien wel twintig keer
verhuisd. Van Amsterdam naar
Waarde, Hansweert, Yerseke,
Goes, Gouda, Souburg, Vlissin-
gen en weer terug naar Rotter
dam. En in al die plaatsen nog
verschillende keren. Maar ner
gens bleef ze zo lang als in Nisse.
Eigenlijk was ze dan ook van plan
daar de rest van haar leven te blij
ven. Maar ja, het begon toch weer
te kriebelen. En toen werd ze ver
liefd op een huis in Middelburg,
vergelijkbaar met het magische
plekje dat ze achterlaat in de Zak
van Zuid-Beveland.
,,In 2008. We woonden in Rotter
dam, maar ik wilde terug naar
Zeeland. Mijn moeder leefde nog,
mijn broer woonde in Oude-
lande. En ik vond de Zak van
Zuid-Beveland zo mooi, dus ik
dacht: daar wil ik wonen. Mijn
schoonzus liet dit huis zien en
het leek me ideaal: niet midden in
het dorp, maar lekker afgelegen.
En toch ook niet te diep in de Zak.
Toen ik er eenmaal ging kijken,
was ik verliefd."
,,We hebben veel gedaan. Badka
mer, keuken, dat soort dingen.
Maar ook dakgoten vernieuwd,
vloeren vervangen, kantoor
ruimte verbouwd. En de tuin na
tuurlijk. Het is een oud huis, dus
er is altijd wel wat te doen. En wij
zijn mensen die graag bezig zijn.
In het huis staat een grote glazen
wand. Die wilde ik eigenlijk weg
halen, maar gaandeweg merkte ik
hoeveel licht die gaf en hoe fijn
dat eigenlijk is. Dus de wand is
blijven staan."
„Geweldig. Dat zegt natuurlijk ie
dereen, maar het is écht zo. Het is
hier heel rustig, er komt af en toe
een trekker voorbij en dat is het.
Het is een huis dat leeft met de
seizoenen. Aan de voorkant zie je
de zon in alle vroegte opkomen
en aan de achterkant zie je men
sen bezig in de boomgaard. Pluk
ken, snoeien, dunnen. Daar zitten
we 's avonds vaak. Ik heb daar ook
mijn moestuin. En aan de zijkant,
waar de zon altijd ondergaat, heb
ben we vorig jaar een veranda ge
bouwd. Ons kotje noemen we
dat. Och, hadden we dat maar
eerder gedaan..."
,,Dat vraagt iedereen! En soms
snap ik het zelf ook niet meer.
Maar ik heb zo'n man die altijd op
Funda zit te kijken. O, da's ook
leuk, en dat, kijk nou, da's ook
leuk. We komen vaak in Middel
burg. Ik heb daar veel klanten en
ons sociale leven speelt zich er af.
Ik bedacht dat het eigenlijk veel
praktischer is om daar te wonen.
Eerst keken we naar een huis in
de binnenstad, maar dan hadden
we toch wel weinig ruimte. En
toen zagen we een huis in de
Griffoen, aan de rand van de pol
der met uitzicht over de velden."
,,Eigenlijk wel, ja. Met schaapjes
als buren, zoals we die eerst ook
hadden. En een nog grotere vij
ver. O, ik wilde zo graag een
zwemvijver en dat kan daar ge
woon. En een groter huis, dat
vind ik ook fijn. Ik verzamel veel.
Je zou het misschien niet zeggen,
want voor de foto's en de bezich
tigingen heb ik veel moeten op
ruimen, maar normaal staan hier
heel veel spullen binnen. Daar
heb ik straks veel meer ruimte
voor, waardoor alles beter tot zijn
recht komt."
,,Ik denk dat dit mijn moeilijkste
verhuizing ooit wordt, veel be
wuster dan al die keren ervoor,
maar ik kijk uit naar ons nieuwe
avontuur."
GO ZATERDAG 30 OKTOBER 2021
voor
Het gezin Dekker op het erf voor hun boer
derijwinkel: Hendrien, Nathalie, vader Her
man, moeder Natascha en Willemijn (vlnr).
FOTO'S RUBEN OREEL
Willemijn in de weer met het slachtvee.
Kijk op de site bij /video
WENDY WAGENMAKERS
Wanneer bent u hier komen wo
nen?
Hebt u veel aan het huis veran
derd?
Hoe is het om hier te wonen?
U lijkt geëmotioneerd. Waarom
gaat u eigenlijk weg?
Foto boven:
Het huis aan
de Zuidweg
wordt bijna
omringd
door boom
gaarden.
Links: Alles
heeft een
verhaal in
het huis van
Marianne
Gillot.
FOTO'S MARCELLE
DAVIDSE
Eigenlijk zoiets als waar u nu
woont.
Hebt u moeite met weggaan?
ZUHWeg 33 ligt aan een /straatje
kernvak Nisse. Het WopQgÜiilte meet 11310®
kante 'meter, het perceel O^-vierkante/meter?!
huis /is gebouwd in 1900.De vraagprijs* van het
hü1 is 475.000 euro kk. Maki^aar'isNieskins.
|p§§