Schoondijke Dag huis r 'Niemand snapt dat we weggaan' Achter elk huis zit een verhaal. In Dag Huis vertellen mensen waarom ze hun huis kochten, wat ze er hebben meegemaakt en waarom ze het verkopen. Deze week: Zuidweg 33 in Nisse. 19 ren. Als ik te scheef was gegaan, reed papa weer een paar keer om de voren recht te trekken." De zus sen praten met liefde over de Da vid Brown, de tractor die ze 'het pareltje van het hof noemen. Na thalie: ,,Die tractor is 49 jaar, net zo oud als ma." Willemijn had afgelopen juni een weekendje vrij op de Veluwe. Ze boekte haar vakantieadres niet toevallig in de buurt van een boer derijwinkel: ,,Ik was vooral geïnte resseerd in de inrichting van de winkel. Ze hadden daar eilandjes in plaats van lange schappen. En heel veel houten meubels, want hout is in. Die eilandjes hebben wij nu ook in onze winkel." Ze hebben een taakverdeling. Hendrien is van de winkel, het aardappels sorteren, het bestellen van groente en veevoer. En na tuurlijk het ploegen. Willemijn bekommert zich om de stal en het inpakken van het vlees. In het lammerseizoen moet ze ook 's nachts haar bed uit: ,,We hebben Texelaars, die hebben soms zware lammetjes waardoor ze hulp nodig hebben bij de bevalling." Vader Dekker doet de koeien en de var kens. ,,En ik", zegt moeder Nata- scha, ik ben gedegradeerd tot 'chef bezem'. Als de aardappels worden gelost, veeg ik de kluiten op." Nathalie laat zich meestal zien in de winkel en de stal. Ze werkt ook in de bediening van het Klinket, een iets verderop gelegen horecaboerderij. Zus Willemijn is al ruim vijf jaar vaste kracht in ca fetaria De Zagerij in Groede. ,,Dat is mooi, daar zie ik hoe de door ons geteelde aardappel uiteindelijk door de klant wordt opgegeten." In haar hele leven is Marianne Gillot misschien wel twintig keer verhuisd. Van Amsterdam naar Waarde, Hansweert, Yerseke, Goes, Gouda, Souburg, Vlissin- gen en weer terug naar Rotter dam. En in al die plaatsen nog verschillende keren. Maar ner gens bleef ze zo lang als in Nisse. Eigenlijk was ze dan ook van plan daar de rest van haar leven te blij ven. Maar ja, het begon toch weer te kriebelen. En toen werd ze ver liefd op een huis in Middelburg, vergelijkbaar met het magische plekje dat ze achterlaat in de Zak van Zuid-Beveland. ,,In 2008. We woonden in Rotter dam, maar ik wilde terug naar Zeeland. Mijn moeder leefde nog, mijn broer woonde in Oude- lande. En ik vond de Zak van Zuid-Beveland zo mooi, dus ik dacht: daar wil ik wonen. Mijn schoonzus liet dit huis zien en het leek me ideaal: niet midden in het dorp, maar lekker afgelegen. En toch ook niet te diep in de Zak. Toen ik er eenmaal ging kijken, was ik verliefd." ,,We hebben veel gedaan. Badka mer, keuken, dat soort dingen. Maar ook dakgoten vernieuwd, vloeren vervangen, kantoor ruimte verbouwd. En de tuin na tuurlijk. Het is een oud huis, dus er is altijd wel wat te doen. En wij zijn mensen die graag bezig zijn. In het huis staat een grote glazen wand. Die wilde ik eigenlijk weg halen, maar gaandeweg merkte ik hoeveel licht die gaf en hoe fijn dat eigenlijk is. Dus de wand is blijven staan." „Geweldig. Dat zegt natuurlijk ie dereen, maar het is écht zo. Het is hier heel rustig, er komt af en toe een trekker voorbij en dat is het. Het is een huis dat leeft met de seizoenen. Aan de voorkant zie je de zon in alle vroegte opkomen en aan de achterkant zie je men sen bezig in de boomgaard. Pluk ken, snoeien, dunnen. Daar zitten we 's avonds vaak. Ik heb daar ook mijn moestuin. En aan de zijkant, waar de zon altijd ondergaat, heb ben we vorig jaar een veranda ge bouwd. Ons kotje noemen we dat. Och, hadden we dat maar eerder gedaan..." ,,Dat vraagt iedereen! En soms snap ik het zelf ook niet meer. Maar ik heb zo'n man die altijd op Funda zit te kijken. O, da's ook leuk, en dat, kijk nou, da's ook leuk. We komen vaak in Middel burg. Ik heb daar veel klanten en ons sociale leven speelt zich er af. Ik bedacht dat het eigenlijk veel praktischer is om daar te wonen. Eerst keken we naar een huis in de binnenstad, maar dan hadden we toch wel weinig ruimte. En toen zagen we een huis in de Griffoen, aan de rand van de pol der met uitzicht over de velden." ,,Eigenlijk wel, ja. Met schaapjes als buren, zoals we die eerst ook hadden. En een nog grotere vij ver. O, ik wilde zo graag een zwemvijver en dat kan daar ge woon. En een groter huis, dat vind ik ook fijn. Ik verzamel veel. Je zou het misschien niet zeggen, want voor de foto's en de bezich tigingen heb ik veel moeten op ruimen, maar normaal staan hier heel veel spullen binnen. Daar heb ik straks veel meer ruimte voor, waardoor alles beter tot zijn recht komt." ,,Ik denk dat dit mijn moeilijkste verhuizing ooit wordt, veel be wuster dan al die keren ervoor, maar ik kijk uit naar ons nieuwe avontuur." GO ZATERDAG 30 OKTOBER 2021 voor Het gezin Dekker op het erf voor hun boer derijwinkel: Hendrien, Nathalie, vader Her man, moeder Natascha en Willemijn (vlnr). FOTO'S RUBEN OREEL Willemijn in de weer met het slachtvee. Kijk op de site bij /video WENDY WAGENMAKERS Wanneer bent u hier komen wo nen? Hebt u veel aan het huis veran derd? Hoe is het om hier te wonen? U lijkt geëmotioneerd. Waarom gaat u eigenlijk weg? Foto boven: Het huis aan de Zuidweg wordt bijna omringd door boom gaarden. Links: Alles heeft een verhaal in het huis van Marianne Gillot. FOTO'S MARCELLE DAVIDSE Eigenlijk zoiets als waar u nu woont. Hebt u moeite met weggaan? ZUHWeg 33 ligt aan een /straatje kernvak Nisse. Het WopQgÜiilte meet 11310® kante 'meter, het perceel O^-vierkante/meter?! huis /is gebouwd in 1900.De vraagprijs* van het hü1 is 475.000 euro kk. Maki^aar'isNieskins. |p§§

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 67