keuze voor een transitie niet slachtofferloos zou zijn; het zou moeilijk worden voor ieder een om me heen, voor mijn gezin, mijn ouders. Ook was ik bang dat ik misschien niet meer zou kunnen zingen en niet meer voor mijn gezin zou kunnen zorgen. Gelukkig reageerde Stef begripvol; ze vond mijn mannelijke kant altijd al aantrekkelijk. Ook mijn bandleden zeiden dat ik voor mijn geluk moest kiezen. En mijn transgendervriend zei: je hoeft niet eerst op het randje van een brug te staan om je leven te kunnen leiden zoals jij dat wilt. Die bemoediging had ik nodig, en hoop ik anderen te kunnen geven. Ik besef maar al te goed hoeveel geluk ik heb gehad - sommige transgenders verliezen hun partner, vrienden of baan. Maar hoe dan ook, je bent niemand iets verschuldigd. Ieder mens heeft het recht zichzelf te zijn.' 'Ik hoop dat het mensen minder bang maakt voor alles wat anders is. Veel mensen hebben mij jarenlang gekend als vrouw; nu zijn mijn borsten weg en dat is misschien even raar. Maar het is niet mijn bedoeling te choqueren; ik wil laten zien dat het uiteindelijk niét zo vreemd of eng is als je misschien dacht. Ik vond het superspannend. Thuis in Californië loop ik geregeld zonder T-shirt. Daar voel ik me intussen prima bij, maar in de studio voelde dat heel kwetsbaar. Niet eens zozeer vanwege mijn borstkas, want daar ben ik heel tevreden mee. Maar ik blijf altijd details zien aan mijn lichaam die minder vrouwelijk zijn; zo is mijn bekken toch net iets breder dan bij mannen die als man zijn geboren. Door open te zijn over mijn onzekerheden, hoop ik anderen een hart onder de riem te steken. De clip en foto's moesten er dan ook niet te sexy uit komen te zien - het gaat erom dat ik er tevreden en blij uitzie. Ik ben veel gelukkiger dan drie jaar geleden. Dat is wat ik wil delen.' Wat is er in die drie jaar veranderd? 'In mijn gedrag en uiterlijk zocht ik altijd de grenzen op: kan dit nog of is dit raar voor een vrouw? Mijn haar werd steeds ietsje korter, mijn kleding mannelijker. Met een binder drukte ik mijn borsten plat omdat ik die steeds slechter kon verdragen. Nu klopt mijn uiterlijk eindelijk met wie ik me vanbinnen voel. Dat geeft rust. Als mijn kinderen me plagen dat ik oud word, kan ik daar, in tegenstelling tot een paar jaar geleden, hartelijk om lachen. Dat mijn zoon en mijn dochter papa tegen me zeggen, dat mijn vrouw het heeft over haar husband... wat dat doet, is bijna niet uit te leggen. Ik kon me mezelf ook nooit voor- Hoop je dat de videoclip iets verandert? 26

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 106