9
,,Ik ben geen techneut, maar een technoot", zei Eddy Meijers graag. Zijn hart ging uit naar muziek,
naar trompetspelen en dirigeren. Muziek zat in zijn genen en hij was een zeer begaafd musicus. Maar zijn
grote passie, muziek maken, bleef een hobby. Hij werkte als ingenieur. Zelfs toen dementie zijn brein afbrak,
kon hij nog lang prachtig trompet spelen. Eddy Meijers overleed op 3 juni 2021 in Hulst, op 75-jarige leeftijd.
i ddy was erelid van Ko
ninklijke Harmonie Sint
Cecilia in Kloosterzande.
Hij dirigeerde de harmo-
I nie bijna dertig jaar en
was zestig jaar lid. Zijn vader Jan was
er dirigent toen Eddy als jongetje al
meespeelde op diverse blaasinstru
menten. Toen Jan in 1974 zeer plotse
ling overleed, volgde de 29-jarige
Eddy hem op als dirigent. Zijn vrouw
Rosemiek Meijers-Kas was toen
zwanger van hun tweede kind, Mi-
chiel. Het jonge gezin was net ver
huisd vanuit Delft naar Terneuzen.
,,Er was geen overleg, ik wist dat hij
dirigent zou worden." Rosemiek
wilde hem niet in de weg staan.
,,Eddy kon niet leven zonder muziek,
ik gunde hem dat." Eddy ging twee
Hij speelde 's avonds
als ik naar bed moest
vaak nog liedjes voor
me op trompet
avonden per week dirigeren en mu
ziekles geven, naast zijn ingenieurs
werk overdag.
In de familie waarin Eddy was op
gegroeid, draaide ook alles om mu
ziek. Hij werd geboren in 1945 in Sas
van Gent en groeide op in Terneu
zen. Jan Meijers, Eddy's vader, was
dirigent bij harmonieën en fanfares,
net als diens vader, Piet. Eddy's vader
werkte bij de PZEM in Terneuzen;
muziek was hobby, maar ook passie.
Fluiten naar je verjaardag
Eddy had twee zussen: grote zus Wil
is drie jaar ouder en zus Carla tien
jaar jonger. ,,Voor muziek moest alles
wijken bij ons thuis", vertelt Carla
Meijers. ,,Was je jarig en was er een
concert of een concours? Dan kon je
fluiten naar je verjaardag. Muziek
ging altijd voor."
,,We praatten thuis niet over ge
voelens, we hadden wel kritiek op el
kaar", zegt Carla. ,,Nooit was iets
goed genoeg. Het grootste compli
ment, als je de sterren van de hemel
had gespeeld, was 'netjes gedaan'."
Toch was de band tussen Eddy en
Carla hecht. ,,Hij speelde 's avonds
als ik naar bed moest vaak nog liedjes
voor me op trompet. Dat deed hij zo
ontzettend mooi en muzikaal, je
hoorde de liefde en de warmte."
Eddy's muzikaliteit inspireerde
Carla, ze schopte het al jong tot flui
tiste bij het Radio Filharmonisch or
kest. Ze was de eerste in de zeer mu
zikale familie die van muziek haar
beroep maakte. Volgend jaar gaat de
fluitiste met pensioen. Het heeft haar
verbaasd dat broer Eddy er nooit voor
heeft gekozen professional te wor
den. ,,Hij spoorde mij wél aan naar
het conservatorium te gaan. Koos hij
de veilige weg, net als zijn vader?"
Na zijn opleiding aan de Techni
sche Hogeschool in Delft ging Eddy
werken als ingenieur en rekende on
der meer constructies door voor ar
chitectenbureaus en aannemers. ,,Er
was wel eens druk om niet te moei
lijk te doen", vertelt Rosemiek. ,,Ar-
chitecten en aannemers wilden con
structies graag licht houden, maar
Eddy stond voor kwaliteit en stevig
heid. Het moest gewoon goed zijn."
Het perfectionisme bracht Eddy
ook over op zijn zoons Jan-Bart en
Michiel en dochter Charlotte. Toen
Jan-Bart voor een carrière in de pop
muziek koos, vond Eddy dat lastig.
Zou zijn razend slimme zoon zijn ta
lenten niet verspillen, leek Eddy te
denken. Jan-Bart 'JB' Meijers ging
zijn eigen weg, speelde gitaar bij De
Dijk en The Prodigy en werkte mee
aan het winnende songfestivallied
Calm after the storm.
Michiel Meijers, die Kunstmatige
Intelligentie studeerde, is inmiddels
ook professioneel muzikant gewor
den. Rosemiek is blij en trots dat haar
zoons hun hart volgden en dat doch
ter Charlotte ook nog steeds muziek
maakt en zingt. ,,Muziek is ze alle
drie met de paplepel ingegoten, de
muzikaliteit komt er gewoon uit."
Knappe jongen
Rosemiek vergeet nooit haar eerste
ontmoeting met Eddy bij een volley
baltoernooi. Ze zat als katholiek
Eddy heeft
ontzettend
veel mensen in
Zeeuws-
Vlaanderen
muzikaal
beïnvloed, dat
is heel mooi
om te lezen
meisje op het Jansenius Lyceum in
Hulst en Eddy op het openbare Hon-
dius Lyceum in Terneuzen. ,,Eddy
was een knappe jongen, hij kon aan
iedere vinger heel veel meisjes krij
gen", zegt Rosemiek met een glim
lach. Ze zagen elkaar af en toe op de
boot als ze naar de overkant gingen.
,,Later nodigde hij me uit voor een
reünie-feest op zijn HTS. Hij belde
,,Ken je me nog?" Natuurlijk wist ik
nog wie hij was, die mooie donkere
vent was ik niet vergeten."
Toen Eddy in militaire dienst zat,
nam hij Rosemiek mee naar het Ko
ninginnedagbal. ,,O, jij gaat dus trou
wen met Eddy", zei een officier toen
hij haar zag binnenkomen in de offi
ciersmess. Eddy had al rondverteld:
,,Met de vrouw die met mij naar het
bal gaat, trouw ik."
Stofzuigerzak
Op 3 juli zouden Eddy en Rosemiek
vijftig jaar getrouwd zijn geweest.
Helaas mocht dat door Eddy's ziekte,
frontotemporale dementie, niet
meer zo zijn. Hij overleed één maand
eerder, door deze ziekte. Eddy's
dochter Charlotte voelde dat er iets
fout was, toen haar vader niet meer
snapte hoe hij een stofzuigerzak
moest verwisselen. ,,Hij was altijd zo
technisch, wilde alles weten en kon
ook alles in elkaar zetten", vertelt Ro-
semiek.
Eddy was zeer analytisch, verbaal
sterk, dominant en streng geweest.
Die kenmerken brokkelden geleide
lijk af. Maar wat er ook verdween uit
zijn brein, de muziek bleef. ,,Ik was
aan het koken en Eddy vroeg of hij
me kon helpen", vertelt Rosemiek.
,,Maar zelfs iets simpels als een uitje
snijden kon ik hem niet meer uitleg
gen, hij was al een tijd ziek."
Over the rainbow
Ze dacht even na. ,,Weet je wat ik fijn
zou vinden, Eddy? Speel wat voor me
op je trompet." Even later hoorde ze,
terwijl ze zelf de uien stond te snij
den, Somewhere over the rainbow van
uit de woonkamer. ,,Eddy speelde en
zijn toon was prachtig, het lied ont
roerend mooi." Het verbaasde haar.
Als ze hem de titel van een lied zou
hebben genoemd, of bladmuziek zou
hebben gegeven, zou hij geen idee
meer hebben gehad wat te doen.
Een kleine trompet, een cornet,
bleef een soort houvast voor Eddy.
,,Zelfs op de zorgboerderij had hij de
koffer met de cornet altijd bij de
hand, later in de rolstoel, lag de koffer
op schoot."
Naar huis
Eddy stond op een dag te staren in de
woonkamer. ,,Wil je me naar huis
brengen?", vroeg hij aan Rosemiek.
Ze schrok, want hij stond in hun huis
in Hulst, in hun eigen woonkamer.
„Natuurlijk wil ik dat, Eddy", pro
beerde ze ,,Maar wil je me dan wel
vertellen waar dat is?" Hij vertelde
over Kloosterzande, eigenlijk dé plek
voor hem. Daar had hij bijna zestig
jaar muziek gemaakt met de Konink
lijke Harmonie Sint Cecilia. ,,Zijn
hart lag in Kloosterzande."
Toch was Eddy's afscheidsdienst in
Hulst in de basiliek. ,,De kerk in
Kloosterzande zou veel te klein zijn,
beseften we al snel", zegt Rosemiek.
In de vensterbank staan honderden
kaarten en brieven dicht op elkaar
gepakt, een halve meter aan sterkte-
wensen en bedankkaarten. ,,Eddy
heeft ontzettend veel mensen in
Zeeuws-Vlaanderen muzikaal beïn
vloed, dat is heel mooi om te lezen."
Bij Eddy's afscheid maakten vrien
den en familieleden muziek in en bij
de basiliek. Rosemiek liep vinger-
knippend de kerk uit op de tonen
van een New Orleans-jazznummer.
Het was triest begonnen, maar werd
steeds vrolijker en swingender. De
zon brak ook nog door, het werd hel
der. ,,Het leek haast of Eddy lag te be
wegen in de kist", zei Eddy's zusje
Carla.
Op de rouwkaart staat The trumpet
shall sound, naar het lied uit de Mes
siah. ,,Dat idee troost me enorm",
vertelt Rosemiek. ,,Eddy's muzikali
teit leeft voort, via al die musici
waarmee hij werkte, zal hij altijd
blijven klinken."
dinsdag 26 oktober 2021
GO
UIT HET LEVEN.
Eddy Meijers
1945 - 2021
'Eddy's muzikaliteit leeft voort'
Arie Westeneng
Hulst
- Carla Meijers, zus van Eddy
Eddy Meijers in
1994, hij dirigeerde
toen twintig jaar Ko
ninklijke Harmonie Sint
Cecilia. Een orkest is
als een letterbak, ver
telde hij. „Ieder lid zit
in een apart vakje met
een eigen gebruiks
aanwijzing." Als diri
gent moest hij muzi
kanten op één lijn krij
gen.
FOTO CAMILE SCHELSTRAETE
- Rosemiek Meijers-
Kas, echtgenote van
Eddy
Heeft u ook mooie herinneringen
aan een overleden dierbare? En is
er een datum die daarom speciaal
voor u is? U kunt uw verhaal doen
in 'Uit het leven'. U kunt mailen naar
uithetleven@pzc.nl
