Even geen lamsoor uit Saeftinghe
II
Sportvissers in het haventje van Paal uiten hun zorgen over PFAS-vervuiling
Theo Giele
Paal
Lamsoor is er eind oktober nog genoeg
in Saeftinghe. En hier en daar piekt
zelfs nog een groen sprietje zeekraal
uit boven de slikkerige grond. De zee
groenten zijn een geliefde delicatesse,
maar sinds de berichten over de ver
vuiling van dit deel van de Wester
schelde laat Piet Scheerders uit Hulst
deze zilte zaligheden even staan.
„Vanaf het moment dat ik las over
de PFAS komt geen zelfgesneden zee
kraal en lamsoor uit Saeftinghe meer
bij ons op tafel. We aten het wel een
paar keer per week, de eerste lamsoor
in april of mei en de zeekraal een
maandje later. Heerlijk, maar nu even
niet", zegt de Hulstenaar.
Veilig?
Is het eten van voedsel uit de Wester
schelde wel veilig? Die vraag wacht al
maanden op antwoord. Het RIVM kan
het nog niet geven. Het regelmatig
eten van zelfgevangen zoetwatervis
Na het wegen van de vis praten Han
Cappon en Peter de Kort nog wat na.
Cappon is er nog 'redelijk gerust op',
maar De Kort maakt zich toch serieus
Het gaat niet alleen om
PFAS. Wij zijn met de
Schelde begaan en
willen graag weten wat
er aan de hand is
zorgen. De gevangen vis ziet er op het
oog gezond uit. Anders dan dertig,
veertig jaar geleden toen vissen uit de
Westerschelde onder de zweren en
gezwellen zaten. Ze wijzen naar de in
dustrie van Antwerpen die in de verte
opdoemt. In Vlaanderen worden te
gemakkelijk vergunningen afgegeven,
is hun indruk. Een tv-uitzending over
onderbezette Vlaamse milieudien
sten voedde het wantrouwen.
,,Het gaat niet alleen om PFAS", zegt
Piet Scheerders. ,,We willen graag we
ten wat er aan de hand is. Want wij
zijn begaan met de Schelde. En dan
wil je dat het goed gaat met de
Schelde."
raadt het instituut af, maar vis, garna
len of zeegroenten uit het zoute en
brakke water van de Schelde? Tijdens
een informatiebijeenkomst afgelopen
woensdag in Middelburg hoorden
provinciebestuurders tot hun verba
zing en ergernis dat nog geen onder
zoek was gestart, omdat er nog geen
opdracht voor was gegeven.
Prachtige grote vis
Scheerders' boot ligt in het getijden-
haventje van Paal, aan de rand van Het
Verdronken Land. De watersportver-
eniging Saeftinghe houdt een viswed
strijd. De bootjes brengen eind van de
middag de vangst aan de wal. Marc
Scheerders stapt op de steiger. Hij laat
zien wat hij heeft gevangen in de Wes-
terschelde. Hij legt een forse bot neer
op de steiger. Een prachtige vis en ze
ker niet de jongste. ,,Zeker al een jaar
of tien oud", schatten de vissers in. Bot
is niet zo'n geliefde consumptievis,
zoals de zeebaars die een andere visser
heeft weten te verschalken. ,,Maar er
zijn zeker nog mensen die bot eten",
weet Piet Scheerders.
It
maandag 25 oktober 2021 pzc.nl e-mail: walcheren@pzc.nl
Is voedsel uit het oostelijk deel van
de Westerschelde komt nog te ver
trouwen? Sportvissers in het haven
tje van Paal zijn ongerust of hebben
op zijn minst twijfels over de gevol
gen van de PFAS-vervuiling.
-Piet Scheerders, sportvisser
Marc Scheerders met een flinke bot.
Een bot, gevangen in het oostelijk deel van de
Westerschelde.
Het wegen van de
visvangst voor het
wedstrijdklassement.
Piet Scheerders
(rechts) kijkt toe:
,,Heerlijk, maar nu
even niet."
FOTO'S ANNE HANA
