Als tiener werd ze door haar
ouders naar stijldansen
gestuurd, dat hoorde erbij in die
tijd. Gelukkig ging haar vriendje
mee. SABRINA GROOS (42)
en haar man Roy wervelen nog
steeds rond. Gewoon, omdat
ze er zo blij van worden.
bekers, maar tegen de tijd dat hun
eerste kind zich aandiende hield
het noodgedwongen op. Veertien
jaar zijn ze ertussenuit geweest.
Eigenlijk waren ze net weer begonnen
toen het vertrouwde thuishonk,
Danscentrum Dwars in Haaksbergen,
vanwege corona de deuren moest
sluiten. Tussendoor brak Sabrina
ook nog een voet. Inmiddels zijn ze
op zaterdagavond - en elke zondag
tijdens de les - weer lekker bezig.
Ter ontspanning en als training
voor ballroomwedstrijden in de
seniorenklasse waaraan ze deel
nemen. Roy met een rugnummer
en zij in zo'n mooie zwier- en zwaai-
jurk. Altijd spannend, terwijl je best
weet dat je het kunt - op elk misstapje
wordt gelet. De Engelse wals is hun
sterkste troef, verder horen quick
step, tango en de slowfox bij het
repertoire. Voor het losse gewiebel
van latin - rumba, chachacha en zo
- vindt Sabrina zich niet soepel
genoeg. Je moet jezelf dan ook echt
laten zien. Roy kan dat wel, terwijl
zij denkt: liever niet.
Vanaf haar zestiende zijn ze een
paar. Destijds werd je nog door je
ouders naar dansles gestuurd, dat
hoorde nou eenmaal zo. Ze gingen
samen. Het is ook fijn dat je iets
met z'n tweetjes beleeft, want ze
is druk zat, als leerkracht op een
basisschool. En met haar andere
hobby: de dressuurpaardensport.
Wanneer ze de zaal helemaal heeft
rondgedanst, de passen zijn gelukt
en haar houding netjes is gebleven,
geeft dat een heerlijk blij gevoel.
Daar doe je het voor. Het is een
beetje een uitstervend iets, maar
zelf hoopt ze in ballroom nog veel
mooie dingen te laten zien. Ook
als zij en Roy straks negentig zijn.
VROEGER WONNEN ZE KASTEN vol
