'Wat ik meekreeg in mijn
jeugd: we praten niet over
gevoelens en huilen niet'
BRUCE SPRINGSTEEN
door dat pakketje vreugde en door de vrouw
die zoveel had moeten doormaken om mij die
vreugde te bezorgen. Er was ook het gevoel
dat een vader tijd moet willen besteden aan
zijn kinderen, met ze rondlopen zodat ze een
boertje doen, hun luiers verschonen.
SPRINGSTEEN: Mmm. Ja, in het ideale geval.
OBAMA: En ik nam de nachtdienst.
SPRINGSTEEN: Ik ook.
OBAMA: Er zat borstvoeding in de vriezer.
Ik kreeg allerlei aanwijzingen, en om twaalf
uur 's nachts, en om twee uur 's nachts, dan
klopte ik ze op hun ruggetje en gaf ik ze te
eten. En ik nam ze op schoot, en dan keken
ze me aan en dan las ik ze iets voor, ik praatte
met ze en ik speelde muziek.
SPRINGSTEEN: Jij had dus al vroeg in je
carrière kinderen.
SPRINGSTEEN: Ik kreeg mijn kinderen relatief
laat.
OBAMA: Jij had je zaakjes zo goed voor elkaar
dat je je eigen voorwaarden kon stellen. Jij kon
zeggen: als ik nu geen tour wil doen, doe ik nu
geen tour.
SPRINGSTEEN: Absoluut. Ik had de top van de
heuvel bereikt en was daar zelfs al overheen.
Ik was op een punt in mijn leven waarin mijn
relatie en het gezin prioriteit waren geworden.
OBAMA: Dat was bij mij wel anders. Want
Michelle en ik hadden kinderen en binnen
twee of drie jaar kwam alles in een stroom
versnelling. Toen ik senator werd was Sasha
drie en Malia zes. Vier jaar later was ik
president van de Verenigde Staten. Dat was
moeilijk. De last waarmee ik Michelle opzadel
de was gigantisch. Een slimme, talentvolle
vrouw die zelf een carrière had moest zich
aanpassen omdat ik van die rare ambities
had. En ik miste de meisjes enorm. De eerste
maanden van de presidentscampagne zijn
we alleen maar doorgekomen omdat Michelle
de held was die thuis alles regelde. Toen ik
eenmaal president was, had ik veel meer tijd
voor mijn kinderen, want ik woonde boven de
winkel. Ik reisde in dertig seconden naar mijn
werk. De regel was: als ik niet op reis ben, eet
ik elke avond om half zeven met mijn gezin.
Dan ging ik daar zitten en werd ik volledig in
beslag genomen door verhalen over stomme
jongens, een vervelende leraar, en daarna las
MEZZA 23
OBAMA: Want ik was de nachtuil.
SPRINGSTEEN: Ik ook.
OBAMA: Ja.
