'Kwam iemand uit zijn
werk, zat ik daar als
verrassing met mijn
gitaar onder de klep van
mijn bus te spelen. Zo
leuk!'
7
PASPOORT A
ven en dat is gelukt. De eerste lockdown vond
ik eigenlijk wel fijn. Ik was thuis bij mijn kin
deren, het was mooi weer. En ik deed wat op
tredens bij verzorgingshuizen, als troubadour
op de stoep. Dat had ook wel wat. Maar in de
winter brak een donkere periode aan. Alles
ging dicht. En toen kwam die avondklok. Ik
heb nog nooit zo veel gehuild als toen."
,,Ik kon mijn passie niet uitoefenen, ik kon ner
gens heen. En ik snapte heus waarom, we
mochten de zorg niet overbelasten. En dat was
ook zo. Maar dan zag ik die borden van 'we
doen dit samen' en dan werd ik helemaal gek.
We doen dit helemaal niet samen! De mensen
die hun werk konden blijven doen, hadden
nergens last van. Maar mijn leven stond stil. Ik
had gewoon geen geld meer. Ik begon me te
verdiepen, ik zag filmpjes van mensen die met
een waterkanon van de weg werden geblazen.
Ik voelde de polarisatie tot in mijn eigen vrien
denkring. Ik had het gevoel dat ik in een hoek
zat, alsof er maar één gevoel mocht klinken."
,,Op een gegeven moment tikte ik mijn relaas
op Facebook. Sommige mensen zeiden 'ga gla
zen wassen'. Maar ik ben geen glazenwasser, ik
ben muzikant! Maar ik kreeg ook een berichtje
van Rens Reijnierse, wethouder cultuur in
Vlissingen. Hij nodigde me uit bij hem thuis. Ik
ben er naartoe gegaan en ik heb er alles uitge-
gooid. Hoezeer ik in de put zat. Hij zei: ik heb
nog een potje. Daar kreeg ik geld uit. En ik heb
het nog. Ik houd het apart voor als we nog een
keer thuis komen te zitten. Ik hoef me geen
zorgen meer te maken om de winter."
,,Ik zou een optreden doen bij een mevrouw in
Oudelande, die 87 werd. Maar er was regen
voorspeld. Moeten we een parasol neerzetten,
vroeg de familie. Ik zei: ik heb een busje, ik zet
de klep wel open en dan speel ik daaronder. Dat
heb ik gedaan en het was fantastisch. Nadat ik
het postte op Facebook, kreeg ik gelijk boekin
gen. Dus ik ben het vaker gaan doen. Tapijtje
erbij, wat Tibetaanse vlaggetjes. Zo leuk! Ver
jaardagen, bruiloften, noem maar op. Kwam ie
mand uit zijn werk, zat ik daar als verrassing
met mijn gitaar onder de klep te spelen. Half
uurtje hier, half uurtje daar. In juni had ik ge
woon 45 optredens. En echt alleen maar blije
mensen."
„Absoluut. Ik wil dit echt blijven doen. Ook na
corona. Ik verdien er misschien niet zoveel mee
als vroeger, maar het intieme van spelen bij
mensen thuis is me zo veel meer waard. Ik kom
nu in heel Zeeland en overal waar ik rij, toete
ren mensen naar mijn bus. Mijn werk is veel
persoonlijker geworden. Dat heeft me heel ge
lukkig gemaakt."
GO ZATERDAG 9 OKTOBER 2021
Hans van der Werf was feestmuzikant en speelt nu vooral onder de
klep van zijn bus, bij mensen thuis. „Mijn werk is veel persoonlijker
geworden. Dat heeft me heel gelukkig gemaakt." foto ruben oreel
Hans van der
Werf werd op 30
maart 1976 ge
boren in Sint
Maartensdijk. Hij
deed even hts
bouwkunde en
zelfs nog even
pabo, maar werd
uiteindelijk muzi
kant. Eerst in
studentenband
Chateau Mi
graine, later bij
The Old Firm en
momenteel bij
Woodworks.
Hans woont in
Vlissingen,
samen met zijn
vrouw en twee
kinderen.
Waarom raakte het je zo?
Hoe ben je daar uitgekomen?
En je kreeg een idee.
Smaakt het naar meer?
