Scheiding
M
u
13
MARJAN BERK
VERNIELD
NABESTAANDEN HERSTELLEN MONUMENT MOORDSLACHTOFFERS
Tot twee keer toe
eb je nog iets liggen?''
Ik heb nooit iets liggen. Ik
I houd van verse waar. Ei
genlijk staan mijn oren altijd open,
soms op een kier, soms wijd. En af en
toe klapperen ze.
Mensen zeggen ook wel eens: ,,Je
mag het wel gebruiken, maar dan
geen namen noemen.''
Dan noem ik geen namen. Dat wil
natuurlijk niet zeggen dat ik niet ge
regeld geïnspireerd raak door een
nieuw of oud boek, door een gedicht,
door een roddel die het licht wil zien.
Of een vers levensverhaal.
Zo had ik in een grijs verleden een
goeie vriendin die dacht: 'Ik ga eens
een veldje wiet planten. Ik wil wel
eens wat bijverdienen!'
Dit verhaal speelt ver weg in Lim
burg. Samen met haar dochter
plantte ze een veldje wiet op een plek
achter in haar tuin. En begon het
wachten. een maand of wat
Toen gingen de dames eens kijken
of er al iets te oogsten viel. Bij volle
werd in Hoorn het
monument voor
moordslachtoffers
vernield. Vandaag
plaatsen de
nabestaanden samen
vlinders met namen
van dierbaren terug
waar ze horen.
Ineens stond-ie daar, in de recht
bank, om zijn proces toch bij te
wonen: de man die de vlinder
rots in Hoorn vernielde en daar
bij werd betrapt. Het overviel
Wanda Beemsterboer, die had
gedacht dat hij niet meer zou ko
men. Nu hij er wel was, deed hij
haar enorm denken aan de moor
denaar van haar dochter Nadine,
met dat korte haar en kleine pos
tuur. Het was heel heftig, hefti
ger dan ik had gedacht. Het wierp
me terug naar de rechtszaak te
gen Nadines moordenaar."
Daar zat ze weer, haar man Jac
ques aan haar zijde, te kijken naar
de rug van een man voor de rech
ter. In 2007 was die van de ex-
vriend van haar dochter. Nu van
een verwarde man, die in mei be
trapt werd toen hij het monu
ment met daarop ook de naam
van Nadine vernielde. De politie
vertelde hem na de eerste vernie
ling wat hij had gedaan, waarom
die vlinderrots daar staat, in
Hoorn, met erbij een bordje: 'Ge
weld eindigt waar respect be
gint'. Binnen 48 uur werd het
weer toegetakeld, slechts één
vlinder bleef achter.
De impact is enorm, vertelt
Wanda, die het monument tot
stand bracht. ,,Ik schrok enorm
toen ik op dinsdagochtend om
08.30 uur een telefoontje van de
politie kreeg." De vlinderrots in
haar oude woonplaats was een
plek waar ze haar dochter zo vaak
herdacht, met een bloemetje of
een kaarsje. Altijd als ze in Hoorn
is, gaat ze er langs, om de naam
van Nadine te zien tussen al die
andere van mensen die zo gemist
worden. ,,Voor sommige mensen
is het de enige plek. Zo is een
vlinder voor een zoon van wie
het lichaam nooit is teruggevon
den. Niet iedereen heeft een urn,
of een graf." Wel een vlinder dus.
Althans, voor ook die verdween.
,,Dat komt zo hard aan. Weer
therapie, weer dat verdriet van
weleer. Sommige nabestaanden
had ik huilend aan de telefoon,
anderen waren razend."
Maar uiteindelijk zochten ze
weer steun bij elkaar, met elkaar.
Al snel kwamen nabestaanden
Avond na avond
bracht hij door met
troostvisites bij
eenzame weduwen
maan slopen ze de tuin in naar het
veldje. Waar de konijnen alles had
den kaalgevreten.
Het volgende verhaal is van recen
ter datum. In een bejaardenhuis,
waar intacte echtparen samenwoon
den, was een stel van wie de man ge
noot van het gezelschap van al die
eenzame oude dames, wier echtge
noot was gaan hemelen.
Avond na avond bracht hij door
met troostvisites bij eenzaam overge
bleven weduwen, dronk koffie of
thee of glaasjes rode bessen bij een
weeuwtje, terwijl zijn eigen vrouw
alleen op hun kamer zat te wachten
tot hij weer eens thuiskwam.
Toen dit levenslustig baasje zijn
uithuizig gedrag na een aantal steeds
bozere woordenwisselingen niet
wilde stoppen, kreeg zijn eigen
vrouw er meer dan genoeg van.
,,Ik wil van hem af!'' vertelde zij
haar zoon. Die ging op zoek naar een
klein bejaardenappartement. Haar
zoon pakte zijn moeders spullen in
een koffertje en samen slopen zij
weg. De vrijheid tegemoet.
Toen zijn moeder zich naast hem
in de auto liet zakken, sprak zij: ,,Zo
Die ben ik kwijt!''
zitten bij het station, waar de rots
staat, wel eens dronken jongeren,
maar niemand kwam er ooit aan.
En nu twee keer in zo'n korte
tijd, waarbij allebei de keren de
zelfde kapotgegooide flessen
werden gevonden. Voor de
rechtszaak waren we erg mild,
ook omdat het gaat om een ver
warde man, die hulp nodig heeft.
De rechtszaak, waarbij hij heeft
gelogen en een strafblad van zes
kantjes bleek te hebben, veran
derde dat wel."
samen, om een hart van lichtjes
om het monument te plaatsen.
Er kwam een crowdfunding, om
de vlinderrots te kunnen herstel
len. ,,Dat leverde bijna 7000 euro
op. Genoeg om de rots nog jaren
lang te onderhouden." Samen
volgden ze - deels op afstand -
ook de rechtszaak tegen de dader
en werden net zoals Wanda soms
Het komt zo hard
aan. Weer therapie,
weer dat verdriet
van weleer
teruggeworpen in de tijd, waarin
de moordenaars van hun dierba
ren terechtstonden. Net zoals
toen wilden veel er bij zijn, om te
weten hoe het nu precies zo ver
kon komen.
Tweede keer
Volgens de dader zorgden zijn
depressieve gevoelens dat hij
vlinders vernielde, weghaalde en
flessen stuksloeg. Er kan niet be
wezen worden dat hij ook de
tweede keer toesloeg, bijna me
teen nadat hij werd vrijgelaten
uit het politiebureau. Maar
Wanda kan zich niet voorstellen
dat hij dat niet was. ,,Zelf zegt hij
dat hij een nacht in het bureau
bleef, maar de politie zegt dat hij
na een paar uur is vrijgelaten. Ze
ven jaar is het goed gegaan. Er
Verdwenen vlinders
Maar vandaag is het tijd om te
helen. Samen zullen de nabe
staanden vlinders terugplaatsen
op de rots, waarbij de namen van
alle omgebrachte slachtoffers uit
Noord-Holland worden voorge
lezen. Zes verdwenen vlinders
werden in een plastic zak in
struikgewas in Alkmaar gevon
den. Nog eens zes werden door
de brievenbus van de politie in
Almere gedaan. Doordat een
agent een naam herkende, be
greep hij dat het niet om zomaar
iets ging en kregen nabestaanden
ze terug. Nadines vlinder bleef
weg, maar vandaag zal haar naam
weer op het monument te zien
zijn. Op de plek waar die hoort.
De dader die hem weghaalde,
kreeg een maand voorwaarde
lijke celstraf, met een proeftijd
van twee jaar. Wanda hoopt maar
dat die straf hem weghoudt,
maar heeft toch gevraagd of de
camera die vlakbij staat gebruikt
kan worden om het monument
extra in de gaten te houden.
GO WOENSDAG 6 OKTOBER 2021
Ook Nadines naam staat
weer op de vlinderrots
Carla van der Wal
Hoorn
Nadine, dochter van Wanda en Jacques Beemsterboer, is vermoord. Het monument in Hoorn is
een plek waar Wanda haar dochter vaak heeft herdacht. foto koen verheijden
De vlinderrots voor en na de vernielingen van eerder dit jaar.
FOTO'S NADINE FOUNDATION, GEMEENTE HOORN.
- Wanda Beemsterboer,
moeder van Nadine
