25
ten buiten het ziekenhuis. Het is mis
schien wel het grootste cadeau: dat
we zó dicht bij elkaar zijn gekomen'',
glundert De Wild, die met Olcay een
soundtrack heeft van de afgelopen
periode. ,,Toen ik net de diagnose
kanker had gekregen, stond thuis
Dance The Night Away aan van The
Mavericks. Dat is ons plaatje gewor
den. En ken je de eerste regel? Here
comes my happiness again.''
Fysiek moet hij nog wat stapjes
maken. Van de stoma nam hij drie
weken geleden afscheid. ,,Een stoma
is deels onhandig, maar je kunt er
mee reizen, sporten, zwemmen. Je
kunt er prima mee leven.''
Huilende radiojongen
De Wild is sinds zijn ziekte meer to
the point. ,,Ik ben makkelijker gewor
den in het loslaten van huis-tuin-en-
keukendingen. Ik wil meer duidelijk
heid. Ga directer op mijn doel af, zo
als bij de eerste redactievergadering.
Ik ben zachter geworden als mens,
zakelijker in mijn werk'', aldus De
Wild, die tegelijk stelt dat hij inmid
dels 'de balans heeft gevonden tussen
stoer en breekbaar'. ,,Ik stond nooit
bekend als de huilende radiojongen,
maar ik schaam me niet voor mijn
breekbaarheid. Als het komt, laat ik
het gaan. Ik was al echt, maar ben nog
echter geworden. Dat komt als je met
je eindigheid wordt geconfronteerd.
Ik ben alle schaamte voorbij. Het laat
ste stukje plastic wat ik mogelijk nog
had, is weggevallen.''
Zijn naaste omgeving worstelt zo
nu en dan. ,,Mijn jongste dochter
vond het eng, stopte het eerst alle
maal weg en heeft er nu last van.
Mijn zoon probeerde een beetje stoer
te doen. Ik heb ze wel als eersten
meegenomen in het proces. Ik geloof
niet zo in dingen wegstoppen. Kin
deren hebben alles door en hebben
recht op de waarheid. Des te meer ik
daar open over was, des te rustiger ze
werden. Olcay heeft daar ook een bij
zondere rol in gehad. Ze is zo ontzet
tend zorgzaam geweest. Voor mij,
voor de kinderen. Er is aan haar een
geweldige moeder verloren gegaan."
Zijn comeback op de radio bij
KRO-NCRV komende maandag is
aanstaande. Met nieuwe collega's Evi
Hanssen en en Vivienne van den As
sem ('De beste twee popvrouwradio-
makers van Nederland'). Jurre Bos
man, directeur Audio bij de NPO,
hing aan de lijn. ,,Ik ken weinig men
sen met zoveel liefde voor radio als
Jurre. 'Nu heb je alles meegemaakt,
dit wordt je beste tijd', zei hij. Ik denk
dat hij een punt heeft.'' Waar hij naar
uitkijkt? ,,Ik vind het spannend. Na
tuurlijk zal ik mijn persoonlijke ver
haal delen, maar eerlijk gezegd zal ik
blij zijn als het maandagmiddag zes
uur is. Dan heb ik de eerste hobbel
weer genomen."
Wat vaststaat: De Wild gaat zich
inzetten voor KWF Kankerbestrij
ding. ,,Het is fantastisch dat ik er nog
ben, dus wil ik mijn steentje bijdra
gen. Mensen informeren. Laat je on
derzoeken. Schroom niet om een se
cond opinion te vragen. Wees alert,
trek aan de bel als je signalen krijgt.
Darmkanker is een sluipmoordenaar.
Als ik zes maanden later was ge
weest, hadden we hier niet gezeten.''
,,Jurriaan Tuynman, wat een gewel
dige man. Het eerste wat hij tegen me
zei: 'Wat doe je hier alleen?' Maar ja,
ik dacht: een stomaik wilde aam
beien al niet met Olcay delen, een
stoma dus helemaal niet. Ik wilde
haar de ellende besparen en zei: 'Be
spaar me de details, zeg me wanneer
ik word geopereerd en ik weet al dat
ik een stoma krijg. Tuynman zei: 'Ik
ben faliekant tegen een stoma, er zijn
keuzes. 1. Preventief bestralen en
chemo. 2. een permanente stoma of 3.
een zware operatie.' Ik schoot hele
maal vol.''
Risico's
Ruud de Wild stond voor de zwaar
ste operatie van zijn leven. ,,Tuyn-
man durfde het aan, maar er waren
risico's. Ik kon verlamd raken, incon
tinent worden of impotent. Toen ik
bijkwam, moest ik alles opnieuw le
ren; spieren aanspannen, leren lopen,
mijn ontlasting ophouden.''
Eenmaal uit het ziekenhuis ging
zijn herstel niet opwaarts, maar be
leefde De Wild juist een nachtmer
rie. ,,Ik kreeg complicaties. Een naad-
lekkage. Ik zal je de details besparen,
maar ik raakte weg en moest uit huis
getakeld worden. In het ziekenhuis
kreeg ik een drain en een tijdelijke
stoma. Ik was geen knip voor de neus
waard. Ik at niks, verloor gewicht.
'Dit komt nooit meer goed', dacht ik.
Daar kwam de chirurg aan mijn bed
die zich zorgen maakte. Hier stond
geen man die aan het werk was, maar
zijn roeping uitoefende.''
Hij moest aansterken. Wat vindt
Ruud lekker, had de chirurg aan Ol-
cay gevraagd. „Broodjes van 'Gewoon
Kaas', mijn favoriete broodjeszaak in
Oost, wist zij. Die is ze gaan halen.
Witte bolletjes komijnekaas. Zonder
harde randjes. Man, het leek wel
taart.''
En hij sterkte aan. Het zal theatraal
klinken, zegt hij, ,,maar zonder Olcay
had ik het niet gered. Ze heeft me er
doorheen gesleurd. Met haar luchtig
heid, rust en mentaliteit. Van 'hier
komen we wel doorheen'. Het mo
ment dat ik bijkwam uit die grote
operatie, zal ik niet vergeten. Plotse
ling stond daar een andere vrouw. Je
maakt zoveel dingen mee. Samen, al-
leen, samen, alleen. En opeens bam,
komt alles bij elkaar. Een puzzel die
in elkaar valt. Ik was nergens meer
bang voor. Er waren grenzen meer,
geen schroom. Ik zei haar ook. 'Ik laat
je nooit meer gaan'. 'Dat is maar goed
ook', zei ze, 'want anders vermoord
ik je'.''
Hij lacht. ,,Ze is van de harde grap
pen. Ik weet nog dat ik op de gang
stond in het ziekenhuis. Van mijn ka
mer af om te leren lopen. Kwam Ol-
cay langs. 'Kon je me vinden', vroeg
ik. Zij: 'Ik ging gewoon op de reuk af.'
Op vakantie in Zuid-Frankrijk zaten
hotelgasten aan het zwembad
schaamteloos te wijzen naar mijn
stoma. Ik durfde amper wijn te halen.
'Schijt aan hebben en gaan', zei ze.''
Behalve radiomaker is De Wild ook
kunstenaar. In zijn ziekteperiode
schetste hij veel ('Vooral mensen die
elkaars hand vasthielden') en maakte
hij een bijzonder schilderij voor Ol
cay met de veelzeggende tekst We be
long to us. ,,Als ik zie hoe hard zij
heeft gevochten. Mij bijgestaan. Met
de angst die zij heeft gehad. Van en
naar het ziekenhuis, urenlang wach-
Ik moest alles
opnieuw leren;
lopen, spieren
aanspannen
en mijn
ontlasting
ophouden
GO ZATERDAG 2 OKTOBER 2021
Ruud de Wild is maandag terug
met De Wild in de Middag bij KRO-
NCRV op NPO Radio 2 van maan
dag tot en met donderdag tussen
16.00 en 18.00 uur
Ruud de Wild kreeg
darmkanker en ging
door de zwaarste
periode van zijn leven.
FOTO KRO-NCRV
