Best een
historisch
momentje
7
CORONA
STERKSTE MAN VAN NEDERLAND-FINALIST OVERLIJDT, ZOON OP IC
Een bekende, sportieve familie in Hoogeveen is deze week hard
getroffen door het coronavirus. Hans Schonewille (62), voormalig
Sterkste Man van Nederland-finalist, overleefde het niet. Zoon Bram
(27) vecht in het ziekenhuis voor zijn leven.
Het verdriet is onmetelijk groot
in de familie Schonewille, zegt
zoon Bart. ,,Het is verschrikkelijk
wat ons gezin nu overkomt, echt
onvoorstelbaar. Een paar weken
geleden was er nog niets aan de
hand. En nu ben ik mijn vader
verloren en ligt mijn broertje
heel slecht in het ziekenhuis. Het
is maar een rare ziekte, corona."
Het virus toonde de afgelopen
week geen genade. ,,Mijn vader
begon zich niet lekker te voelen
nadat hij vorige week positief
had getest. Hij wilde liever af
wachten in plaats van direct naar
het ziekenhuis te gaan. Maar toen
zijn gezondheid snel achteruit
ging, hebben we toch gebeld."
Van woensdag tot vrijdag lag
Hans Schonewille (62) met flinke
ademhalingsproblemen in het
ziekenhuis. Daar kwam een
longontsteking en acute bloed
vergiftiging bovenop. De situatie
werd zo ernstig dat Schonewille
naar de ic moest en in een kunst
matige coma werd gebracht.
De eens zo topfitte sport
schoolhouder, die in 1995 de fi
nale haalde van De Sterkste Man
van Nederland, leek op de ic voor
uit te gaan, tot zijn vitale organen
het ineens begaven. ,,We hebben
daarna nog van alles geprobeerd:
prednisolon, antibiotica, niets
hielp meer."
Hans overleed. ,,Dat was na
tuurlijk een vreselijk emotioneel
moment", zegt Bart. ,,Nog geen
vijf minuten later moest Bram in
coma worden gebracht."
De familie Schonewille leeft
Het is verschrikkelijk
wat ons gezin nu
overkomt, echt
onvoorstelbaar
sindsdien in een nachtmerrie.
,,Mijn moeder is er kapot van. Ze
is haar maatje kwijt en ziet haar
kind voor zijn leven vechten. Het
is niet te bevatten", aldus Bart,
die vorige week ook besmet
raakte met het virus. Over de
grilligheid en onvoorspelbaar
heid van het virus is hij anders
gaan denken, erkent hij. ,,Ik ben
me er bewuster van geworden
dat dit niet zomaar iets is. Dat
zelfs als je een grote, flinke vent
bent, je goed ziek kunt worden.
Ik wist dat er uitzonderingen
waren, maar als het je zelf zo
hard en persoonlijk treft, ga je
daar wel anders over nadenken."
Vader Hans en zijn kinderen
zijn van begin af aan uiterst kri
tisch op het beleid rondom het
coronavirus. Hun visie op het ka-
binet-Rutte en de maatregelen
steken ze op sociale media niet
onder stoelen of banken. Het
overlijden van Hans brengt daar
geen verandering in. ,,Wij heb
ben een sterke mening over de
huidige coronamaatregelen en
over het zootje dat de regering
ervan maakt." Op de vraag of hij
en zijn vader zich hebben laten
vaccineren, gaat hij liever niet in.
,,Dat vind ik niet relevant. Ook
als je gevaccineerd bent, kun je
nog hartstikke ziek worden."
Naast de stortvloed aan steun
betuigingen en hartverwar
mende reacties krijgt de familie
ook te maken met vervelende re
acties, onder meer vanwege de
stellige overtuigingen van de
zoons en hun vader. ,,Ik heb daar
helemaal geen boodschap aan",
zegt Bart. ,,De mensen die ons
goed kennen, weten wat voor een
lieve man mijn vader was. Hij
stond voor iedereen klaar. Dat is
voor ons het belangrijkste."
In sportkringen is het plotse
overlijden van Hans Schonewille
het gesprek van de dag, zegt
krachtsporter Wout Zijlstra, die
in 2001 werd uitgeroepen tot de
Sterkste Man van Nederland. ,,Ik
heb meerdere wedstrijden ge
daan met Hans, ik ben geschokt",
zegt hij. ,,Ofje nou groot of klein,
zwak of sterk bent, dit virus kan
iedereen te grazen nemen. Het is
verschrikkelijk." Collega-power-
lifter Berend Veneberg heeft er
amper woorden voor. ,,Zo jong
en zo vol in het leven. Fit en sterk
zijn geeft geen garantie, zo zie je
maar weer."
Maandag is er een condolean
cemoment. ,,Hij was zo geliefd in
Hoogeveen, ik verwacht wel
meer dan 1500 mensen", zegt
Bart. Een dag later is de uitvaart,
in besloten kring.
Nog 41 dagen
De dag dat ik mijn ontslagbrief
ondertekende, was grijs en
bewolkt. Ik fietste door de
stad en voelde een lichte opwinding.
Ik passeerde een failliet café-restau
rant waar schuldeisers met de inboe
del naar buiten liepen. Ergens had dat
met mijn situatie te maken, reali
seerde ik me, maar ik kon niet helder
formuleren waarom.
Ik wacht altijd al netjes bij alle
stoplichten, maar vandaag helemaal.
Je zult maar van de sokken worden
gereden net voor je officieel met
werken stopt. Alhoewel twee jaar
ziektewet nog wel een betere rege
ling was dan die ik nu ging tekenen.
Maar ja, dan zit je twee jaar met een
been omhoog. Beter zo. Op de krant
liep ik direct naar de hoek van de zaal
waar de directieassistente zat, die
mijn spullen al geprint en klaar voor
ondertekening had liggen. Ze was al
een half jaar in dienst, maar we had
den elkaar vanwege corona alleen
nog maar via Zoom gesproken. 'Gek',
zei ze. 'Ja', antwoordde ik. 'Vooral
omdat dit meteen ook de laatste keer
weer is.'
Ik ging aan tafel tegenover haar zit
ten ('hier niet zitten', stond er op de
stoel). Ik tekende en zei: 'Best een
historisch momentje.' 'Zal ik een
foto maken?' vroeg ze. 'Nee hoor.'
Het was zo gebeurd. Vier pagina's
met parafen en een handtekening. Ik
had ze thuis voor de zekerheid nog
eens doorge
lezen. Geen
verrassingen.
Ik heb in mijn
leven al een
paar van dit
soort formu
lieren gete
kend, ik heb
tientallen
mensen zo'n
ontslag inge
praat. Toch was het natuurlijk wel
een momentje. Ik gaf haar de papie
ren terug. 'Dat was het dan', zei ik.
Geen drama. Wel een handtekening
onder veertig jaar hard werken.
Wat nu? Ik stond op, ik zag 10 me
ter verderop in een kantoortje mijn
nieuwe baas zitten, die overigens ook
mijn jarenlange goede collega was en
met wie ik tot dit ontslag besloten
had. Ze was in druk overleg met een
andere collega, die ik zo snel niet
thuis kon brengen. Ik liet ze. Ik
groette de assistente, wandelde naar
buiten. Drie minuten had alles ge
duurd.
Onderweg naar huis fietste ik langs
een sigarenzaakje. Nu of nooit, dacht
ik, parkeerde mijn fiets en kocht een
staatslot. 'Ik wil graag het eindnum-
mer op de datum van vandaag', zei ik.
Een betere dag om het noodlot te tar
ten bestond niet. Ik liep weer naar
buiten. Fiets weg.
Nu of nooit,
dacht ik, en
kocht een
staatslot
GO VRIJDAG 1 OKTOBER 2021
'Als grote, flinke vent kun
je ook goed ziek worden'
Sebastiaan Quekel
Hoogeveen
- Bart, zoon van
Hans Schonewille
Hans Schonewille in 2014.
FOTO ANP
Frank
Poorthuis
Frank Poorthuis beschrijft hoe
het leven verandert als je stopt
met werken.
Reageren:
frankpoorthuis@dpgmedia.nl
d Hans Schonewille
was eigenaar
van spoftsCB86fc6@B
Fantastic SportsT;;:-
in Hoogeveen.
FOTO ANDRÉ WEIMA
"G 'S STOP
COVID-T9
t°gether
