Gratis peren plukken in Grijpskerke loopt storm
i m
4
Wethouder gaat op stap in de Bloemenbuurt in Vlissingen
Wendy Wagenmakers
Vlissingen
Wie er niet hoeft te zijn, rijdt er via
de Bloemenlaan of de Beatrixlaan
straal aan voorbij. Maar wie goed
kijkt, ziet een prachtig wijkje in de
straatjes daartussen. Zo'n wijkje
met arbeiderswoningen, waar de
Schelde vroeger mensen huisvestte.
Waar mensen al hun hele leven
wonen. Waar mensen soep bren
gen naar de buurman die zich niet
zo lekker voelt. En waar ook wel
eens mindere dingen gebeuren, ja.
Want het is niet alleen maar ho
sanna in de Bloemenbuurt. De wijk
heeft binnen Vlissingen niet de al
lerbeste reputatie. Maar hoe komt
Moet je nou toch
kijken wat een
leuke huizen hier
eigenlijk staan
dat nou eigenlijk? Zijn de grootste
ergernissen niet gewoon gemakke
lijk op te lossen? Wat als we het de
bewoners nou eens zelf vragen,
dachten ze bij de gemeente. En dan
eens niet op het stadhuis, tijdens
een inloopavond, maar gewoon,
door langs de deuren te gaan.
Galm
Ding-dong! ,,Hallo! Wij zijn van de
gemeente Vlissingen!" Meneer
Hendriks staat een beetje verbaasd
te kijken naar al die gele hesjes voor
zijn deur. Of hij nog ideeën heeft
om zijn buurt te verbeteren. ,,Pfoeh.
Daar vraag je me wat. Eigenlijk
woon ik hier heel erg fijn. Al 27 jaar.
Het enige waar ik van baal, is die
galm in de straat. Als hier een scoo
ter voorbij rijdt, hoor ik mijn tele
visie niet meer."
Geluidsoverlast, staat genoteerd.
Het is een klacht die vaker klinkt.
Maar verder? Wateroverlast, zeggen
twee mensen in de Irislaan. Wordt
aan gewerkt, reageert wethouder
Els Verhage. Iedereen dumpt zijn
afval maar in de ondergrondse con
tainer, klaagt een man in de Bea-
trixlaan. Wordt binnenkort opge
lost.
Tevreden wandelt de wethouder
door de Anjelierenlaan. ,,Moet je
nou toch kijken wat een leuke hui
zen hier eigenlijk staan." De wet
houder houdt halt voor een dame
die van haar fiets stapt. De vrouwen
kennen elkaar van het koor. De een
sopraan, de ander alt. Elkaar lang
niet gezien. ,,En wit een leuke hui
zen", herhaalt Verhage.
Tuintjes
De vrouw, die Marian van Leeuwen
blijkt te heten, kijkt de wethouder
aan. ,,Maar heb je die tuintjes ge-
zien? Dat snap ik dus niet hè, dat ze
mensen een huis met een tuin ge
ven terwijl ze niks met zo'n tuin
doen. En wij zitten ermee!" Ze ver
telt dat ze in de wijk is opgegroeid.
Nooit meer weggegaan. ,,Maar het
gaat achteruit." Ze wijst naar een
mooie voortuin met een appel
boom erin. ,,De trots van de buurt!
Deed iedereen dat maar."
Stralend verder
Daar komt toevallig de bewoonster
aangefietst. Prachtige voortuin,
complimenteert de wethouder. De
bewoonster bloost. ,,Weet je wat
wij zouden willen? Een tuintjesdag.
Zodat we ook buren kunnen helpen
met hun tuin." Tuintjesdag, staat
genoteerd! Even later beent de wet
houder stralend door richting de
Crocuslaan. ,,Dit vind ik nou mooi.
Mensen die écht meedenken, de
gemeente die naar hén toe komt."
Maar wat gebeurt er met alle sug
gesties? Die nemen we mee, ant
woordt Verhage. ,,We hebben alles
genoteerd. Komt helemaal goed."
Wendy Wagenmakers
Grijpskerke
,,Je doet je wijsvinger onder de
steel, je legt je duim erop, een klikje
naar boven en voill" Joyce Luteijn
heeft een prachtige Doyenné du
Comice in haar handen. Zonder
blaadjes. ,,Want die zijn nodig voor
de volgende bloei."
En Luteijn kan het weten, want
zij is een van de vele Grijpskerkena-
ren die jarenlang peren heeft ge
plukt aan de Steengrachtsweg. De
boomgaard, in de jaren zeventig
twee keer zo groot als het dorp zelf,
was lange tijd in beheer bij haar
zwager. Nu doet de dorpsraad het.
Die heeft het hele dorp uitgenodigd
om gratis peren te komen plukken.
Het is dat we nu al
zo leuk wonen...
Dat hebben ze geweten. Mensen
komen met tassen, emmers, krat
ten en kruiwagens om te vullen.
,,Vanochtend stond er zelfs al ie
mand met een aanhanger", lacht
Joyce Luteijn van de dorpsraad.
,,Dat is dan weer niet helemaal de
bedoeling. Maar voor de rest is ie
dereen welkom."
Mooie gelegenheid voor de
dorpsraad om zich bekend te ma
ken bij de bewoners. En om de
plannen te ontvouwen voor de
boomgaard. ,,Het is de bedoeling
dat er een voedselbos komt, met
een crossbaan en een volkstuin. Al
les erop en eraan. En tiny houses
om in te wonen. Als dorpsraad kun
nen we niet wachten."
De dorpsraad niet alleen. Het
mag dan druk zijn met perenpluk
kers, voor het bord met planschet-
sen zijn mensen ook niet weg te
slaan. ,,Een voedselbos, meen je dat
nou?", reageert mevrouw Prenger
verheugd, met een bescheiden tasje
peren in haar hand. ,,Het is dat we
nu al zo leuk wonen..."
maandag 27 september 2021
'Hallo, wij zijn van de gemeente'
Als we dan toch de riolering ver
nieuwen, dacht de gemeente
Vlissingen, dan kunnen we de
rest van de Bloemenbuurt ook
wel gelijk meepakken. En de ver
keersveiligheid, zeggen bewo
ners. En de voortuintjes. En de
meeuwen. En de hondenpoep.
- Els Verhage, wethouder
Een veld met hónderden peren
bomen, aan de rand van Grijps
kerke. Kunnen jullie daar wat
mee, vroeg de gemeente aan de
dorpsraad. Dat lieten die zich
geen twee keer vragen.
- Mevrouw Sprenger
Joyce Luteijn van de dorpsraad. foto wendy wagenmakers
In de Crocuslaan, midden in de Vlissingse Bloemenbuurt, komen bewoners samen om over hun buurt te praten. Links, met het gele jasje,
staat wethouder Els Verhage. foto dirkjan gjeltema
