m
c Daan Prevoo was net drie maanden burgemeester van Valkenburg toen de Geul
8
Een half jaar is Daan Prevoo nu burgemeester van Valkenburg aan de Geul. Met de
overstromingen van juli kreeg hij meteen een enorme ramp voor zijn kiezen. Nu maakt hij
de balans op. Over zijn voorvaderen, het belang van een thuis en contemplatief strijken.
,,Dit gaat nog wel een jaar duren.''
Zo kan het leven
van een kersverse
burgemeester dus
lopen. Een half
jaar na zijn aan
treden staat Daan
Prevoo (58) in
zijn werkkamer op het gemeente
huis van Valkenburg als een vol
leerd schade-expert uit te leggen
hoe vocht ongezien houtrot kan
veroorzaken. ,,Kijk: op dit kozijn
zitten misschien wel vijf lagen
verf. Vanbuiten ziet het er netjes
uit, is er niks aan de hand. Maar
ondertussen trekt het vocht onder
de verf door het hout naar boven,
en gaat het kozijn rotten.''
Niet dat de kozijnen in zijn
burgemeesterskamer, met uitzicht
op de Cauberg, rot zijn: het is maar
een demonstratie. Het gemeente
huis staat op veilige hoogte, en dus
ging het wassende water hier half
juli niet naar binnen, toen de Geul
- doorgaans een bescheiden
beekje - buiten haar oevers trad.
Hoe anders was dat op talloze
andere plaatsen die Prevoo de
afgelopen maanden bezocht. De
overstroming liet een spoor van
vernieling achter. ,,Er zijn in onze
gemeente bijna drieduizend wo
ningen en bedrijven getroffen.
Veel mensen zijn de boel nog
steeds aan het drogen. Aan herstel,
renovatie in inrichting zijn ze nog
niet toegekomen."
Prevoo, voorheen gedeputeerde in
Limburg voor de SP, groeide tij
dens de rampweek in juli uit tot
het gezicht van de watersnood.
Dag en nacht was hij in de weer
voor zijn bewoners, zijn kale kop
was amper uit het nieuws weg te
slaan. Zijn naam verscheen zelfs in
The New York Times.
Er zijn heel veel
mensen die niet thuis
zijn. Ze wonen op een
vreemde plek, met
vreemde spullen
Af en toe gooide hij er een gepe
perde uitspraak tegenaan. Mensen
die naar Valkenburg kwamen om
een slaatje te slaan uit de ellende,
noemde hij 'ratten op twee
benen'. Tegelijk vindt hij dat ze
doodgezwegen moeten worden
('schorem verdient geen aan
dacht!') - de steun en de hulp die
de bewoners van het heuvelland
kregen, leggen namelijk veel meer
gewicht in de schaal.
,,Op een gegeven moment werd
er 's avonds aangebeld bij het
gemeentehuis, ik was nog aan het
werk. Stonden er mensen uit
Polen voor de deur met twee tas
sen vol boodschappen. Zij waren
in de buurt op vakantie en hadden
thuis ooit hetzelfde meegemaakt.
Elders in Valkenburg hebben
mensen die eigenlijk voor vakan
tie hier waren een week lang ge
holpen om de schade van de ramp
mee op te ruimen. Echt hartver
warmend.''
Toch moet Prevoo ook nu weer
iets van het hart. Er is nieuw 'ge
spuis' in zijn gemeente. Of nou ja:
dit gespuis laat zich juist niet meer
zien sinds de boel onder water
stond. ,,Onder de verzekeraars is
een aantal beursfondsen: de zo
genaamde exotische polissen. Die
wil ik bij deze graag even noemen:
Lloyds, Chubb en Aon. Onderne
mers waren in de veronderstelling
dat ze goed verzekerd waren bij
deze bedrijven.''
Prevoo kijkt op zijn telefoon en
citeert een van de websites.
,,'Slimme oplossingen, vlotte aan
pak, optimale polissen'. Dat wil
toch iedereen? Maar nu de klanten
aankloppen voor vergoeding van
de schade, zijn ze er niet. Houdoe
en bedankt en prettige wedstrijd:
uw polis dekt deze schade niet. Ik
vind het een schande dat zoiets
kan in Nederland. De AFM zou dit
soort polissen moeten verbieden.''
Het is een van de vele dossiers
die hij op zijn bordje kreeg sinds
de overstroming, die delen van
Valkenburg meters onder wa
ter zette en honderden miljoenen
euro's schade veroorzaakte. ,,Daar-
voor ben je burgervader. Je gaat
over grote zaken, en over klein
leed. De ene keer heb je een
gesprek met de directeur van het
Verbond voor Verzekeraars, het
volgende moment zit je bij
iemand thuis.''
Zakmes
Het zijn de ontmoetingen uit de
laatste categorie die bij Prevoo
onder de huid zijn gekropen, in de
loop der weken. Compensatie
voor materiële schade is één, zegt
hij, maar wat doet het emotioneel
met de Valkenburgers om zo veel
spullen kwijt te raken?
Thuis, in het iets noordelijker
gelegen dorp Munstergeleen, deed
hij een oefening. ,,Ik ben eens
gaan kijken. Wat ligt er allemaal in
de kasten, in de rommellaatjes?
Dan besef je echt wat mensen
kwijt zijn. Ikzelf heb bijvoorbeeld
een zakmes, van mijn vader. Dat is
iets heel persoonlijks, iets heel
kleins. Ik zou het vreselijk vinden
als dat weg was. Het gaat om
familiegeschiedenis, om herinne
ringen. We zijn toch bijzondere
wezens, kunnen ons hechten aan
de meest vreemde dingen.''
Prevoo vertelt over een ontmoe
ting, met een vrouw van negentig.
,.Ze had nog één huwelijksfoto, en
die had in het water gelegen. Het
was niet eens een complete foto,
hun contouren waren uitgeknipt.
Moet je je voorstellen: zo veel ja
ren huwelijk, een leven lang hard
werken. En dit is wat er over
blijft.''
ZATERDAG 25 SEPTEMBER 2021 GO
Valkenburg, een paar
dagen na de overstroming,
FOTO JORIS VAN GENNIP
Sander van Mersbergen
Valkenburg
Daan Prevoo daags na de overstroming met koningin Maxima en
koning Willem-Alexander. foto arie kievit
