DE BOER OP Het akkerbouwbedrijf en de zorgboerderij van Wilfried
8
Boeren zijn het gesprek van de dag. Ze
stoten (teveel) stikstof uit,
spuiten (te veel)
bestrijdingsmiddelen,
zorgen voor (te veel) slik op
de weg, bezetten met (te
grote) tractoren het Haagse
Malieveld. Maar wie zijn die
boeren nu eigenlijk? In deze serie
zoeken we hen op. Vandaag aflevering
4: Marjo en Wilfried Boonman en Adri
Boonman op hun boerenbedrijf annex
dagbesteding voor mensen met een
zorgvraag annex kinderopvang aan de
Lageweg bij Nisse.
'De uienhandel is
zo rot als een
peer. Er zijn er te
veel gezaaid'
Het is tijd om de
cultivator ach
ter de tractor te
hangen. Tijd
ook om het
nieuwe gras in
te zaaien. Dat
moet in de herfst, anders heb je
volgend seizoen geen graszaad.
Het wordt een druk najaar voor
Wilfried Boonman (1968). De
aardappelen en de bieten moeten
nog van het land. Wat dat betreft
mag het wel even droog blijven.
,,Als het veel regent dan wordt dat
rooien altijd een geklier", weet
Wilfried.
We staan op het erf van zijn
boerderij aan de Lageweg ten zui
den van Nisse. Hartje Nationaal
Landschap 'Zak van Zuid-Beve
land'. Een onafzienbare rij langs
de weg geplante knotwilgen
wuift een vrolijk welkom. Het is
er stil, een oostenwind draagt
geen geruis mee van auto- en tol-
tunnelwegen. Drie grote schuren
en vier tractoren zijn kenmer
kend voor een akkerbouwbedrijf
van 40 hectare waar behalve bie
ten, aardappelen en graszaad ook
tarwe, oranje wortels (winter
peen) en witlofwortels worden
geteeld. Meestal ook uien, maar
dit jaar niet. Wilfried: ,,Die han
del is zo rot als een peer. Er zijn er
te veel gezaaid. In Drenthe en
Groningen groeien de uien als
een gek. Ik zat voor dat gewas op
een rotatie van 1 op 10, dus eens in
de tien jaar op hetzelfde stuk
grond. Dat is heel wijd. Maar over
het algemeen zijn er in Zeeland te
vaak uien gezaaid, daardoor zijn
er ziektes in gekomen en zijn de
opbrengsten gedaald."
Akkerbouw. Maar de boerderij
van Wilfried en zijn vrouw Marjo
(1969) biedt meer. Je hebt ge
mengde bedrijven in soorten en
maten. Akkerbouw en vee, akker
bouw en camping, dat zijn be
kende combinaties. De combi ak
kerbouw en zorg is iets van de
laatste vijftien, twintig jaar. Toen
Marjo en Wilfried Boonman in
2001 begonnen met De Akker-
winde, een werk- en leerboerde-
rij voor mensen met een verstan
delijke beperking, had nog vrij
wel niemand van het fenomeen
zorgboerderij gehoord. Marjo
weet het nog goed: ,,Op 6 decem
ber 1998 had de provincie een ex
cursie voor boeren georganiseerd.
We gingen naar het Noord-Bra
bantse Haps en bezochten daar
een zorgboerderij. Ik zag meteen:
dat wil ik gaan doen." Zo begon
ze in 2001 met De Akkerwinde.
Nadat Wilfried en Marjo enkele
jaren later huis en schuur van
hun buren Huib en Jo konden
overnemen, werd op die locatie
Windekind de nieuwe loot aan
hun boom: de opvang van baby's,
dreumesen en peuters.
Marjo doet de bedrijfsvoering
van De Akkerwinde en Winde
kind. Wilfried verleent hand- en
spandiensten, hij mag de con
ciërge van de kinderopvang wor
den genoemd. Marjo vertelt dat
ze in de jaren 90 van de vorige
eeuw groepsleerkracht was op de
Klimopschool voor speciaal on
derwijs in Middelburg. Die liefde
voor kinderen, opvang en bege
leiding brengt ze nu in praktijk
op het bedrijf van haar man, met
wie ze in 2000 trouwde. Nee, ze
noemt zichzelf geen boerin. Op
De Akkerwinde zijn er dagelijks
zo'n negen mensen met een ver
standelijke beperking actief in de
tuinen met speelbos, speelweide,
moestuin en vuurplaats. De deel
nemers werken ook faciliterend
op de kinderopvang. Daar verzor
gen ze de was en de vaat, ze on
derhouden de groepsruimtes en
ze verzorgen de dieren en de tuin.
Marjo: ,,We hebben trouwe deel
nemers. Het is een activiteit
waarvan we niet rijk worden, we
kunnen onze hbo-begeleider be
talen van de gelden die voor de
zorg binnenkomen. Financieel
gezien heeft De Akkerwinde ja
renlang geld gekost. Maar het is
wel werk dat veel voldoening
geeft." Aan Windekind met twee
baby-dreumesgroepen van tien
en een peutergroep van zestien
kinderen valt er wel een boter
ham te verdienen. Maar ook daar
geldt voor Marjo: ,,Het is meer
een levenswijze, kinderen zien
genieten in de agrarische natuur
is zo mooi."
Tractor rijden
We drinken koffie in de ruimte
waar ook de deelnemers van De
Akkerwinde thuis zijn. Opa Adri
Boonman (1941) is aangeschoven.
Tot 2002, toen Wilfried en Marjo
het bedrijf overnamen, was hij er
36 jaar boer. Adri werd in het za
del geholpen door zijn vader die
voor alle vier zijn zoons een boer
derij kocht. Het huis op het erf
werd in 1966 gebouwd. Toen later
het land van de ouderlijke boer
derij tussen de kinderen kon
worden verdeeld, werd Adri een
boer van 40 hectare. Nu hij op
's-Heerenhoek woont, is hij nog
vrijwel elke dag op de boerderij te
vinden. Om een handje toe te ste
ken met tractor rijden of andere
klusjes. Hij krijgt het steeds rusti
ger, kleindochter Lisan van 17
heeft dit jaar haar tractorrijbewijs
gehaald. Adri: ,,Ze is al eens met
graan naar de coöperatie gereden
en met aardappels naar de koop
man. Ze neemt stilletjes aan mijn
werk over." Praat opa hier over de
opvolgster op het bedrijf? Haar
ouders zijn daar niet zo zeker van.
Lisan zit op 6 vwo en denkt aan
een studie geneeskunde.
Opa Adri denkt dat in zijn tijd
de boer in een minder positief
licht stond dan vandaag de dag.
Hij ziet momenteel meer be
wustzijn bij de consument als het
over biologisch voedsel gaat. Toch
is het een dun lijntje, weet zoon
Wilfried.
Qua kennis lopen de meeste
mensen volgens hem twee gene
raties achter. Ze klagen in het
programma Zegt u het maar van
Omroep Zeeland al gauw over de
strontlucht als er met mooi weer
met de mestkar wordt gereden.
Maar ja, als het nat is kun je het
land niet op. Er is zo veel onbe
grip.
Wilfried geeft een lesje aardap-
pelkunde: ,,We telen hier fontana,
ZATERDAG 25 SEPTEMBER 2021 GO
'Boeren een makkelijke
werk-leerboerderij O
De Akkerwinde
JAN VAN DAMME
Wilfried (links) en Marjo Boonman met Wilfrieds vader Adri Boon
man.
Wilfried Boonman
