WAAR BEN JE?
5
g
g
Misschien woont zijn puberdochter in Barcelona, misschien in de VS. Alain Donker (54)
heeft geen idee. Sara is een van de duizenden kinderen die te maken krijgt met ouderverstoting.
'Als ik toen had geweten dat ik mijn kind nooit meer zou zien, was ik niet weggegaan.'
Vraag hem hoeveel kinderen hij heeft, en hij voelt meteen
een steek door z'n hart. Dit zijn de feiten: Alain Donker
heeft een dochter en stiefdochter. Zijn stiefdochter ziet
hij dagelijks, dochter Sara al drie jaar niet. 'Ik weet niet
wat haar bezighoudt, waar ze van houdt, hoe het gaat op
school.'
Tot drie jaar geleden hield Sara van paardrijden. Ze was
gek op dieren, speels, ondernemend. 'Ik was denk ik wel
een goede vader,' zegt Donker. 'Misschien iets te lief.' Hij
ging met haar naar musea, ze bezochten leuke steden,
logeerden een weekje op het platteland vlakbij Rome, de
stad waar Donker twintig jaar geleden naartoe verhuisde
voor zijn werk als historicus en tekstschrijver. Hij ontmoette
er de moeder van zijn dochter. Ze was charmant, mooi,
intelligent; een Italiaanse journaliste met Oostenrijkse
roots. Ze werden verliefd, gingen samenwonen in Toscane,
kregen een baby.
Drie jaar na de geboorte liep de relatie stuk. Donker:
'De liefde verbleekte. Soms ontstaat er dan vriendschap
of wederzijds respect. Bij ons was het haat. Nijd. Het
sluimerde lang. Ik weet nog hoe ik beneden zat, in de
woonkamer, en zij vanuit haar werkkamer boven een
formulier naar me mailde, voor een basisschool voor Sara
in het buitenland, ze wilde dus weg. Dat viel me rauw op
het dak. "Als je dit niet tekent, krijg je haar niet meer te
zien," was haar boodschap. Ik dacht: ik ben Sara's vader,
maar aan de andere kant: ze kan het me wel heel moeilijk
maken. Toch heb ik niet getekend.'
X
O
co
O
LU
O
z
z
LU
26
