Aan het
lijntje
gehouden
'Als team bepalen wat je draagt'
'Tijdens het sporten moet
je dragen wat je fijn vindt'
'Deze discussie heeft ook
te maken met gelijkheid'
13
c Hockeyclub USHC laat spelers kiezen wat ze dragen
De Utrechtse hockeyclub USHC stelt het rokje voor vrouwen niet meer verplicht, en ook de
mannen hoeven geen broekje meer aan. De kledingkeuze is vrij. Hoe kijken drie
sportkenners naar deze stille revolutie in de hockeywereld?
Fatima Moreira de Melo, oud-international
Marieke van der Plas, gymnastiekunie
Inge Claringbould, Universiteit Utrecht
IN QUARANTAINE
DAG 557
Ik durf bijna niet meer te bellen. De af
gelopen anderhalve week heb ik al
vier keer aan de lijn gehangen met de
assistentes van de huisarts. Dus klinkt
het aan de andere kant inmiddels: 'O
meneer Poorthuis, daar bent u weer.' En
dan weet je nog niet wat ze tegen elkaar
zeggen als de hand op de microfoon ligt,
hoe ze met hun ogen rollen.
Maar is het mijn schuld? Nee. Zij heb
ben me tweemaal gevaccineerd, maar
het RIVM heeft de bevestiging daarvan
nog steeds niet binnen. Dus heb ik geen
QR-code. Zij weten ook niet hoe dat kan.
Proberen het te herstellen. Ik geloof ze.
Ik word ook nimmer boos aan de lijn.
Blijf zo aardig als maar kan. Het is ook
maar stomme bureaucratie, zij zijn maar
pionnetjes die wel belangrijker werk te
doen hebben. Net als ik.
En ik ben geen zeur. Ik neem de meeste
dingen in dit leven met een korreltje
zout. Mij maak je niet gek. Maar eind
deze week, vanaf de 25ste september,
mag ik geen restaurant meer binnen,
geen kroeg, de bioscoop niet. Nou ben ik
in die laatste twee categorieën al maan
den niet geweest, maar je kunt zo maar
eens de behoefte krijgen. Sta je mooi te
kijken.
Dus heb ik geen QR-code.
Ze weten ook niet hoe dat
kan. Proberen het te
herstellen
De vele mails die ik krijg maken duide
lijk dat ik niet de enige ben met dit pro
bleem. Er zijn mensen die maar één in
enting hebben gekregen (waren al eens
ziek), die allergisch zijn, die één prik bij
de GGD en één bij de dokter kregen, die
überhaupt niet ingeënt wilden of kon
den worden, die wel ingeënt werden
maar het RIVM hun gegevens niet wil
den geven, die zelf wel een QR-code
hebben, maar die niet geregeld krijgen
voor hun (chronisch zieke) kinderen of
ouders, mensen die niet wijs kunnen
worden uit de vereiste digitale handelin
gen, mensen die belden naar het hulp
nummer 0800-1351 maar daar tweeën
half uur aan het lijntje werden gehou
den, mensen die niet eens door het eer
ste bandje van 0800-1351 heen kwamen.
Dus ik sta niet alleen. Maar dat maakt
de ergernis niet minder. Iedereen heeft
de beste intenties. Ik weet het. Maar grrr.
Dus ik bel nog maar eens: 'Hallo, met
Frank Poorthuis...' Ik hoor hun ogen rol
len, geloof ik.
GO WOENSDAG 22 SEPTEMBER 2021
'Dat je vrouw bent, zegt niet
dat je in rokje wilt rennen'
Jurriaan Nolles
Utrecht
Fatima Moreira de Melo in actie tijdens een
interland in Manchester in 2007. foto hh/anp
,,Of de rokjes ooit verdwij
nen? Misschien wel. Ik
denk dat de keuzes rui
mer zullen worden. Want
dat je vrouw bent, bete
kent niet dat je in een
rokje wilt rondrennen. Kijk
maar naar Serena Wil
liams, die aantrekt wat ze
wil, en zelfs in een catsuit
speelt als ze daar zin in
heeft.
Ik hockey niet meer, maar
ik kan me best voorstel
len dat je als team be
paalt dat je in een broekje
gaat spelen. Want het
gaat niet om mannelijk of
vrouwelijk, maar waar je
je prettig in voelt. Toen ik
in het Nederlands elftal
speelde, knipte ik van
mijn trainingsshirt de
mouwen af omdat ik dat
mooi vond. En ik haalde
elastiek uit het rokje om
dat ik die te strak vond.
Daar voelde ik me prettig
bij.
Ik ben heel erg voor die
individuele vrijheid. Het
enige wat ik moeilijk vind
aan deze discussie is de
vraag of het teamgevoel
niet verdwijnt. Met een te
nue straal je toch unifor
miteit uit. Ik kan me niet
voorstellen dat de helft
van ons team tijdens de
olympische finale in een
rokje zou spelen en de
andere helft in shorts.
Van jongs af aan leer je te
conformeren aan een
team. Dat is ook goed,
want door een teamsport
leer je samen te werken.
Dat het niet om jou gaat,
maar om het team. Dus ik
zou de meerderheid laten
bepalen. Een soort demo
cratisch besluit nemen.
Wat die keuze is, maakt
mij niet uit. Ik had best in
shorts of legging kunnen
spelen, als we dat alle
maal hadden gedaan.''
,,In 2018 besloot ik
dat turnsters met
een kort broekje
over hun turnpakje
aan wedstrijden
mochten meedoen.
Vooral meisjes in de
puberleeftijd had
den moeite met het
vaak hoog opgesne
den turnpakje. Meis
jes werden onzeker,
omdat je de vormen
van het lijf te goed
kon zien. Maar vol
gens de toen gel
dende regels was
het klassieke turn-
pak wel verplicht. Ik
kreeg van veel meis
jes vragen.
Na drie jaar zie je
desondanks maar
weinig turnsters met
een broek. Sommige
meisjes willen het
graag, maar dan
zegt de ouder of
coach: doe het maar
niet, want wie weet
is het van invloed op
de score. Die reac
tie heb je al gauw in
de sport, waar ver
andering traag gaat.
Het is lastig om de
cultuur binnen een
Directeur van KNGU: „Turnsters
mochten broekje over turnpak.'' foto kngu
sport te veranderen.
Er is altijd wel een
reden om de kle
dingvoorschriften
niet aan te passen.
Bijvoorbeeld door te
zeggen 'dat het al
jaren zo gaat' of
door te zeggen dat
wapperende broek
jes niet veilig zijn of
omdat mensen het
nu eenmaal mooier
vinden. Wat ik mooi
vind aan deze hoc
keyclub is dat ze he
lemaal niet hebben
gekeken naar al die
mitsen en maren,
maar gewoon wilde
zorgen dat iedereen
prettig kon sporten.
Ze hebben het lef
gehad om de keuze
te maken.
Als je vanuit de
sporter redeneert,
kan je ook eigenlijk
niet tot een andere
conclusie komen.
Tijdens het sporten
moet je dragen wat
je fijn vindt, en dat is
voor iedereen an
ders. Lieke Wevers
vindt het fijn om in
echt turnpak te
sporten, maar ie
mand anders wil
zich stoerder kle
den. De keuze is aan
de sporter zelf.''
,,Je ziet dat vrou
wen die ruigere
sporten doen, zo
als boksen of voet
bal, in tijdschriften
vaak sexy worden
neergezet. Alsof ze
dat ruige karakter
van de sport moeten
compenseren. Dat
zijn gekke dingen,
maar het gebeurt
wel in de sport, waar
het vaak gaat om de
sport aantrekkelijk
te maken voor een
mannelijk publiek.
Dat komt steeds
meer ter discussie
te staan, omdat
vrouwen willen dat
hun prestatie cen
traal komt te staan
in plaats van hun ui
terlijk.
Wat nu in deze ama
teursport gebeurt, is
interessant. Deze
hockeyclub USHC
zegt duidelijk: wij
willen dat iedereen
kleding kan dragen
waar men zich pret
tig in voelt. Inclusivi-
teit speelt al langer
een rol in de sport.
Vrouwen laten
öafe
Hoofddocent Claringbould: „Vrouwen
laten meer van zich horen.'' foto erik kottier
steeds meer van
zich horen, en willen
niet dat mannen
zeggenschap over
hen hebben. En wil
len dus ook zelf be
palen hoe ze zich
kleden.
Kiezen voor een
broekje of een rokje,
dat moet niet wor
den voorgeschreven
door de sport. Dat
gebeurt bij mannen
ook niet. De discus
sie heeft ook te ma
ken met gelijkheid.
Dat deze hockey
club dit doet, is een
goede zaak. Want
als wij vinden dat
sport veel waarde
heeft, dat het bij
draagt aan gezond
heid, integratie en
opvoeding, dan wil
je niet hebben dat in
de sport wordt ge
discrimineerd.
Want in essentie
gaat deze discussie
over hoe mannen en
vrouwen in de sa
menleving willen
staan. Dat je reke
ning met elkaar
houdt en respectvol
met elkaar omgaat.
En het betekent dat
je van je laat horen
als er dingen zijn die
je niet fijn vindt.''
Frank
Poorthuis
Frank Poorthuis schrijft dagelijks over
het gezinsleven tijdens corona.
Maar het is nu vier maanden geleden.
Reageren:
frankpoorthuis@dpgmedia.nl
