'ledereen zei: het
koninklijk huis, wat
kun je daar nou mee?'
Kysia Nadine Hekster
is natuurlijk problematisch.
Willem-Alexander zet zichzelf
graag neer als een verbindende
vorst. Nou, er valt best wat te
verbinden in Nederland. Ik denk
dat er voor hem genoeg te doen is,
op dit moment. Neem de protesten
in Harskamp rond de opvang van
Afghaanse vluchtelingen. Je zou
verwachten dat die familie daarin
een rol zou spelen. Maar ja, ze
zaten nog in Griekenland, bezig
met de zesde week van hun zomer
vakantie.'
'Dat niet. Ik ben me vooral blijven
verbazen over wat er allemaal
gebeurt als Willem-Alexander of
Maxima ergens op bezoek komt.
Hoe mensen zich gedragen. Ieder
een is gespannen, zodra ze ergens
binnenstappen valt iedereen stil,
als ze een grapje maken wordt
er overdreven gelachen, ook als
het grapje helemaal niet leuk is.
Waarom willen mensen zo graag
in het gevlij komen bij die familie?
Dat is iets wat ver van mij afstaat.
Na de inhuldiging ging het konings
paar het land in voor een kennis
makingstour. Ik weet niet meer in
welke plaats het was, maar ik was
bij een van die bezoeken in een museum en ik
stond in de weg - het paar kon er elk moment
aankomen. Ik trok een willekeurige deur open
en kwam in een soort kast terecht. Daarin zaten
al vijf andere mensen die door de museum
directie waren geparkeerd omdat ze even uit
de weg moesten. Dat is toch te bizar voor
woorden?'
'Daar heb ik me tot het einde aan toe over
verbaasd.'
Je maakte in Engeland een verslag van de
Orde van de Kousenband, een ridderorde
die Willem-Alexander ontving van de Britse
koningin Elizabeth. Dat leverde een furieuze
column op van opiniemaker Marcel van Roos
malen op NPO Radio 1, waarin hij repte over je
'onderdanige, beleefde lakeienhoofdje'.
'Tja, wat moet ik zeggen. Je bent in deze
functie al gauw de kop van Jut; volgens de een
ben je niet kritisch genoeg, volgens de ander
juist té kritisch. Je doet het nooit goed en daar
moet je tegen kunnen. Ik hou er zelf niet van
zo op de persoon te spelen, maar juist omdat
ik in Rusland heb gezeten, weet ik hoe belang
rijk het is dat mensen kunnen zeggen wat ze
vinden. Marcel van Roosmalen heeft later
overigens gezegd dat hij het achteraf wat ver
vond gaan. Dat hij met een kanon op een mug
schoot. Al zie ik mezelf liever niet als mug.
Het zegt vooral veel over Van
Roosmalen als je je zo laat gaan.
Heel eerlijk: ik heb eigenlijk
helemaal geen zin me hiertoe
te verhouden, want dan maak
ik het belangrijker dan het is. Er
is vast wel eens iets aan mijn werk
op te merken, maar niet dat ik
kritiekloos ben. Juist niet. Ik heb
de Oranjes altijd serieus genomen.
En bij een serieuze benadering
hoort een kritische houding. Een
voorganger schreef me na de
Griekenland-rel: wat fijn dat we
als journalist tegenwoordig gewoon
kritisch zijn over de koninklijke
familie.'
Toch: je hebt hettige gebeurtenis
sen verslagen in Dagestan, Tsje
tsjenië en Kirgizië. Dan kom je
terug naar Hilversum, maak je zo
nu en dan een verslag over de
koninklijke familie en juist dan
krijg je van alles over je heen: van
zo'n column van Van Roosmalen tot
gittige reacties op sociale media.
'Zeker, ik werd soms aangesproken
op straat, er kwamen mails binnen
bij de afdeling publieksreacties
van de NOS en ik kreeg bij de
kapper ook weleens iets te horen.
Misschien kan ik er door die eer
dere ervaringen makkelijk mijn
schouders over ophalen. Wat
mensen van mij vinden, doet er
niet toe. Er zijn zoveel dingen in
de wereld die wél belangrijk zijn.'
Je wordt later dit jaar vijttig. Is dat
belangrijk voor je?
'Helemaal niet. Ik denk dat ik het
niet eens vier. Toen ik veertig
werd, woonden we in Moskou en
had mijn man een surpriseparty
georganiseerd toen we even over
waren in Nederland. Ik stapte
een huis binnen en daar stonden
16
Kijk je na de afgelopen acht jaar
anders naar de koninklijke familie?
Ook al vormde het volgen van de koninklijke
familie slechts een beperkt onderdeel van je
werk, toch kreeg je zeer uitgesproken reacties.
Feller dan na verslagen uit Moskou of Brussel.
GEBOREN Leiden, 22 november 1971 STUDEERDE
Maatschappijgeschiedenis ALS STUDENT was ze
voorzitter van de Landelijke Studenten Vakbond en
voerde ze oppositie tegen toenmalig minister van
Onderwijs Jo Ritzen WERK begon na haar studie bij de
IKON-radio en vandaar maakte ze de overstap naar de
NOS GETROUWD met politicoloog Menno Hurenkamp
MOEDER van twee zoons WOONT in Brussel.
MOSKOU
