'IK WAS VERLIEFD EN NIET ZO'N BY De Liefde naar huls te snellen om te kijken of ik een berichtje van Simon had. Ik las alles wat los en vast zat over de psychologie van de liefde. Toen hij op een dag huilend voor mijn deur stond met de boodschap dat hij niet verliefd was, was ik kapot van verdriet, maar ook opgelucht. Eindelijk kwam er een eind aan die slepende onzekerheid. Nu, drie jaar later, zijn wij toch een hoop gevend voorbeeld voor vriendinnen die zich afvragen of ze ooit een serieuze relatie krijgen. Want een halflaar nadat uitging wat niet eens aan was, stuurde Simon een bericht: was er één procent kans dat ik iets met hem wilde drinken? Geen speciaalbier maar koffie, dit keer. Weer hadden we het supergezellig, net als die allereerste keer in Schotland. Maar er was iets veranderd. Simon vertelde dat hij was gaan beseffen dat ik het ook voor hém was. De afstand had mij ook goed gedaan. Mijn gevoelens bleken onverminderd sterk, maar ik plaatste Simon niet meer op een voetstuk. Door leuke dingen te doen met vriendinnen en veel te sporten, had ik mijn zelfvertrouwen terug. Al hielp ook dat hij me bestookte met berichtjes en ideeën, zoals op alle dakterrassen van de stad een biertje drinken. En dat hij me officieel verkering vroeg met bloemen en een uitgebreid ontbijt. Toen we deze zomer terugkwamen van een zeilreis, had hij als verrassing nog één nachtje in een luxueus hotel geboekt. Daar vroeg hij me ten huwelijk. Ik heb volmondig ja gezegd. Maar in de speeches hoef ik niet per se herin nerd te worden aan ons hobbelige eerste jaar.' 'Was het de spanning van de eerste echte date? Dronken we te veel speciaalbiertjes? Hoe dan ook: Simon en ik belandden in een felle discussie over afdingen op reis, om uiteindelijk allebei mokkend voor ons uit te staren. Een vervolgdate zat er duidelijk niet in. Ik ontmoette Simon op de laatste dag van mijn vakantie in Schotland. Uren zaten we te kletsen bij de berghut waar we allebei zouden over nachten. Hij was knap: gespierd, blond haar, blauwe ogen. Open en enthousiast. Heel even hebben we gezoend. Een maand na mijn vakantie kreeg ik een appje: Hoi, hier die jongen uit de bergen. Zullen we afspreken? Natuurlijk wilde ik dat. Dat werd die mislukte date. Twee maanden later, tijdens een festival, zag ik hem ineens weer. Wat was dat nou laatst, was het eerste dat we tegen elkaar zeiden. Daarna was de kou uit de lucht. Dit keer werd het geen ruzie en kwam er een vervolgdate. En nog een. En nog een. Die valse start waren we snel vergeten. Ik werd verliefd, en niet zo'n beetje. Na een tijdje was ik klaar voor de volgende stap: hem voorstellen aan vrienden en familie. Hij niet. Geef me nog even, zei hij. Hoe terughoudender hij zich opstelde, hoe onzekerder ik werd. Als ik met een vriendin naar de sportschool ging, liet ik mijn telefoon expres thuis. Om halverwege de training toch Toen Kathelijn (31) haar vriend aan ouders en vriendinnen wilde voorstellen, deinsde Simon (34) terug. 'Geef me nog even,' zei hij. MEZZA 45 De echte namen van Kathelijn en Simon zijn bij de redactie bekend. Wil je ook praten over je relatie? mezza@dpgmedia.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 125