'IK WAS
VERLIEFD
EN NIET
ZO'N
BY De Liefde
naar huls te snellen om te kijken of ik een
berichtje van Simon had. Ik las alles wat los
en vast zat over de psychologie van de liefde.
Toen hij op een dag huilend voor mijn deur
stond met de boodschap dat hij niet verliefd
was, was ik kapot van verdriet, maar ook
opgelucht. Eindelijk kwam er een eind aan
die slepende onzekerheid.
Nu, drie jaar later, zijn wij toch een hoop
gevend voorbeeld voor vriendinnen die zich
afvragen of ze ooit een serieuze relatie krijgen.
Want een halflaar nadat uitging wat niet eens
aan was, stuurde Simon een bericht: was er
één procent kans dat ik iets met hem wilde
drinken? Geen speciaalbier maar koffie, dit
keer. Weer hadden we het supergezellig, net
als die allereerste keer in Schotland. Maar er
was iets veranderd. Simon vertelde dat hij
was gaan beseffen dat ik het ook voor hém
was. De afstand had mij ook goed gedaan.
Mijn gevoelens bleken onverminderd sterk,
maar ik plaatste Simon niet meer op een
voetstuk. Door leuke dingen te doen met
vriendinnen en veel te sporten, had ik mijn
zelfvertrouwen terug. Al hielp ook dat hij
me bestookte met berichtjes en ideeën, zoals
op alle dakterrassen van de stad een biertje
drinken. En dat hij me officieel verkering
vroeg met bloemen en een uitgebreid ontbijt.
Toen we deze zomer terugkwamen van een
zeilreis, had hij als verrassing nog één nachtje
in een luxueus hotel geboekt. Daar vroeg hij
me ten huwelijk. Ik heb volmondig ja gezegd.
Maar in de speeches hoef ik niet per se herin
nerd te worden aan ons hobbelige eerste jaar.'
'Was het de spanning van de eerste echte
date? Dronken we te veel speciaalbiertjes?
Hoe dan ook: Simon en ik belandden in een
felle discussie over afdingen op reis, om
uiteindelijk allebei mokkend voor ons uit
te staren. Een vervolgdate zat er duidelijk
niet in.
Ik ontmoette Simon op de laatste dag van mijn
vakantie in Schotland. Uren zaten we te kletsen
bij de berghut waar we allebei zouden over
nachten. Hij was knap: gespierd, blond haar,
blauwe ogen. Open en enthousiast. Heel even
hebben we gezoend.
Een maand na mijn vakantie kreeg ik een
appje: Hoi, hier die jongen uit de bergen.
Zullen we afspreken? Natuurlijk wilde ik dat.
Dat werd die mislukte date.
Twee maanden later, tijdens een festival, zag
ik hem ineens weer. Wat was dat nou laatst,
was het eerste dat we tegen elkaar zeiden.
Daarna was de kou uit de lucht. Dit keer werd
het geen ruzie en kwam er een vervolgdate.
En nog een. En nog een. Die valse start waren
we snel vergeten. Ik werd verliefd, en niet
zo'n beetje. Na een tijdje was ik klaar voor de
volgende stap: hem voorstellen aan vrienden
en familie. Hij niet. Geef me nog even, zei hij.
Hoe terughoudender hij zich opstelde, hoe
onzekerder ik werd. Als ik met een vriendin
naar de sportschool ging, liet ik mijn telefoon
expres thuis. Om halverwege de training toch
Toen Kathelijn (31)
haar vriend aan
ouders en vriendinnen
wilde voorstellen,
deinsde Simon (34)
terug. 'Geef me nog
even,' zei hij.
MEZZA 45
De echte namen van
Kathelijn en Simon zijn bij
de redactie bekend. Wil je
ook praten over je relatie?
mezza@dpgmedia.nl