van de 130.000 leden kwijt
life
5
Repetitie van het Zeeuws-Vlaams Kamerkoor in de rk-kerk in Phi
lippine. FOTO CAMILE SCHELSTRAETE
coronabewijzen overlegd dienen
te worden, zoals in theaters, dan
gaan we daarin mee. Niet vacci
neren, prima, maar daar hoeft de
meerderheid niet voor te bloe
den. Dan gaat de deur gewoon
dicht."
Het is even stil aan het tafeltje.
Tenor Piet Ploeg, al sinds 1996
nauw betrokken bij de vereni
ging, zucht diep. ,,Lastig, maar ik
ga denk ik toch met Klaas mee.
Voor de meerderheid, inderdaad.
Omdat we willen zingen. Omdat
we daar blij van worden. Eind
september gaat de anderhalve
meter eraf, eind november is ons
eerste concert gepland. We krij
gen er weer wat leden bij, en
eventueel lenen we wat zangers
uit Vlissingen. We gaan ervan uit
dat het goedkomt."
Knuffelhormoon
Hetzelfde optimisme hebben ze
aan de andere kant van het water,
bij het Zeeuws-Vlaams Kamer
koor. ,,Als je zingt, komen er stof
jes vrij waardoor je je gelukkig
gaat voelen", legt voorzitter Coos
Buurma uit. ,,Endorfine en oxy-
tocine. Dat knuffelhormoon, zeg
maar. Allemaal wetenschappelijk
bewezen. Van zingen word je
blij, dat kunnen wij enkel maar
beamen."
Toch is ook dit koor hard ge
troffen door de crisis: van de 35
koorleden die elke dinsdag sa
menkwamen in de rooms-katho-
lieke kerk van Philippine, zijn er
slechts vijftien overgebleven.
,,Met sopranen in de overgrote
meerderheid. De verhouding is
wel een beetje zoek. Maar we
hebben er vertrouwen in dat het
goedkomt. Er is een zekere harde
kern ontstaan. En ook al waren
onze stemmen hier en daar een
beetje vastgeroest, we zijn het
niet verleerd." Dat blijkt als de
koorleden even later de kerk be
treden. Ze zitten op krappe stoel
tjes, anderhalve meter van elkaar,
maar dirigent Pascal Lestaeghe
laat ze zingen alsof ze in volle
glorie voor de kansel staan.
Zoom werkte niet
Een paar kilometer verderop, in
de sporthal van cultureel cen
trum Den Dullaert in Hulst, is
het Marjolijn Polfliet die popkoor
Akkoord door Justin Timberlake
leidt. Eindelijk weer. ,,Het is taai
geweest", zegt de dirigent in de
pauze. „Financieel omdat ik overal
tussen wal en schip viel. Maar ook
mentaal. Ik zat thuis. Je kon niks.
Zingen via Zoom werkte voor
geen meter, buiten vervlogen alle
klanken. Het hield echt op."
Het bestuur van het popkoor
deed van alles om het groepsge
voel erin te houden. Een puzzel-
tocht, een online quiz, een kaartje
met kerst. ,,Maar dan zie je hoe ze
elders kerken volstouwen met
mensen, de demonstraties, de
volle voetbalstadions, en dan zakt
de moed je in de schoenen. Het
enige wat wij wilden, was zingen.
Gewoon, zingen."
Het was wauw
Polfliet werkt als zelfstandig
zangdocent bij instituut voor
kunstzinnige vorming Toonbeeld
in Terneuzen en leidt twee pop
koren, een in Oostburg en een in
Hulst. De eerste kwam eind au
gustus voor het eerst weer samen.
,,En het was fantastisch. Ook he
lemaal geen vervelende discussies
over vaccineren ofzo."
Of iedereen gevaccineerd is,
weet Polfliet niet. ,,Dat hoef ik ook
niet te weten. Ik ben zelf pro hoor,
ik vond het een kleine moeite om
een groot probleem te helpen op
lossen. En ik ga er vanuit dat ie
dereen de huidige regels naleeft
om zijn omgeving te beschermen.
Maar ik ga er niet naar vragen. Het
woord corona is niet eens geval
len. Iedereen was veel te blij om
elkaar weer te zien."
Dat was woensdagavond in
Hulst niet anders. De dames die
tijdens de pauze een tafeltje delen
in de foyer, struikelen over de su
perlatieven. Het was geweldig.
Het was waanzinnig. Het was
wauw. ,,Ik heb er nog kippenvel
van", zegt Yvonne Loof geëmotio
neerd. ,,Thuis zingen is leuk, maar
als er meer stemmen bijkomen,
dan krijg je een gevoel dat haast
niet te beschrijven valt. Een plus
een is vijf. Zoiets is het."
Al die nieuwsberichten
Samen ergens naartoe werken is
het mooiste dat er is, zegt Rachel
Oudshoorn. ,,Ik vond het zó erg
toen we stopten. Logisch hoor,
want toen al die nieuwsberichten
zich opstapelden, dacht ik zelf
ook: ik geloof dat we dit niet meer
moeten doen. Maar er valt een gat.
Op woensdag hoor je gewoon hier
te zijn. Samen. Toen we eenmaal
allemaal die prik hadden gehad,
begon het echt weer te kriebelen."
En dat kwam er deze week alle
maal uit in Hulst. De dirigent had
er speciaal een thematisch postco-
rona repertoire voor samenge
steld: Rollercoaster van Danny
Vera, Here comes the sun van The
Beatles, Perfect day van Lou Reed.
Het ging uit volle borst, alsof ze
helemaal niet toevallig anderhalf
jaar hadden stilgezeten. ,,En dan
moet je ons straks eens horen",
fluistert Lydia Looijer. ,,Als we
weer gewoon bij elkaar mogen
staan. Je weet niet wat je hóórt!"
GO ZATERDAG 11 SEPTEMBER 2021
