EENS EEN ZEEUW
H
11
Schrijfster Marlies Allewijn (43) groeide op in Yerseke en verruilde 25 jaar geleden het Zeeuwse mossel- en oesterdorp voor
Amsterdam, waar ze nu nog steeds woont met haar man en zoon. Ze werd op slag verliefd op deze stad, maar nog steeds onthullen
haar boeken haar Zeeuwse wortels, want de personages hebben steevast een band met Zeeland.
SchEef had geschreven liep ik met het
idee in mijn hoofd om een verhaal te
schrijven over twee vrouwen die in
verschillende tijden leefden. Toen ik
een artikel tegenkwam over de Slag
om de Schelde, was ik verbaasd dat ik
daar nooit iets over had geleerd op
school. Ik kende dat stuk van de
Zeeuwse geschiedenis niet, terwijl ik
in Zeeland ben opgegroeid. Dat
zorgde er wel voor dat ik gelijk een
onderwerp had voor een boek. Dat
werd Ze was 16 hierin schrijf ik over
Ize, een meisje uit deze tijd en Janna,
een leeftijdsgenoot die in oorlogstijd
leefde. En ja, de Slag om de Schelde is
iets uit de Zeeuwse geschiedenis en
ik koos ervoor om Ize Amsterdamse
roots te geven, omdat ik die stad in
middels ook kende. Mijn derde boek
De Meid is geïnspireerd op het ver
haal van Neeltje Lokerse. Zij ging
vanuit Zeeland naar Amsterdam en
toen dat verscheen was ik opeens de
schrijver die over Zeeland en Am
sterdam schreef. De hoofdpersoon
uit mijn laatste boek Barsten is ook
opgegroeid in Zeeland. Ja, weet je, ik
had de hoofdpersoon ook op kunnen
laten groeien in Brabant, maar ik
weet niks van Brabant, dus voor mij
was het niet meer dan logisch dat de
hoofdpersoon uit Zeeland kwam."
Je ziet hier van
alles, mensen
met paars haar
en mensen die
in hun string aan
het skaten zijn
,,Ik heb inmiddels mijn leven in Am
sterdam, mijn kind groeit hier op en
zit hier op school. Ik heb hier mijn
vrienden. Ik woon al langer in Am
sterdam dan ik in Zeeland heb ge
woond. Dus, nee, we komen niet de
finitief terug naar Zeeland. Maar ik
kom er wel regelmatig. Sterker nog,
we hebben sinds twee jaar een huisje
in Zeeland.''
,,Dat is een enorme luxe, dat besef ik
heel goed, maar we genieten er heel
erg van. Ik vind het leuk dat ik mijn
familie kan zien als ik in Zeeland ben
en ik geniet daar enorm van de na
tuur en de zee. Iedere keer als ik op
mijn fiets stap, wat voor weer het ook
is, het is altijd prachtig in Zeeland. Al
met al hebben wij het beste van twee
werelden. Hier, in Amsterdam heb
ben we de reuring en in Zeeland de
rust."
,,Dat is eigenlijk niet zo'n spannend
verhaal. Ik ben naar Amsterdam ver
trokken om te gaan studeren. Ik ben
begonnen met Engelse Taal en Let
terkunde en nadat ik mijn prope
deuse had gehaald heb ik Film- en
Televisiewetenschappen gestu
deerd.''
,,Dat was een bewuste beslissing.
Mijn man komt ook uit Yerseke en
voordat ik ging studeren, was hij al
een jaar in Amsterdam geweest voor
zijn werk. Hij vond het daar fantas
tisch en ook ik was gelijk verliefd op
deze stad, vanaf de eerste seconde. Ik
vind het heerlijk om hier te wonen.
Als ik op mijn fiets stap en ik rijd
langs de grachten, kan ik enorm ge
nieten van de levendigheid en de
mensen die er rondlopen. Je ziet hier
van alles, mensen met paars haar en
mensen die in hun string aan het
skaten zijn. Het is echt genieten om
naar al die verschillende mensen te
kijken. Heerlijk om te zien dat nie
mand hetzelfde is.''
,,Ik weet heus wel dat er ook heel
vervelende dingen gebeuren in deze
stad, maar ik voel me hier zo vrij. Je
kunt hier echt anoniem zijn als je dat
wil en er is altijd wat te doen. Als we
geen zin hebben om te koken, wat re
gelmatig voorkomt, gaan we naar een
eetcafeetje op de hoek van de straat.
Op zondag kunnen we naar een mu
seum als we daar zin in hebben of
met vrienden op het terras afspreken.
Het is echt niet zo dat we zeven da
gen in de week op pad zijn, maar al
leen het idee dat het kan als we daar
zin in hebben.Dat is een lekker ge
voel. Dat voelt heel vrij."
,,Ja, dat klopt. Op mijn dertiende
kreeg ik de diagnose jeugdreuma, he
laas had ik een vorm waar je niet
overheen groeit. Op een gegeven mo
ment ging het zo slecht met mijn ge
zondheid dat ik thuis kwam te zitten.
Daar kreeg ik nogal een minderwaar
digheidscomplex van, want ik ben
vrij ambitieus en wil graag dingen
doen. Maar mijn man wist zich een
opmerking te herinneren die ik ooit
maakte op een feestje. Ik had tegen
iemand gezegd: 'Over tien jaar heb ik
een boek geschreven'. Ik weet nog dat
ik na die uitspraak dacht: 'Huh, wat
zeg ik nu voor raars?' Maar die op
merking was ook bij mijn man blij
ven hangen, want toen ik ziek thuis
zat, zei hij tegen mij: 'Jij wilde toch
een boek schrijven? Je lijf werkt mis
schien niet meer, maar je hersens
nog wel.' Dat boek moest natuurlijk
gaan over reuma, dat is altijd een
item geweest in mijn leven en op dat
moment zeker. Toen heb ik SchEef ge-
schreven, mijn eerste jeugdroman
over het veertienjarige meisje Eef dat
te horen krijgt dat ze reuma heeft."
,,Nou, eerlijk gezegd was dat een
beetje een toevalstreffer. Nadat ik
GO DONDERDAG 9 SEPTEMBER 2021
'In Amsterdam hebben we de
reuring en in Zeeland de rust'
- Marlies Allewijn, schrijfster
Denk je dat je nog eens terugkomt
naar Zeeland?
Rachel van Westen
Amsterdam
Hoe komt een Zeeuws meisje in Am
sterdam terecht?
Was het een bewuste keus om na je
studie in Amsterdam te blijven of
ben je per ongeluk blijven 'plakken'?
Je bent naar Amsterdam vertrokken
voor een studie, maar uiteindelijk
ben je schrijfster geworden. Hoe is
dat gekomen?
Marlies Allewijn: Ik
woon al langer in Am
sterdam dan ik in Zee
land heb gewoond.''
ROMY VAN LEEUWEN
In de boeken die je daarna hebt ge
schreven, speelt Zeeland altijd een
rol. Zegt dat toch iets over je
Zeeuwse trots?
