bewegen. Het komt toch neer op
die aanvaarding. Ik heb niet het
gevoel dat ik tegen deze kanker
zou moeten vechten, ik zou niet
weten hoe. Kan ik die kankercellen
toespreken? Ik denk het niet.
Ik denk wel dat het helpt als ik
opgewekt blijf.'
De telefoon gaat. Het ziekenhuis
belt op het afgesproken tijdstip.
Hij neemt op en voert een kort
gesprek waarin woorden als thera
pie, medicijnen en apotheek te
vaak vallen. Het gesprek is ten
einde, hij stopt zijn telefoon weg.
'Nou, dat is mooi kut.' Hij staat op.
'Even naar de wc, zo terug.'
Terwijl een nieuwe cappuccino
voor hem klaarstaat, neemt hij
weer plaats. 'Ik wil niet alles in de
krant hebben, maar het komt erop
neer dat ik niet in aanmerking
kom voor een bepaalde therapie.
Ik ga nu een reeks lichte chemo's
doen, mits ik er niet doodziek van
word. Alles met een remmende
werking natuurlijk, genezen gaat
niet meer.'
Aan bucketlists doet Rot niet, al
heeft hij vanaf deze maand wel
een doel: een solotour. 'OK Boomer
is een programma waarin ik
terugga naar de jaren 60. Dat
hoop ik echt nog te doen. Plannen
genoeg. Ik had voor volgend jaar
een optreden gepland in het Oude
Luxor, om met veel grote podium-
gasten mijn 65ste verjaardag te
vieren. Ik heb van de week wel een
mailtje gestuurd met de vraag of
dat ook een jaartje eerder kan. Nu
wordt het het Nieuwe Luxor.'
Hoe lang hij nog exact heeft? Rot
weet het net zomin als de artsen.
'Ik wil nog zoveel doen als ik aan
kan. Volgend voorjaar de tour met
Tango Extremo rond mijn her
taalde versie van de Mattheus-
passie. Ik ben daar de verteller. Ik
heb ze gevraagd nog niet te zoeken
naar een vervanger.'
Onvermijdelijk leidt het gesprek
naar het onafwendbare. 'Waar ik
liever nog niet te veel over nadenk.
Ik heb heus al praktische zaken
MEZZA 17
mS0&/£&
-Vj.yr'V
