'We lachten veel en ik
dacht: zal Amalia me
ook nog leuk vinden
als ze me beter
verstaat?'
Herman Huibert Koch
lukken, dan neem ik 's middags een glaasje,
en verander ik vier, vijf dingen die ik 's morgens
heb opgetikt. Werkt prima.'
In 1991 verruilden Herman en Amalia Barcelona
voor Amsterdam. Het jaar ervoor was hij met
Jiskefet begonnen, aanvankelijk als forens
tussen de twee steden. Het programma werd
een daverend succes, en intensiever, dus
vroeg Koch zijn vrouw of ze niet beter naar
Amsterdam konden verhuizen. Dat wilde ze
wel. 'Zij was er precies aan toe om zich ook
wat los te maken van de familie, want die kan
weleens benauwend zijn in Spanje.'
Niet dat Koch er klachten over heeft. Jaren
lang logeerden ze bij haar familie als ze in
Barcelona waren. En bij een van de vele
gebruikelijke familie-etentjes in Barcelona
ligt de basis van zijn bestseller Het diner,
toen hij bedacht een roman te schrijven dat
van aperitief via voorgerecht tot dessert en
fooi zou lopen. Het onderwerp kwam ook
uit de Catalaanse hoofdstad: op tv was voort
durend het nieuws over twee jongens uit een
keurige wijk die een dakloze vrouw in brand
hadden gestoken.
Zijn nieuwe roman, Een film met Sophia,
heeft als verteller een oudere Nederlandse
filmregisseur die in de Verenigde Staten
succesvol is maar in eigen land als te commer
cieel wordt weggezet. In het eerste hoofdstuk
zit regisseur Stanley Forbes thuis op de bank
als debuterend actrice Sophia blootvoets de trap komt aflopen. Een
meisje van 17.
'Ik wilde proberen juist géén MeToo-verhaal te schrijven, want dat is
de tijdgeest van nu, het moment, maar dat waait weer over. Ik begon
mijn verhaal met die man, die thuis op de bank zit en een etentje wil
aftellen. Ik had toen echt nog geen idee waar het heen zou gaan.'
'Niets! Ik wist zelfs niet wat zijn beroep was. Het moest een interessante
man zijn, om naar te luisteren. Langzamerhand kwam het idee dat het
zo'n bejaarde filmer was, van mijn leeftijd tot die van Paul Verhoeven.
Hij wil een vaderfiguur voor dat meisje zijn, maar voelt zich door zijn
leeftijd meer haar grootvader.'
'Tuurlijk, dat ontken ik ook niet, maar ik wilde niet zo'n cliché-
verhaal, van meisje wordt lastiggevallen door oudere regisseur. Het
meest fascinerende vind ik dat hij denkt: ik moet haar niet zien als
een mogelijke liefde of vriendin. Ze is de dochter van een vriend, ik
moet haar beschermen. Vertrouw mij, Sophia. En daar heeft hij wel
spijt van, dat hij dat vertrouwen toch beschaamt.'
Er is een knipoog naar Turks fruit, met een film die
De appelboomgaard heet. Juist dat boek van Jan
Wolkers wordt nu bekritiseerd, zo van: kan dat nog
wel, in deze tijd?
'Turks fruit, dat is toch een onschuldig boek? Al
geloof ik graag dat die beeldhouwer inderdaad niet
zo leuk is voor zijn vriendin. Maar daarom veroor
deel je toch niet het hele boek?'
'Het moet een keer gezegd worden. Het valt echt
niet mee. Ik zie weleens een trailer, en dan zie je een
boef die tegen een agent zegt: "Kun je me die hand
boeien niet wat zachtzinniger om doen", die tóón
vooral, dan zap ik al weg. Daar ga ik toch niet naar
kijken, een uur lang? We kunnen gewoon niet acteren.'
Is dit niet een beetje wraak op hoe Het diner is
verfilmd? Daar was je helemaal niet blij mee.
'Ja, dat speelt ook een rol, hoewel in dat geval de
Amerikaanse verfilming de slechtste was, de Neder-
16
GEBOREN Arnhem, 5 september 1953 BOEKEN Red ons, Maria Monta-
nelli, Het diner, Zomerhuis met zwembad, Geachte heer M., Makkelijk
leven (boekenweekgeschenk 2017), Finse dagen, Een film met Sophia
TV Jiskefet (o.a. Debiteuren Crediteuren, De dierenwinkel en De Lullo's)
GETROUWD met Amalia de Tena VADER van Pablo (26).
Wanneer dacht je: ik wil me met MeToo gaan bemoeien?
Niet dat een 17-jarig meisje van de trap zou komen lopen.
Er zijn zelfs twéé oudere mannen die rivaliseren om het meisje.
Weinstein-achtige figuren, dus je bent wel met MeToo bezig.
De Nederlandse filmindustrie komt er niet goed
vanaf. De verteller vindt de acteurs heel slecht, en
'het meest verwende en zelfingenomen deel van
de samenleving'.
