Jan Vantoortelboom Ik wilde de man een fooi geven voor zijn roepen en tieren In het nieuws Uit het nieuws Nieuw schooljaar kondigt zich aan Anita's telefoon stond roodgloeiend DEZE WEEK IN Z 'Ik vind het leuk om ze allemaal te kaften' Je bent beroemd, zei mijn broer' 2 6 AD LINDERS SLUIT LAATSTE KROEG HANSWEERT 10 EEN LEEUW METEEN KONINKLIJK VERLEDEN 11 PANJSHIR- VALLEI IS EEN ONNEEMBAAR PARADIJS Maar toen werden we gered door een nog groter geklier. Vorige week bracht ik met mijn vrouw en tweeling een bezoekje aan het speel- en bunkerpark Groede Podium. Een dagje buiten zou de jongens goed doen, want ze zijn nogal verknocht aan hun iPad. Wat zeg ik? Verknocht? Het lijkt bijna een lichaamsdeel geworden, en dan geen nutteloze appendix, maar een levensnoodzakelijk en dus onmisbaar deel, zoals een neus, waarin ze trouwens van spanning van de filmpjes of spelletjes die ze spelen simultaan eens goed peuteren. Het is weer de tijd van agenda's aanschaffen, testen of de pennen het nog wel doen en boeken kaf ten; over een week beginnen ook de Zeeuwse scholen weer. Lieke de Frel (13) uit Terneuzen gaat naar vwo 3 aan het Lodewijk Col lege en zit volop in de voorberei ding. Ze heeft de schoolboeken al bijna allemaal in een nieuw jasje gestoken. ,,Ik vind het leuk om ze allemaal te kaften, ook als ik ze niet hoef in te leveren", vertelt ze. ,,In verschillende kleuren en pa tronen heb ik ze ingepakt. Ver spreid over een aantal dagen heb ik dit gedaan. Dit jaar heb ik meer boeken binnengekregen dan an ders. Een stuk of twintig zijn het er zeker. Ook heb ik alle spullen die ik nodig heb al aangeschaft, al ga ik het dit jaar zonder agenda proberen. Die gebruikte ik toch niet vaak omdat ik online ook alles kan zien." Hoewel ze de vakantie fijn vond, is ze blij dat alles weer begint. ,,Op den duur ga ik me vervelen en ik vind het fijn om mijn vriendinnen weer te zien. Bij wie ik in de klas kom, wie mijn mentor wordt en hoe mijn rooster eruit gaat zien is nog onbekend. Dit jaar mag ik het vakkenpakket voor de jaren erna kiezen. De talen en geschiedenis ga ik zeker niet laten vallen. Ook met de coronaregels hoop ik dat we op school zo snel mogelijk weer teruggaan naar normaal. Het wordt allemaal best spannend, maar ik kijk met vertrouwen uit naar dit jaar." De telefoon van Anita Compiet uit Margrette stond de afgelopen da gen roodgloeiend. Nadat ze met haar rommelmarkt aan huis aan de weg tussen Terneuzen en Axel al op de voorpagina van deze krant stond, kwam ze woensdagavond met het filmpje van de PZC ook nog eens op RTL 4 bij de talkshow Humberto. 'Bij het begin', ant woordde ze op de vraag waar ze begint om in zo'n chaos schoon te maken. Aan tafel van de talkshow van Humberto Tan moesten ze erom lachen. ,,Het is precies wie ik ben", vertelt Compiet. ,,Daarom vond ik het ook zo leuk dat dat stukje op tv kwam. Dat zeggen ook degenen die mij kennen en het fragment zagen. Ik krijg er su- perveel leuke reacties op. De tele foon blijft gaan. Naar de tv kijk ik niet vaak, dus ik had geen idee dat ik op tv was, totdat mijn broer mij erop wees. Ik vond het leuk om mijn verhaal te vertellen en het zo terug te zien. 'Je bent beroemd' zei mijn broer. Grappig toch." De telefoon ging niet alleen maar af voor leuke reacties op het fragment. ,,Een aantal mensen wilde graag weten wat ik allemaal verkoop. Soms zochten ze naar een specifieke vishengel bijvoorbeeld. Ook kwam er een aantal auto's langs met mensen die even snel kwamen kijken of die zwaaiden. Tot veel nieuwe afspraken leidde het nog niet, maar iedereen is wel kom." wellicht een nog grappiger voorstelling ontstaan. doorbreken: de bomen, de dieren, de buitenlucht, het klim men op en afdalen in de bunkers en de houten speeltoestel len, daar zouden ze wel even zoet mee zijn, zouden ze rus tig van worden en beseffen dat er nog een echte fysieke we reld om hen heen bestaat. Toen we aankwamen regende het. Dat was een dompertje. Er lag ook een enorm spring kussen in het gras en hier en daar stuiterde een koter op en neer. Daar hadden ze geen zin in. Een pannenkoek wil den ze. Maar daar was het nog te vroeg voor. Eerst het park en alles eromheen ver kennen. En dat was inder daad de moeite. In de bun kers gaan was helaas niet mogelijk, want er stond wa ter in. Maar erop klauteren vonden ze spannend. Ook het hangbuikvarken dat op zijn eigen buik trapte von den ze grappig. Daarna gingen we het res taurant in. Het was iets voor de middag, maar de pannen koek, daar konden we maar beter niet te lang mee wach ten. Ook al is het een twee ling en denkt men vaak dat ze altijd lief zijn voor elkaar, toch zouden ze elkaar af en toe graag de kop in rammen. Omdat het wachten op de pannenkoek wat lang duurde, raakten ze lichtjes verhit en wist ik dat er ge klier op komst was. Maar toen werden we gered door een nog groter geklier. Aan een tafeltje achter ons zat een gezin: vader, moeder, dochtertje en zoontje. Dat zoontje was een huilebalk. Er was geen ophouden aan. Papa zat aan het sterk bier en moeder staarde met lege ogen de ruimte in. Het dochtertje kleurde stil aan een plaatje. Dat jongetje wilde maar niet ophouden met janken, zelfs ik kreeg er het schurft van. Zijn het niet mijn kinderen die klieren, dan zijn het wel die van een ander. Maar op een moment liep de emmer over, stond papa op, en begon de kleine terecht te wijzen. Goed zo, dacht ik. De kleine begon nog harder te janken. De moeder distantieerde zich even door wat troep in de vuilnisbak te gooien. Daarna begon de vader te tieren in dat kleine, gezel lige restaurantje. Dat pikte moeder niet, dus zei ze tegen manlief dat het wat stiller mocht, waarop manlief nog har der ging roepen en tieren, dat hij het godverredomme altijd heeft gedaan en dat ze godverredomme niet weer op hem kwaad moest zijn, maar op die kleine jankerd daar. Ik vond het een humoristische voorstelling, kon een lach moeilijk onderdrukken, dus keerde ik me om. Maar vooral was ik die man en zijn getier dankbaar, want het stopte het geklier van mijn tweeling abrupt. Vol fascinatie keken ze naar het schouwspel en was het wachten op de pannenkoek op slag uit de focus. Eigenlijk had ik willen opstaan en de man een bedankje en misschien zelfs fooi geven. ZATERDAG 28 AUGUSTUS 2021 GO Maar goed dat ik dat niet heb gedaan, want dan was er Wifi KIEK! P8 10 Saskia Noort heeft ook een complottheorie, over prins Bernhard jr. Dus een dagje Groede moest dat patroon even

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 50