Boekentip
zomerhit
Tegenspartelen
is zinloos
Muzikale bu
O
<0
6
In folders en op websites wordt Middelburg
omschreven als een monumentale stad met fraaie
grachtenpanden en kronkelende steegjes. Singer-
songwriter Tonnie Dieleman, vooral bekend als
Broeder Dieleman, zal dit soort termen niet
gebruiken voor de stad waar hij inmiddels al ruim
twintig jaar woont.
Hij is misschien wel Zeelands minst be
kende succesauteur: Wessel te Gussin-
klo. Weinig schrijvers hebben zo'n
goedgevulde prijzenkast. Twee jaar geleden
kon hij daar nog, in een tijdbestek van een
week, zowel de Zeeuwse Boekenprijs als de
Bookspot Literatuurprijs (voorheen vooral be
kend als de AKO Literatuurprijs) aan toevoe
gen. Er zijn auteurs die het met minder moe
ten doen.
Desondanks is Te Gussinklo, die in 2007
neerstreek in Kamperland, nog altijd alleen
bekend bij een select
publiek. Dat is zonde,
want ook al vergen
zijn boeken soms wat
doorzettingsvermo
gen, ze hebben veel te
bieden. De verhui
zing naar Zeeland
heeft zijn werk bo
vendien alleen maar
goed gedaan. Te Gus-
sinklo, begin dit jaar
tachtig geworden,
lijkt alleen maar pro
ductiever en beter te worden.
Vorig jaar verscheen Op weg naar De Hartz.
Het is na De verboden tuin (1986), De opdracht
(1995) en De hoogstapelaar (2019) zijn vierde
roman rond Ewout Meyster, de hoogst intelli
gente jongeman die probeert volwassen te
worden. Opnieuw - ruim 500 pagina's lang -
dompelt Te Gussinklo de lezer even hardhan
dig als weergaloos onder in de gedachten-
stroom en hersenspinsels van Ewout. Gelei
delijk maakt de aanvankelijke ergernis plaats
voor begrip en zelfs sympathie. Tegensparte
len is zinloos.
Als het eens een week warm is, worden
die dagen doorgaans afgestraft met een
hele benauwde dag, gevolgd door een
extreme regen- en onweersbui. Er is voor mij
één nummer dat die overgang en dat gevoel
moeiteloos vertaalt naar muziek. Electrical
Storm van U2 klinkt zelfs klam. Er is een on
weersbui op komst die maar niet doorbreekt,
je kan de slaap niet vatten door de hitte, de
zelfde dingen ma
len door je hoofd,
de lucht voelt
zwaar. Of zoals we
in Zeeuws-Vlaan-
deren zeggen: het
is 'doef.'
Het nummer kab
belt voort met een
akoestische gitaar,
de drums vallen in, de gitaar wordt verruild
voor een elektrische, de spanning wordt opge
bouwd. Nadat Bono de weergoden verzoekt
om een bui die alle pech wegspoelt, barst de
muzikale bui los. Gitaarslagen kletteren op je
neer als verkoelende druppels regen.
5)
ELECTRICAL
U2
Niet omdat het hem ont
breekt aan Zeeuwse
trots. Integendeel. Hij is
een geboren en getogen
Zeeuw, zingt in het
Zeeuws dialect en verwerkt graag
personages en gebeurtenissen uit de
Zeeuwse geschiedenis in zijn werk.
Het heeft meer te maken met zijn
kritische houding tegenover de ma
nier waarop Zeeland wordt gepro
moot. ,,De meeste campagnes zijn
flinterdun en nietszeggend. Neem
het Zeeuws Meisje. Dat zegt toch he
lemaal niks over Zeeland? Ik herken
mijn oma daar niet in en dat was een
écht Zeeuws meisje.'' Tonnie zal ons
dan ook niet de 'toeristische trek
pleisters' laten zien als we met hem
op pad gaan in Middelburg, maar
weet ons te verrassen met boeiende
verhalen bij plekken waar je altijd
achteloos voorbijliep.
,,Ik heb geen rijbewijs, dus doe alles
met het openbaar vervoer en dat is
prima. Een auto? Ach, daar word je
ook niet per se gelukkig van en ik
kom heel mijn leven al overal.'' Het
Middelburgse station is dan ook een
perfect startpunt om op pad te gaan
in onze Zeeuwse hoofdstad. ,,We
kunnen hier helaas geen koffie meer
drinken", zegt hij als we voor de
voormalige stationsrestauratie staan
en de ietwat haveloos ogende voor
gevel bekijken. ,,Het staat leeg en ik
weet eigenlijk niet wat ze ermee
gaan doen. Misschien wordt het wel
zo'n hippe tent. Dat zou ik jammer
vinden. Ik hou meer van.Hij
wrijft over zijn kaak terwijl hij naar
woorden zoekt. ,,Tja, ik hou meer
van gewoon, denk ik.''Als we de
trappen oplopen naar het perron legt
hij uit waarom het station voor hem
méér is dan enkel een
vertrekpunt. ,,Er is continu beweging
en het is ook echt zo'n hangplek voor
jongeren die hier stiekem jointjes ko
men roken. Zoiets doe je niet zo snel
middenin de stad, maar net iets bui
ten het centrum. Het is toch een
beetje het randje opzoeken en dat
vind ik wel interessant'', zegt hij luid
lachend. ,,Dit station is ook qua lig
ging een mooie plek. Je ziet hier al die
vervoerslagen naast elkaar. Kijk maar,
daar heb je het kanaal, daarnaast de
weg, dan het fietspad en het voetpad
en hier een spoor. Allemaal naast el
kaar. Dat vind ik mooi.''
2. Kanaal door Walcheren
We steken de weg over en blijven aan
de rand van het kanaal staan. ,,Er zit
ten hier veel vogels. Ik vind het leuk
om naar de meeuwen te kijken die
krabbetjes vangen om ze op de rand
van het kanaal op te eten. Je kunt he
lemaal van Vlissingen tot Veere wan
delen langs het kanaal.'' Al pratend
slenteren we langs het kanaal als het
zachtjes begint te regenen. Tonnie
wijst naar de onderkant van een
boom: ,,Kijk, een zwam. En die plan
ten daar zijn ook mooi, met die
paarse bloemetjes.''
Op de vraag of hij een natuurlief
hebber is, haalt hij met een lichte aar
zeling zijn schouders op. ,,Ik ben
geen kenner, maar ik vind het wel in
teressant om te zien wat er leeft en
groeit in zo'n stad.'' Hij kijkt naar de
openstaande Schroebrug in de verte.
,,Ook dat vind ik gaaf om te zien, dat
zo'n brug alles stillegt.''
Via de Blauwedijk en de Kousteense-
dijk lopen we in de richting van het
centrum. Het gaat steeds harder rege
nen, maar onder de overkapping van
de Rechtbank kunnen we even
zaterdag 28 augustus 2021
Vakantie: tijd voor boeken en zomerse
muziek! Onze redactieleden geven elke
dag tips voor boeken en muziek. Deze
week geeft verslaggever Rolf Bosboom
een inkijkje in zijn boekenkast. Verslagge
ver Sophie Stockman kiest zomerhits uit.
GO
'Interessant om
te zien wat er
leeft en groeit
in zo'n stad'
Rachel van Westen
Middelburg
1. Station Middelburg
E
■0
a
a
O
3. De Rechtbank Kousteensedijk 2
Tonnie Dieleman
wandelt op het pad
langs het Kanaal door
Walcheren.
