'Ik zag een smerige ark en dacht: daarin kan een lijk gevonden worden' nog steeds een droom. Een levensveran- derende gebeurtenis. 'Ik was eigenlijk geen goede journalist, want ik durf geen moeilijke vragen te stellen. Dat vind ik gênant. En ik kon niet omgaan met de druk van deadlines. Het liefst zit ik in alle rust achter mijn bureau. Ik schreef al fictie voor mezelf die ik aan niemand voorlegde. Dat de combinatie van de onzekere Rachel en een moord zo zou aanslaan, had ik nooit verwacht. Misschien fantaseert iedereen er stiekem over dat hij of zij in zo'n situ atie terechtkomt. Zeker als je geen held bent, is de vraag: wat doe je op zo'n moment? Ik realiseerde me: wat ik ook ooit nog zal schrijven: de impact zal nooit meer zo heftig zijn als bij Het meisje in de trein. Mijn eigen leven is erdoor veranderd en ook weer niet. Ik heb nog steeds dezelfde vrienden met wie ik dezelfde dingen doe: wandelen, lekker eten. En ik volg dezelfde routines: 's ochtends vroeg achter mijn computer gaan zitten, niet wachten op inspiratie maar gewoon tikken. Halverwege de middag heb ik daar geen fut meer voor en doe ik research, of lees ik verhalen van anderen. Ik sta er financieel natuurlijk beter voor dan toen ik Het meisje in de trein schreef. Ik heb een mooi huis in Schot land kunnen kopen en minder stress omdat ik me geen zorgen meer hoef te maken om geld. Ook in professioneel opzicht is er echt wat veranderd. Festivals en programma's vragen me als gastspreker, ik zit in jury's en geef gastcolleges waar mensen mijn mening willen horen. Dat voelt als een beloning. Maar de verwachtingen kun nen ook intimiderend zijn. Mijn tweede thriller lag onder een vergrootglas. Van In het water verkocht ik weliswaar vijf miljoen exemplaren, maar de recensies waren vreselijk. Dat deed pijn. Deels kon ik mij vinden in de kritiek. De plot was niet goed genoeg, de opzet te ambi tieus. Maar ik werd ook neergesabeld omdat sommigen mij het succes niet gunden. Misschien heb ik daarom wel zolang over mijn nieuwe boek gedaan. Ik moest de balans in mijn hoofd en op papier weer goed krijgen.' MEZZA39

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 111