'Ik zag een
smerige ark
en dacht:
daarin kan
een lijk
gevonden
worden'
nog steeds een droom. Een levensveran-
derende gebeurtenis.
'Ik was eigenlijk geen goede journalist,
want ik durf geen moeilijke vragen te
stellen. Dat vind ik gênant. En ik kon
niet omgaan met de druk van deadlines.
Het liefst zit ik in alle rust achter mijn
bureau. Ik schreef al fictie voor mezelf
die ik aan niemand voorlegde. Dat de
combinatie van de onzekere Rachel en
een moord zo zou aanslaan, had ik nooit
verwacht. Misschien fantaseert iedereen
er stiekem over dat hij of zij in zo'n situ
atie terechtkomt. Zeker als je geen held
bent, is de vraag: wat doe je op zo'n
moment? Ik realiseerde me: wat ik ook
ooit nog zal schrijven: de impact zal
nooit meer zo heftig zijn als bij Het
meisje in de trein. Mijn eigen leven is
erdoor veranderd en ook weer niet. Ik
heb nog steeds dezelfde vrienden met
wie ik dezelfde dingen doe: wandelen,
lekker eten. En ik volg dezelfde routines:
's ochtends vroeg achter mijn computer
gaan zitten, niet wachten op inspiratie
maar gewoon tikken. Halverwege de
middag heb ik daar geen fut meer voor
en doe ik research, of lees ik verhalen
van anderen.
Ik sta er financieel natuurlijk beter
voor dan toen ik Het meisje in de trein
schreef. Ik heb een mooi huis in Schot
land kunnen kopen en minder stress
omdat ik me geen zorgen meer hoef te
maken om geld.
Ook in professioneel opzicht is er echt
wat veranderd. Festivals en programma's
vragen me als gastspreker, ik zit in jury's
en geef gastcolleges waar mensen mijn
mening willen horen. Dat voelt als een
beloning. Maar de verwachtingen kun
nen ook intimiderend zijn. Mijn tweede
thriller lag onder een vergrootglas. Van
In het water verkocht ik weliswaar vijf
miljoen exemplaren, maar de recensies
waren vreselijk. Dat deed pijn. Deels
kon ik mij vinden in de kritiek. De plot
was niet goed genoeg, de opzet te ambi
tieus. Maar ik werd ook neergesabeld
omdat sommigen mij het succes niet
gunden. Misschien heb ik daarom wel
zolang over mijn nieuwe boek gedaan.
Ik moest de balans in mijn hoofd en op
papier weer goed krijgen.'
MEZZA39