Boekentip
zomerhit
In zijn hoofd gis
en kolkt het
Festivalheimwee
<D
6
Na deze zomer vestigt Vivian van Dam (23)
uit Burgh-Haamstede zich definitief buiten
Zeeland. Het is dus haar laatste zomer als horeca-
medewerkster bij Deltapark Neeltje Jans.
En dat vindt ze best jammer.
Het was 1990. Aarzelend legden wij,
twee studenten Nederlands, contact
met de door ons zo bewonderde schrij
ver Jeroen Brouwers. Of hij wilde meewerken
aan een interview. Tot onze verbazing stemde
hij toe. ,,Kom maar langs", bromde hij.
Het werd - voor ons tenminste - een onver
getelijke dag in huize Louwhoek in Exel, dat
we zo goed kenden uit zijn boeken. Brouwers,
die literatuur ademt, bleek ondanks zijn repu
tatie als knorrige kluizenaar buitengewoon
hartelijk, al sprak hij
van 'een verloren dag'.
„Je kunt beter een dag
slecht schrijven dan
een goed interview
weggeven." Een weer
gave van die verloren
dag verscheen pagina
groot in De Gelderlan
der.
Ook al was niet elk
nieuw boek een mees
terwerk, de bewonde
ring voor de man die
prachtromans zoals Bezonken rood en De zond
vloed schreef, is nadien nooit verdwenen. Vo
rig jaar verscheen Cliënt E. Busken, over een
man die na een val in een instelling voor de
menterenden belandt. Hij houdt zich uit pro
test doofstom, maar de lezer kruipt in zijn
hoofd, waar het gist en kolkt.
Het is een weergaloos, adembenemend
boek, geschreven zoals Brouwers dat alleen al
kan en terecht bekroond met de Libris Litera
tuurprijs. Mocht Cliënt E. Busken inderdaad
zijn laatste werk zijn, zoals hij zelf min of
meer heeft aangekondigd, dan is het een af
scheid in grootse stijl.
JEROEN
BROUWERS
CLIËNT
E. BUSKEN
Ik was nog lang niet geboren toen Wood
stock in 1969 werd gehouden. Ik heb na
tuurlijk wel de documentaire gezien, be
zoek graag festivals en kan me een aardig
beeld vormen van de vrolijke houtje-touwtje-
chaos.
Die viel later niet
meer te reconstrue
ren, zo verscheen er
recent een docu
mentaire over de
rampzalige en van
geweld doordrenkte
editie van Wood
stock '99.
Zangeres en op-
perhippie Joni Mitchell was niet op de aller
eerste Woodstock, maar schreef er wel het ge
lijknamige nummer over. Crosby, Stills, Nash
Young waren er wél en vonden dat het
nummer van Joni de de sfeer van het festival
zo goed weer gaf, dat ze hun eigen versie op
namen. Die vervolgens óók weer heel goed
was.
Het is het nummer bij uitstek voor festival-
heimwee. Tot we weer op de festivalcamping
over scheerlijnen terug naar de tent kunnen
struikelen.
Op een dag dat je bijna
uit je hemd waait op de
Oosterscheldekering,
zijn er toch heel wat be
zoekers die de regen en
wind trotseren voor een bezoekje
aan Deltapark Neeltje Jans. Regenjas
en stevige stappers aan en gaan. De
parkeerplaats staat goed vol en het
minder mooie weer wakkert de eet
lust bij de bezoekers extra aan. Vi
vian van Dam uit Burgh-Haamstede
en haar collega's van het horeca-
plein hebben het dan ook lekker
druk.
Vivian vult een vitrine met zoete
lekkernijen aan en legt ondertussen
gasten vriendelijk uit dat ze de slag
room voor de warme chocomel bij
de kassa geserveerd krijgen. Ze be
weegt zich hier als een vis in het
water en dat is niet zo gek.
,,Dit is de derde zomer dat ik hier
werk. Al moest ik wennen toen ik
net startte, inmiddels weet ik pre
cies hoe alles werkt." Na haar mid
delbare school vroeg Vivian zich af
wat ze die zomer eens zou gaan
doen. ,,Ik wilde wel een baantje in
de horeca, maar dan wel voor over
dag. Gewoon op tijd opstaan, aan
het werk en geen avonden. Als je
pas om vijf uur moet gaan werken,
zit je er toch de hele dag een beetje
tegenaan te hikken."
,,Ik reed met de bus vanuit Mid
delburg vaak langs Neeltje Jans en
toen bedacht ik dat daar misschien
wel kon werken. Via de website heb
ik gekeken of er vacatures waren en
mijn sollicitatie ingestuurd. Ik werd
direct uitgenodigd en de dag na het
gesprek ben ik al begonnen." Zo
snel kan het gaan. In het begin
stond Vivian ook achter de informa
tiebalie, maar ze merkte dat het ho-
recawerk beter bij haar past.
,,Bovendien was er nood aan
mensen in de horeca en ik kon daar
meer uren werken. Ik heb er erg veel
plezier in om de voorbereidingen te
doen. Zelf ben ik niet zo goed in ko-
ken, hier kijk ik soms mee in de
keuken, dan leer ik er ook nog eens
wat van."
Vivian begint meestal tussen ne
gen en half tien in de ochtend. ,,Ik
vul van alles aan, flesjes drinken,
bekertjes, koffiebonen enzovoorts.
Daarnaast maak ik fruitsalade, snijd
komkommer en tomaat, dat soort
dingen. En natuurlijk zorgen we dat
er voldoende koffie en gebak klaar
staan. De eerste bezoekers die bin
nen komen, snakken soms echt
naar een kopje koffie na hun reis
hierheen."
Aanpoten
,,In de loop van de dag spring ik ei
genlijk overal bij waar nodig. Ik
maak pizza's, zorg dat voorraad aan
gevuld wordt en draai soms kassa.
Als om twaalf uur de warme keu
ken open gaat, is het een tijdje pie
ken. Het lijkt wel of iedereen dan
tegelijk wil eten. Ook als er een
flinke regenbui valt, kan het opeens
razend druk worden, omdat men
sen allemaal naar binnen komen
om te schuilen."
Op zomerse dagen bemant Vi
vian vaak de snackcorner. Dat is
flink aanpoten. ,,Het is daar heel
druk, het ligt centraal op het park,
iedereen komt er langs. Mensen ne
men nog wat mee voor ze de rond
vaartboot opgaan of tijdens het
wachten bij de glijbanen." Vivian
laat zien hoe ze dan tussen de
snackcorner en het hoofdgebouw
heen en weer sjeest: in een elek
trisch golfkarretje.
,,We brengen er voorraad mee
heen en weer. Zo'n stuk lopen met
een doos friet is te zwaar en duurt
te lang. Ook voor een enkel EHBO-
geval wordt het karretje gebruikt. In
het begin moest ik er even aan wen
nen. Al had ik een rijbewijs, het is
toch moeilijker dan het lijkt over
die smalle paadjes."
Volop hoogseizoen
Vivian doet haar werk al een paar
zomers met veel plezier. Ze houdt
van de afwisseling en is blij met
maandag 23 augustus 2021
Vakantie: tijd voor boeken en zomerse
muziek! Onze redactieleden geven elke
dag tips voor boeken en muziek. Deze hele
week geeft verslaggever Rolf Bosboom
elke dag een inkijkje in zijn boekenkast.
Verslaggever Sophie Stockman kiest de
hele week zomerhits uit.
GO
Vivian voelt
zich als een vis
in het water op
Neeltje Jans
Mariska den Hartog
Burgh-Haamstede
<U
<u
o
Vivian sjeest tus
sen de snackcorner
en het hoofdgebouw
heen en weer in een
elektrisch golfkarre
tje. ,,Al had ik een rij
bewijs, het is toch
moeilijker dan het
lijkt over die smalle
paadjes.'
