MARGOT
De melktap van Vermeer
O
O
O
[6,8:
65]
ZEELAND 11
mm.
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
over eten en drinken
in Zeeland
Met man ging ik op de fiets naar de Rand
stad. Heen fietsen, eten bij vrienden en
weer terug met de trein. Het zag er don
ker en onaantrekkelijk uit toen ik die ochtend
naar buiten keek. Het waaide trouwens ook hard.
Mijn enthousiasme was niet echt groot, maar
we gingen toch. Mede door het verhaal van een
ouder stel uit Vlaardingen dat de week er voor in
onze bed and breakfast per fiets was gearriveerd.
Volgens haar was hij al lang uitbehandeld en zou
hij hier eigenlijk niet meer kunnen staan. Hij was
inmiddels 76 jaar en dit keer fietsten ze een rondje
Nederland tegen de klok in. Door weer en wind.
De volgende dag gingen ze even heen en weer
met de pont over naar Zeeuws-Vlaanderen waar
een nicht van haar woonde. De dag daarna gingen
ze dan via de kust in etappes richting de Wadden.
Dus wie was ik om niet een dag te gaan fietsen
met Man. En aangezien de thuisblijvers altijd on-
gelijk hebben, hadden we vooral veel zon op een
paar regendruppels na en bijna steeds wind mee.
Natuurlijk is het meer dan 100 kilometer maar
toch was het goed te doen en we genoten van
waar we onderweg langs fietsten. Eerst de dam-
menroute langs de zee, daarna zagen we Euro
poort opdoemen en vervolgens reden we door
een typisch Hollands landschap met lage slootjes
en vlieten.
Het was heerlijk dat we al verwacht werden en
na een kop thee en een borrel fristen we ons op
voor de maaltijd. We aten onder meer een heer
lijke tuinbonensalade met stukjes rauwe ham en
verse munt. Lekker zomers. Dubbeldop de 800
gram tuinbonen, kook ze 5 minuten en laat ze af
koelen. Bak 150 gram rauwe ham uit in de koe
kenpan en snij in kleine stukjes. Knip er verse
munt en verse basilicum overheen, verdeel er wat
lente-uitjes over en besprenkel met olijfolie.
U Aangezien de thuisblijvers altijd ongelijk hebben,
hadden we vooral veel zon op een paar regendruppels
na en bijna steeds wind mee
Kamperland
Samen met zijn vrouw Judith
houdt Vermeer 100 koeien, alle
maal 'gewone' Holsteiners. ,,De
melktap staat in een blokhut
bovenaan de dijk bij ons huis.
Daar wordt de melk gekoeld be
waard en steeds doorgeroerd.
Mensen kunnen daar 7 dagen
per week terecht voor echt
verse, rauwe melk. We hebben
verschillende maten flessen van
een en twee liter, maar mensen
kunnen zelf ook een fles mee
nemen of hun eigen fles laten
hervullen. Op onze flessen staat
een gestileerd beeld van het
melkmeisje van Vermeer. Tsja,
wat wil je", zegt Vermeer la
chend. ,,Dat was een inkopper-
tje en we krijgen er leuke reac
ties op. Onze melk is op geen
enkele manier bewerkt. In to
taal verkopen we wel 5000 liter
per jaar", schat hij. ,,We zagen
tijdens de coronaperiode wel
een toename van de verkoop,
mensen gingen wandelen en
liepen langs de melktap. Het
past natuurlijk in een gezonder
eetpatroon. Ook toeristen die er
nu weer zijn, vinden de melk
van de tap heerlijk, voor ons is
uitbreiding alleen maar wel-
kom. De rest van onze melk gaat
naar Campina."
Voordat je deze rauwe melk
gebruikt, kun je de melk het be
ste doorkoken, tenzij je er mee
gaat bakken, zoals deze pannen
koekjes. Neem 250 gr. Zeeuws
vlegelmeel 500 ml. verse melk,
een snuf zout, wat kaneel en 2
eieren. Klop alles door elkaar en
bak er pannenkoekjes van. Beleg
met vers fruit.
de vangst in zeewater. Ze aten het met brood
en rouille, een pittige saus met knoflook en
aardappel. In deze versie van de soep piekt een
halve kreeft als een vlaggenschip boven de
rand van het bord uit. ,,Oosterscheldekreeft'',
gaat de serveerster voor het gemak vanuit.
,,Wilt u het per se weten?'' Jazeker. Het seizoen
is immers voorbij. Als ze terugkomt, stelt ze
ons gerust. ,,Deze kreeft komt niet uit Zee
land.''
Hoe is de bouillabaisse?
Goed gevuld. De kok is ook bij het opscheppen
van het hoofdgerecht zeer gul. Onder in het
bord liggen flinke moten zalm, kokkels, mos
sels en scheermessen. Helaas liggen de zee
vruchten in de warme soep. Dat doet ze geen
goed. In plaats van rouille krijgen we aioli als
smaakmaker. Daardoor mist dit gerecht subti
liteit. Als troost een schaaltje brood voor uitge
breid en lang sopgenot. Tegenover mij vallen
de drie bruingebakken tongetjes goed in de
smaak. „Precies goed gebakken. De vis komt
makkelijk van de graat.'' Het schaaltje zeekraal
prikken we tot op de bodem leeg, maar de
frietjes blijven onaangeroerd. Die zijn ons te
slap.
Nog ruimte voor een dessert?
Nauwelijks. Toch vragen we een crème brülée.
Met twee lepeltjes graag. Daar krijgen we spijt
van. Dit romige vanillemengsel onder het
knapperige laagje gekaramelliseerde suiker
smaakt hemels. Gelukkig is deze toet net als
alle gerechten stevig van formaat en zo hebben
we ieder toch een mooie portie.
Na het tafelen schuifelen we traag naar de
vloedlijn voor een wandeling. We wisten het
al, maar het is weer eens bevestigd: Zeeuws-
Vlaanderen is bourgondisch, gul en dichtbij.
BEOORDELING
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
vrijdag 20 augustus 2021
GO
eindscore
De melktap van Niek en Judith Vermeer uit Kamperland.
FOTO JOHAN VAN DER HEIJDEN
,,We waren al langer van plan
om een melktap te plaatsen
op ons erf", vertelt Niek Ver
meer uit Kamperland. ,,Niet
alleen omdat we dat zelf leuk
vinden, maar mede doordat
we best vaak vragen kregen
van mensen uit het dorp of
we verse melk wilden verko
pen."
Prijs/kwaliteit
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
