WIM HOFMAN
Augustus
9
DIGITAAL SPREEKUUR IN AXEL HOEF JE NIET MEER TE BELLEN ALS JE NAAR DE DOKTER WILT
De zomer gaat zijn duidelijke
gang: de kleuren worden dieper
en de stenen van de stad zijn
nog warm. De toeristen kijken naar de
avondzon die soms zo mooi kan zijn;
ze krijgen er weemoedige gevoelens
van en dan eten ze nog een ijsje. In zee
zie je nog een paar zwemmers; in de
verte een zeiljachtje.
Hier en daar is al flink wat tarwe ge
oogst. Het hooi was allang binnen. De
brandnetels en braamstruiken langs
de weg zien er stoffig uit. En er zijn
vanzelfsprekend wespen.
Laatst landde een sluipwespje op
mijn overhemd. Het diertje droeg iets,
een licht okerkleurig bolletje en de
wesp rende over mijn hemd heen en
weer. Toen vloog het opeens op, maar
zonder het bolletje; het kwam weer te
rug, misschien voor dat bolletje, dat op
de grond rolde.
Later schoof ik het bolletje, dat
slechts een paar millimeter groot was,
op een stuk papier en bekeek het met
een vergrootglas. Het leek me een stuk
van een dier.
Aan het balletje zat een uitsteeksel,
duidelijk een borststuk van een dier
met een kop en stompjes van pootjes.
Ik telde er acht. De resten van een spin,
concludeerde ik. Misschien een kleine
roofspin. De wesp en de spin zullen
wel gevochten hebben en de spin ver
loor en de wesp beet zijn pootjes eraf.
De wesp wilde het spinnenlijf waar
schijnlijk naar zijn holletje brengen.
Ze had pech, verloor haar buit en
moest nu op zoek naar een andere
prooi. Zo zijn de wetten.
Spinnen zijn in de tuin ijverig bezig
om webben te weven en om zoveel
mogelijk insecten te vangen. Libellen
vliegen telkens weer over het water
van de vijver om ook al insecten te
pakken, maar er zijn er nog wel over.
En dan zijn er vlinders. Er fladderen
zo'n beetje doelloos koolwitjes rond.
Mooi zijn de dagpauwogen. Soms
gaan ze rustig in de zon op een bloem
zitten en dan doen ze hun vleugels
open en dicht alsof ze aandacht willen
trekken voor hun mooie kleurtjes en
de rondjes op hun vleugels die inder
daad op ogen lijken.
Ogen die niet kunnen kijken en die
de vlinders, denk ik, zelf ook niet zien.
Wij gelukkig wel.
Je hebt het vast wel eens gedaan. 's Ochtends om
8.00 uur je huisarts bellen. Lang moeten wachten?
Misschien kon je nog glimlachen om het deuntje, maar
dat is het dan wel. Want je wilt geen muziek, je wilt een
afspraak. In Axel hebben ze er wat op gevonden: een
digitaal spreekuur. Ze zijn de eerste in Zeeland. 'Bellen
hoeft niet meer'.
Axel
Tja, iedereen die klachten
heeft en naar de dokter
wil, hangt 's morgens aan
de lijn. Natuurlijk doen as
sistentes hun best om ie
dereen zo snel mogelijk te helpen.
Maar ze moeten dat ook zorgvuldig
doen en dat kost nu eenmaal tijd.
Dus moet je gewoon even geduld
hebben. Toch kan het allemaal wat
slimmer, vinden ze in Huisartsen
centrum Axel. Want er is een tekort
aan huisartsen en ondersteunend
personeel. Internet gaat hen, ver
wachten ze, daarbij helpen.
Sinds een aantal weken hoeven pa
tiënten niet meer te bellen. Ze kun
nen - als ze dat willen - gebruik ma
ken van spreekuur.nl. Een landelijke
website waar de Axelse huisartsen
zich bij hebben aangesloten. Hoe het
werkt? Simpel. Je maakt eenmalig
een account aan en voortaan kun je
als het ware veilig 'appen' met je
huisarts.
,,Als je een klacht hebt, bel je 's
ochtends niet, maar meld je je aan op
spreekuur.nl", legt huisarts Yuri Sa-
mandar uit. ,,Eerst krijg je wat vragen
om uit te sluiten dat je iets ergs
hebt. Stel - ik zeg maar wat - dat je
pijn in de borst hebt en je geeft dat
aan, dat staat er dat je direct de prak
tijk moet bellen."
Chatten
Heb je niets ernstigs, dan kies je wat
voor soort klachten je hebt. Bijvoor
beeld knie- of huidklachten. ,,Dan
krijg je vragen die daarbij horen:
kunt u uw knie goed bewegen, is het
rood etcetera."
Zodra de melding bij de huisarts is,
wordt die bekeken. ,,Als wij ant
woord geven, krijg je een berichtje.
Het is zelfs min of meer mogelijk om
te chatten. Doordat mensen een aan
tal vragen over hun klacht hebben
beantwoord, kan ik een diagnose
stellen. Soms schrijven we gelijk een
recept en zetten we in het bericht dat
je de medicijnen kunt ophalen in de
apotheek. Met uiteraard een beschrij-
ving hoe je die moet gebruiken."
Maar stel nou dat je de huisarts toch
even wilt zien of spreken? ,,Dat kan
ook", zegt Samandar. ,,Er zit een vi-
deochatfunctie in."
Oke, maar wil de huisarts zijn pa
tiënten helemaal niet meer zien?
,,Natuurlijk wel. Als mensen per
soonlijk contact willen en willen
langskomen, dan kan dat. Digitaal is
handig voor wie bijvoorbeeld een
plekje op de arm heeft, en even een
foto wilt doorsturen met de vraag
wat het is." Het digitale spreekuur is
voor patiënten heel fijn, zegt Saman-
dar. ,,Ze hoeven 's ochtends niet meer
te bellen, in de wacht te staan, alle
vragen van de assistente te beant
woorden ingepland te worden en te
wachten in de wachtkamer. Spreek-
uur.nl geeft mensen vrijheid. Ze
kunnen hun vraag bij me neerleggen
wanneer ze dat willen."
De eerste patiënten werken met
spreekuur.nl. En zijn volgens Saman-
dar 'erg tevreden'. Een ervaring die
zorgverzekeraar CZ ook heeft in on
der meer Limburg, vertelt Edwin
Leutscher.
,,Ook oudere patiënten zijn en
thousiast omdat ze minder vaak naar
de huisarts hoeven. Ze krijgen sneller
advies en kunnen de huisarts bena
deren op het moment dat het hun
uitkomt."
Onder druk
Deze ontwikkeling is van groot be
lang, vindt de zorgverzekeraar. ,,CZ is
verantwoordelijk voor de kwaliteit
van de huisartsenzorg, maar ook voor
de beschikbaarheid. Als er een tekort
aan huisartsen is - zoals in Zeeland -
moet je iets anders verzinnen. Dat
gebeurt hier. Het is voor ons van be
lang dat het in Zeeland wordt inge
voerd, omdat de huisartsenzorg er
onder druk staat."
Of er al meer Zeeuwse huisartsen
zijn die een digitaal spreekuur wil
len? ,,Jazeker", zegt Leutscher. ,,In
Limburg sluiten meer en meer huis
artsen zich aan. We horen ook in
Zeeland huisartsen die nu zeggen: ik
wil dit ook."
vrijdag 13 augustus 2021
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Kwalen bespreken via de 'app'
Jeffrey Kutterink
Huisarts Yuri Sa-
mandar merkt dat pa
tiënten erg tevreden
zijn over het digitale
spreekuur.
FOTO CAMILE SCHELSTRAETE