'Als zoiets gebeurt, kan ik niet meer
lachen, dacht ik. Dan doet mijn
mond dat niet meer'
kwam zich bij mij melden, maar voelde: ho
eens, dat Is geen moeder, Ik ga naar haar zus,
die heeft die zorg-genen wel. Ik heb dat altijd
zo ervaren. Die bloemen heb Ik nog steeds.'
Hebben jij en haar zoon een goede band?
'Met vallen en opstaan, omdat er heel veel op
je afkomt als je zo jong je moeder verliest. Hij
heeft ook moeten zoeken naar wie hij Is. Als
Ik nu naar hem kijk, ben Ik trots op de lange
weg die hij heeft afgelegd. Hij Is pas 22, maar
heeft al veel zelfkennis. Volgend weekend
komt hij logeren. Ik verheug me erop, want we
hebben altijd diepgaande gesprekken. Ik ben
heel geschikt voor een-op-een-contact. Voor
mijn welbevinden hoef Ik niet hele groepen
mensen om me heen te hebben. Ik heb me
tijdens de lockdown verwonderd over hoe
mensen terrassen misten, en feestjes. Op
een feestje ben Ik totaal verloren. Dan word
Ik heel klein.'
'Dat niet. Ik heb wel zelfvertrouwen. Als je
jezelf niet vertrouwt, hoe moet de ander dan
In je vertrouwen?'
'Ja, Ik houd niet van middelmatigheid,
dat vind Ik dodelijk en saai, en ook niet
karaktervormend.' Ze lacht: 'Ik zou In
Nederland geen les kunnen geven, al
die kinderen zouden jankend naar huls
gaan.' Dan weer serieus: 'Maar Ik heb zelf
erg strenge juffen gehad, en kfjk wat het me
gebracht heeft. Ik vind dat Ik wel ruggengraat
heb. We moeten niet zo bang zijn voor een
beetje tegenstand, we hoeven elkaar niet altijd
met fluwelen handschoentjes aan te pakken.
Nederlanders zijn steengoed In directheid,
maar niet In Incasseren.'
Dat lijkt me ook wel pittig, dat perfectionisme:
het gaat gepaard met een grote bewijsdrang.
'Ik heb hard moeten werken, als vrouw, als
zwarte vrouw, om te komen waar Ik nu ben.
Ik droomde van werken bij de omroep. Ik
twijfelde ook niet toen de EO belde of Ik een
nieuw programma wilde presenteren over
cultuur, historie en religie In Nederland.
Maar Ik vroeg wel: 'Weet je het zeker? Ben
Ik nog wel gewenst bij de omroep?'
'Ja. Anders had Ik toch allang wat
anders gekregen? Ik ben nóóit
meer ergens voor gevraagd. Maar
hé: I'm still here. En ik weet dat
mijn vader, hij is helaas overleden,
dit prachtig had gevonden. Die
was echt zó boos toen dat hele
arbeidsconflict plaatsvond. Zijn
dochter weer op tv: dat had hij
willen meemaken.'
'Een goede vriendin zei ooit: 'We
zijn allemaal spirituele wezens
met een menselijke ervaring.' Ik
vind het jammer dat ik het niet
zelf heb bedacht, want ik denk echt
dat het zo is. We stoppen hier in
Nederland die spiritualiteit veel te
ver weg. We koppelen eeuwenoude
kernwaarden - gij zult niet stelen,
gij zult niet doden - die ons een
fatsoenlijk mensen maken, aan
het geloof. Maar die waarden zit
ten in ons. Dat is niet religie, dat is
spiritualiteit. En dan maakt het geen
donder uit welk geloof je aanhangt.'
Wat gaan we van je zien, in het
programma Firma Erfgoed?
'Een mooi programma over ons
bijzondere, complexe minilandje
dat meer op religie is gebouwd dan
wij met z'n allen denken. En je
gaat ook een andere Aldith zien.
Een rustigere, een relaxtere. Eentje
die ietsje is aangekomen, paar
pondjes, en mijn stem is twee
octaven lager. En je zal een Aldith
zien zonder bewijsdrang, die is er
nu wel af - dat is een bevrijding.
Ik kom weer op tv, maar ik heb
losgelaten dat iedereen het goed
of mooi moet vinden. En zeg maar
tegen die mensen die denken
'Aldith, o ja, hoe gaat het toch met
haar': die Aldith, die is nu op haar
gelukkigst.'
Word je dan onzeker?
Ben je perfectionistisch?
Dacht je dat je persona non grata
was geworden?
Ben je religieus?
