'Geen kinderen, geen kleinkinderen.
Ik ben die gekke, vrijgevochten
tante met dat rare leven'
Aldith Hunkar
'Het schokkendste hoorde ik van
een producer: 'Aldith, we zijn niet
geïnteresseerd in jouw mening als
journalist, voor ons ben je een
potje subsidie.' Omdat ze een zwarte
medewerker moesten aantrekken.
Ja. Je staat met je bek vol tanden.
Te happen naar adem. Het Jeugd
journaal deed het sympathieker, in
1994, daar waren ze actief op zoek
naar iemand die het veranderende
Nederland vertegenwoordigde en
daar hebben ze geen geheim van
gemaakt. Heerlijk, die openheid
zonder kwetsend te zijn. Ik was
trouwens de eerste nieuwslezer ter
wereld met dreadlocks. Daar mag
Nederland trots op zijn.'
Hoe ben je in Jamaica beland?
'Ik luisterde als twintiger naar
reggae, maar kende alleen die
zomerhitjes. Mijn toenmalige
vriend liet mij roots reggae horen
en zei: ik neem je mee naar het
land waar die muziek vandaan
komt. Dat was in 1991. Het was
toen nog een 24-uursreis, via
Amerika, een paar keer overstappen, een paar
keer de bus van het ene naar het andere vlieg
veld. En god, ik weet het nog zo goed: we waren
nét geland, ik stond bovenaan dat trappetje,
had nog niet één voet op de bodem gezet, en ik
wist al dat ik thuis was. Dat was zo'n raar gevoel.'
Hoe ziet een dag in Jamaica eruit?
'Ik sta met de zon op. In Nederland ben ik een
nachtdier, daar een vroege vogel. Dat komt
door het tijdsverschil. Ik ben geboren in
Suriname, ik ben in die tijdzone geboren,
die klok zit in me. Ik loop in de ochtend de
straat een paar keer op en neer, meteen wat
beweging gehad. En dan zet ik een kop thee,
drink die op mijn gemakje. En ja, dan moeten
ook in Jamaica mails worden beantwoord,
conferenties voorbereid, artikelen geschreven.
Ik doe mijn boodschappen op een scootertje.
En ik heb veel vrienden.'
Aldith wijst naar haar tas. 'Zou je misschien
mijn sigaretten willen aangeven? Ja, slechte
gewoonte. Ik kan ze nu niet pakken met die
nagels van me.' Ze inhaleert, en terwijl ze
uitblaast vervolgt ze: 'Ik mis Nederland niet
als ik daar ben. Ik heb wel heimwee naar
mensen. Maar mijn moeder gaat gelukkig
altijd mee. Ze is bijna 84, met haar erbij heb
ik een compleet gevoel. We hebben
het zo goed samen. Dit gesprek dat
jij en ik hebben, heb ik elke dag
met haar. 2,5 uur, kletsen, filoso
feren. Vooruitkijken. Ik vind het
een ondraaglijk idee dat ik ooit
zonder haar zou moeten. Even
slikken.' (Ze slikt ook echt.) 'Ik ga
nu huilen.' (Ze huilt ook echt.)
'Ja. Ik heb geen kleinkinderen,
want geen kinderen. Maar mijn
broer en zussen wel, en vrienden
in Nederland en Jamaica ook. Ik
ben die gekke, vrijgevochten tante
met dat rare leven - ik denk dat
ze me wel interessant vinden.'
Zacht: 'Ik ben niet goed in relaties.'
Nog zachter: 'Ik vind ze een onder
breking van mijn leven.' Dan lacht
ze. 'O nee, nu chargeer ik wel heel
erg. Maar ik ben lastig met relaties.
En kinderen heb ik nooit gewild.
Ik ben niet zo iemand die zorgt dat
het eten op tijd op tafel staat, en
dat het huis leuk aangekleed is, en
ik maak niet op tijd flesjes en zo.'
Je kijkt er vies bij. Alsof je in de
hondenpoep trapt.
'Ja! Maar het is echt zo. Ik weet
nog goed toen Aisha zwanger was.
In Nigeria geloven ze dat een
ongeboren kind de eigen ouders
uitkiest. En ik lag gewoon een keer
een avond op de bank, zappend,
en toen kwam er een soort flits.
Aisha is zwanger, dacht ik. Dus
ik bel haar op: 'Moet jij niet iets
vertellen?' 'Wat?' zegt ze. 'Ben
jij zwanger?' Ze zegt: 'Neeee.' De
volgende dag belt ze me: zwanger.
Toen haar baby werd geboren,
kreeg ik een bosje bloemen van
Aisha met een kaartje erop: gefeli
citeerd met jouw kind. Dat baby'tje
Hoe ziet de buitenwereld jou dan?
GEBOREN Op 2 december 1962,
in Paramaribo BEROEP Global
freestyle multimedia journalist
TV-PROGRAMMA'S van 1992 t/m
2007 onder andere Sesamstraat,
NOS Journaal, NPS Gewest,
NPS Jazz, De Avond van de Korte
Film, NOS Actueel, NOS Jeugd
journaal, NOS Binnenland, VPRO
Marco Polo NU TE ZIEN in Firma
Erfgoed, over het culturele en
religieuze erfgoed van Nederland,
elke zaterdag in augustus bij de
EO op NPO 2 om 19.15 RELATIE
'Geen romantische'.
Denk je zelf weleens aan ouder
worden?
Mis je het, een eigen gezin?
16
