intussen in Frankrijk
We hapten en we nipten
en de wijn ging vrolijk rond
Tussen de vogels
Suite op hoogte
Bedstee in een boom
Het was een prachtige rit,
DE HORT OP
getjes door bossen en over heuvels, begeleid door krekels, om te
eindigen bij een fraai zwart hek dat toegang bood tot de oprijlaan.
Daarachter lag het wijnkasteel. Het hek zwaaide open, wij tuften
door de wijngaard om te eindigen voor de deur van een eeuwenoud
chateau in de Provence. Hier gingen we twee nachtjes slapen.
Het klinkt chic, maar het kasteel had een zeer betaalbare chambre
d'höte: we sliepen bij de wijnboerin - nou ja: in de kamer ernaast.
En 's avonds was er een table d'höte
- we aten mee met de anderen.
Er werd lekker gekookt door de (zeer
jonge) echtgenoot van de (op leeftijd
zijnde) wijnboerin. 's Avonds werd
buiten op het terras een grote tafel
gedekt, iedereen schoof aan en de
wijn van het huis ging vrolijk rond.
We hapten en we nipten, we bewon-
rr^m derden de ondergaande Provengaalse
WsKïL ^-9^1 zon, en we genoten van het uitzicht
op de druivenstokken. Hoe Frans wil
je het hebben?
Het is een succesformule in Frankrijk:
renotoerisme. Wijnboeren openen
hun deuren, toeristen mogen langs
komen, rondkijken, cursussen doen
en blijven logeren. Volgens schattingen
trekken Fransen wijnboeren tegen
woordig zo'n 10 miljoen toeristen
per jaar. Bijna de helft komt uit het
buitenland.
Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen: slapen bij de wijnboer staat voor
mij symbool voor vakantievieren in Frankrijk. Alles kan. Het land
heeft alles in huis.
Bij laag water liepen we met onze kinderen door de zee naar het
minuscule eilandje Tatihou voor de Normandische kust: een vogel
reservaat met een huisje waar we konden overnachten. We sliepen
in een appartement aan de Parijse Boulevard Saint-Germain, met
het nachtleven letterlijk aan onze voeten. We huurden een gïte in de
Lubéron waar elke ochtend veertig geiten voorbijtrokken met bellen
rond hun nek. Op Corsica lagen we op een van de mooiste stranden
ter wereld: Palombaggia. Buiten de schoolvakantie, dus we waren
daar he-le-maal alleen.
Dit jaar blijven we thuis. Door corona hebben we noodgedwongen
ontdekt hoe mooi en gevarieerd onze eigen omgeving is, ten westen
van Parijs. Er zijn hier geen wijnkastelen, maar er lopen wel herten en
everzwijnen. En we deden een wonderlijke ontdekking, vlak bij huis:
eekhoornnesten hoog in de bomen.
MEZZA 11
Slapen in een boomhut
In de Friese boomhut Uilenspiegel is het
goed tot rust komen. Via een brug bereik
je een terrasje waar je niet alleen een
geweldig uitzicht hebt, maar ook nog
eens op vogelhoogte zit.
vanaf 95 per nacht, hetkleineparadijs.nl
Op het eerste gezicht is dit een houten
hutje in een boom, vanbinnen is het een
luxe hotelsuite. En dat op een camping in
Flevoland (waar het overigens wemelt van
de bijzondere accommodaties, zoals een
zeecontainer en rioolbuis). vanaf 99 per
nacht, boomhutovernachtingen.nl
Alsof de boomhut zelf nog niet idyllisch
genoeg is, slaap je hier ook nog eens in
een bedstee. Onder je scharrelen kippen
en je kijkt uit over de weilanden, want je
verblijft op een boerderij in de Achterhoek.
vanaf 90 per nacht, erveveldink.nl
Correspondenten nemen
ons mee op vakantie. Dit keer
FRANK RENOUT, stand
plaats Parijs, die met vrouw
en kinderen logeerde bij een
oudere wijnboerin en haar
piepjonge echtgenoot.
