Somber slot
Schippers na
estafettefout
7
an Hassan juist hoopvol voor de10.000meter
De 4x100 meter had een manier kun
nen zijn voor Dafne Schippers (29)
om haar Olympische Spelen, mogelijk
haar laatste, alsnog met een bevredi
gend gevoel af te sluiten. Maar gister
avond, in warm Tokio, strandde het
estafetteteam al na een kwart van de
race. Juist de overname van Nadine
Visser op Schippers mislukte volledig.
En dat terwijl diezelfde overname in
de series op vergelijkbare wijze al
bijna mis was gegaan.
„Ongelofelijk balen", zei Schippers
na afloop. ,,We moeten de beelden te
rug gaan zien." Het team was goed 'in
shape', zegt ze. Er is veel op het on
derdeel getraind. ,,En de sfeer is su-
pergoed. Helaas gebeurt dit." Al was
die sfeer direct na de diskwalificatie
wel even verdwenen. In het heetst
van de strijd was aan een armgebaar
duidelijk te zien dat Marije van Hu-
nenstijn het Schippers kwalijk neemt.
Een duidelijke verklaring hebben ze
een minuut of tien na afloop nog niet.
Schippers hoorde bij het aanzetten de
stem van Visser, vertelt ze. ,,Ze zei
'pak', dus ik dacht dat ze er bijna was,
maar ze was dus verder dan gedacht.
Ik ging ook niet zo hard op de rem als
gisteren, want ja, dat is zonde. We
waren hier honderd procent op ge
brand en hadden er echt zin in.''
Voor de wereldkampioene uit 2015
en de winnares van olympisch zilver
in Rio draaien deze Spelen daarmee
uit op een nog grotere deceptie. Door
fysieke malheur in de voorbereiding
besloot ze zich af te melden voor de
100 meter, op haar favoriete 200 meter
kwam ze niet verder dan de halve fi
nale. Gebroken vertelde ze daarna te
twijfelen of de rek niet uit haar li
chaam was, na jarenlang topsport. Of
ze er over drie jaar in Parijs op haar
32ste nog bij is, is onzeker.
Schippers: ,,Je hoopt natuurlijk dat
je beter in vorm bent dan ik was. Dat
is gewoon balen, ik kom voor andere
dingen.''
Het raceverloop voor vandaag is
eenvoudig te voorspellen: deze keer is
het niet Hassan, maar Gidey die de
race hard en slopend zal willen maken.
De Ethiopische heeft er baat bij lang
een fors tempo te lopen. Ze is zeker
niet traag in de eindsprint, kan mis
schien wel de laatste ronde met Has
san ingaan, maar dan is het wel zaak
dat er bij de Nederlandse tegen die tijd
al behoorlijk wat vermoeidheid in is
geslopen. Hassan zal dus moeten vol
gen, normaal gesproken.
Inshallah
De unieke drie gouden medailles zijn
uit zicht, maar alsnog kan Hassan van
middag vanaf 12.45 uur geschiedenis
schrijven met ook een medaille op
haar derde afstand. Ze heeft de wereld
niet zo weten te verbazen als met haar
gouden WK-dubbel in Doha (1500 én
10.000 meter) of zoals tijdens de 5000
meter hier in Tokio, maar toch straalt
ze vertrouwen uit.
Ze moet lachen om de vraag hoe
groot de kans is dat ze wint. ,,Bijna ne
gentig procent", antwoordt ze, daar
mee voor enige verbazing zorgend. Ty
pisch Sifan Hassan. ,,Als ik vandaag
goud had gewonnen was het mis
schien 5 procent. Nu is het echt negen
tig procent kans. Inshallah, we gaan
kijken. Ik doe mijn best."
Herinner jij je de marathon bij de
WK atletiek in Doha nog, twee
jaar geleden? Die bizarre beelden
van een nachtelijke tocht door de
woestijnhitte waarbij een record
aantal goed getrainde profs de
finish niet haalde en zij die dat wel
deden over het algemeen per rol
stoel werden afgevoerd, zorgden
ervoor dat ze bij het IOC dachten:
dat moeten we niet willen op de
Spelen in het hete Tokio.
Besloten werd de marathon te ver
plaatsen naar Sapporo. Op
anderhalfuur vliegen van de
olympische hoofdstad is de
temperatuur in augustus ge
middeld gezien zo'n zes gra
den lager. Maar niets is wat
het lijkt bij deze Spelen.
In Sapporo
heerst al
drie we
ken een
hittegolf.
En dit
weekeinde
is het er zelfs warmer dan in Tokio,
met een angstaanjagend hoge
luchtvochtigheid.
Slagvelden verzekerd bij de vrou
wen en de mannen. Op het heetst
van de dag heb ik hier vanmiddag
de proef op de som genomen. In
Edogawa Park, langs het Meji
Jingu-honkbalstadion, heb ik
ruim een uur hardgelopen. Met
mijn ballen en mijn hart, zoals
Liemarvin Bonevacia het om
schreef. En zijn conclusie klopt:
daar word je erg duizelig van.
jij ook duizelig gewor
den in Izu bij het baan-
wielrenneri? Dat kan ik
mij voorstellen namelijk,
dat je er nogal horendol
van wordt, gepositioneerd
op het middenterrein.
Pim
Ja, man. Tureluurs werd ik ervan,
kijkend naar de rappe rondjes van
Har en Jef. Maar toen moest de
terugweg dus nog komen, met
chauffeur Hidde achter het stuur.
Meneer ging even Takuma Sa-
tootje spelen op de donkere berg-
weggetjes, in een vloek en een
zucht waren we weer in Tokio.
En dat mag een prestatie heten,
want mijn hemel wat is die wieler-
piste ver weg. Even aan Theo Bos
gevraagd waarom die baan in he
melsnaam in Izu is neerge
zet, 150 kilometer bij het
Olympisch Stadion
vandaan. Nou, de
fameuze Japanse kei-
rinacademie staat ook
daar, vertelde Theo-
San. Izu is een beetje het
Papendal van Japan,
zeg maar. Alle
maal leuk en
aardig, maar
je maakt
mij niet
wijs dat
er geen
wielerbaan in Tokio zelf is.
Maar goed, ik heb de reis met alle
plezier gemaakt. Gouden Har en
zilveren Jef, wat een heerlijk duo.
Trouwens, de vierde gouden plak
waar ik getuige van was, hier in
Japan, na de roeiers, Niek Kim-
mann en Sifan Hassan. Het is nu
02.07 uur, diep in de Japanse nacht.
Collega Rik is nog driftig aan het
rekenen, maar ik weet het eigenlijk
al wel zeker. Met nog twee dagen
te gaan ga ik aan de leiding in ons
interne gouden medailleklasse
ment. Knappe jongen als jij me
nog passeert, deze laatste twee
dagen.
Fijn weekend,
Arjan
zaterdag 7 augustus 2021
TOT EN MET MORGEN
nw
Voor de individueel kwakkelende
Dafne Schippers had een team
prestatie een opsteker kunnen zijn.
Maar in plaats daarvan werd de
estafettefinale van de sprintsters
een complete mislukking.
Lisette van der Geest
Tokio
Schippers
(l) legt aan
Marije van
Hunenstijn (r)
uit wat er mis
ging. FOTO ANP
Sifan Has
san kijkt naar
het scorebord,
terwijl winna
res Faith Kip-
yegon juicht.
FOTO ANP
Onze olympische debutanten Arjan Schouten en Pim Bijl delen
dagelijks hun verbazing over deze bijzondere Olympische Spelen
in een heen-en-weergesprek. Vandaag aflevering 15:
a Ar an