k loop om de pijn beheersbaar te houden'
9
zaterdag 7 augustus 2021
Verhalen van mensen liggen op straat. Wij tekenen ze elke week op.
Tekst: Esme Soesman, foto Marieke Mandemaker
Anje van Wijngaarden (69)
Locatie: Nobelpoort, Zierikzee
Tijdstip: 14.00 uur
Tw
n
|wee keer per dag loop ik door Zie
rikzee. Om zes uur 's ochtends en
nog een keer 's middags. Ik heb
een instabiel bekken, al veertig jaar lang.
De pijn is nooit weg. Van binnen schuift
en schuurt alles over elkaar. Om gek van te
worden. Ik loop om de pijn die ik heb een
beetje beheersbaar te houden. Anders is
het gewoon te veel en te heftig. Als ik 's
morgens niet eerst een uur beweeg, dan
lukt het niet.''
,,Ik kan lopen en liggen, maar ik kan niet
zitten. Dat is lastig, zeker met een gezin.
Was er een diploma-uitreiking dan nam
ik een tuinstoel mee, om op te liggen. La
ter werd dat een behandeltafel, omdat de
tuinstoel ook niet meer ging. Nu ga ik he
lemaal niet meer weg. Je krijgt ook altijd
commentaar. Mensen weten niet wat er
aan de hand is, maar ze vragen het ook
niet. Daar heb ik nog steeds wel moeite
mee. Maar ik ga me niet verschuilen.''
,,Per keer loop ik zo'n drie kwartier, on
geveer hetzelfde rondje. Dan weet ik wat
ik kan verwachten. Hoge stoepen lukt me
niet. En ik weet precies waar bankjes staan
zodat ik als het nodig is kan rusten. Ik kan
niet zitten, maar ik kan er wel op liggen.''
Zwaaien
,,Ik geniet wel van het lopen. Ik zie alles.
Het is mooi in de stad, zeker 's morgens
vroeg. Dan ontwaakt Zierikzee. Mensen
op de bootjes komen tot leven. Het is voor
mij ook belangrijk dat ik buiten kom. Mijn
leven speelt zich thuis af. Maar iedereen
heeft behoefte aan sociale contacten. Ook
al is het maar zwaaien. Ik ken zo'n beetje
iedere buschauffeur."
GO
VAN DE STRAAT
