IJ 'IK WERD ÉÉN BROK CHAGRIJN' BY De Liefde 'Ik had nooit gedacht dat we na 46 jaar huwelijk nog zouden schelden. Dit jaar zouden we de halve eeuw hebben volge- maakt. Babs en Ik hebben een prachtige zoon en dochter grootgebracht, hadden een mooi huls, een boot, een seizoens plaats op de camping. Maar onze relatie leed aan erosie. Toen de kinderen eenmaal het huls uit waren, werd dat pijnlijk duidelijk. De verbindende factor was weg, ons gezinsgeluk maakte plaats voor Irritaties. Babs vond dat Ik over haar heen liep, Ik ergerde me aan het gat In haar hand. Zij had het gevoel dat Ik haar verwaarloosde, Ik vond dat ze te close was met andere mannen. We dreven steeds verder van elkaar af. Mannen vonden Babs altijd buitengewoon aantrekkelijk - en ze ziet er ook ontzettend leuk uit. Ze maakten avances en zij stond open voor die aandacht, misschien om het minderwaardigheidscomplex dat ze in haar jeugd heeft opgelopen te compen seren. Ik werd ook weleens verliefd op een ander, maar deed daar nooit wat mee. Babs wel. Zo had ze lang geleden stiekem een relatie met haar baas. We waren toen een jaar of twee samen. Toen dat uitkwam, brak ze met hem en besloot ze te gaan backpacken in Aus tralië. Maar nog voor haar vertrek belde ze: ze was zwanger. We hervonden elkaar in het aan staande ouderschap - ik wilde graag kinderen en ben meteen de babykamer gaan schilderen. Dat Babs en ik later uit elkaar groeiden, had ook te maken met mijn drukke werk en het feit dat ik veel van huis was. Zij kwam tekort en kreeg weer vage relaties met mannen. Toen werd ik tot overmaat van ramp ook nog ziek: hartklachten, medicijnen die impotentie veroorzaakten, een conditie van nul komma nul. Als we op onze camping waren, moest ik op de fiets naar het toilet. Ik voelde me invalide, één bonk chagrijn, en Babs werd verliefd op de man in de caravan naast ons. Een goochelaar die haar meenam naar zijn show en daarna naar een hotelletje. Ze hield Zij vond dat hij over haar heen liep, hij ergerde zich aan het gat in haar hand. Na 46 jaar zijn Jonathan (74) en Babs (73) gescheiden: 'Ik moest mezelf bij de haren uit het moeras trekken.' van mij, zei ze, maar had ook leuke, gezellige dingen nodig. En seks, die ik haar toen niet kon geven. Ze wilde scheiden. Ik was total loss. Kwaad en de weg kwijt. Kreeg paniekaanvallen, werd elke ochtend wakker met een vreselijk gevoel. En dat vlak voor mijn hartoperatie. Toen die achter de rug was, ben ik gaan herstellen bij vrienden. En daarna heb ik mezelf aan mijn haren uit het moeras getrokken. Ik besloot een pelgrimsroute te lopen, begon te tekenen en te schilderen, vond rust op mijn boot en ben een beetje gaan daten. Het blijkt dat ik nog goed in de markt lig. Een vaste relatie wil ik niet, maar ik heb wel af en toe een vriendin. Geen verplichtingen, gewoon lekker op pad met iemand die ik leuk vind. Verliefd worden op latere leeftijd, het schijnt te kunnen, maar als ik diep in mijn hart kijk, geloof ik niet dat ik ooit weer het gevoel krijg dat ik ooit bij Babs heb gehad. Nu, vijf jaar na onze scheiding, kan ik zeggen dat onze band goed is. We lunchen af en toe, spelen Wordfeud en co-ouderen over de hond. Als zij met haar lover op vakantie is, pas ik op haar huis. Babs is de liefde van mijn leven geweest, en nu zijn we happily divorced. Ik hoef nooit meer een relatie met haar, maar kijk niet met bitterheid terug.' MEZZA 45 De echte namen van Jonathan en Babs zijn bekend bij de redactie. Wil je ook praten over je relatie? mezza@dpgmedia.nl CO I co LU

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 125