Geheim van Paolo
Conte blijft geheim
Proef die
Afrikaanse Somer!
BEEKSE BERGEN
21
19/
LEUKSTE
TICKETS.NL
,,Ik zie het schrijven van een lied als
het schilderen van een landschap'',
gromt Paolo Conte (84) aan het begin
van Via Con Me (It's Wonderful). Om
er aan toe te voegen: 'Van het autobi
ografische ben ik altijd weggebleven.'
Waarom? Regisseur Giorgio Ver-
delli vraagt er niet naar, maar be
grijpt het vermoedelijk wel. Want
ook in de documentaire speelt het
persoonlijke leven van de Italiaanse
evenknie van Leonard Cohen geen
enkele rol. Het is alsof Conte met het
einde van zijn loopbaan in zicht
heeft verordonneerd dat de film er al
leen mocht komen als die zijn per
soonlijke mysterie niet al te veel zou
ontrafelen.
Aan die opdracht heeft Verdelli
keurig voldaan. In Via Con Me wordt
honderd minuten lang alleen in su
perlatieven gesproken over de
maestro van de mompeljazz. En er
wordt vooral heel veel muziek ge
toond, onder meer met livebeelden
uit theater Carré in 1988.
Klarinetmelodie
Ook daar is Conte de gentleman die
in maatkostuum achter zijn vleugel
zijn poëzie van een dikke laag vocaal
gruis voorziet. De muzikant ver
gaarde in Nederland bekendheid met
de aanstekelijke titelsong van deze
documentaire (It's wonderful! It's
wonderful! Good luck, my baby!) en
met Max met zijn majestueus sle
pende klarinetmelodie. Die song is
vreemd genoeg een van de weinige
die niet uitvoerig wordt besproken.
Conte's andere composities worden
tot in detail ontleed door een legertje
kenners en bewonderaars, onder wie
zangeres Jane Birkin en acteur Ro
berto Begnini.
De laatste is een schot in de roos als
ronkende commentator van Contes
loopbaan. In prachtig vlammend Ita
liaans struikelen de metaforen over
elkaar heen in zijn karakterisering
van Conte als edelman, graaf, zelfs als
prins van de Italiaanse muziek.
Die status kreeg Conte overigens
pas op latere leeftijd. Tot zijn 40ste
werkte de troubadour namelijk nog
als advocaat. Liedjes schrijven deed
hij wel, maar altijd met de bedoeling
dat anderen ze zouden zingen. In
1968 bleek hij met Azurro een hymne
van Italiaanse nationale trots te heb
ben geschreven, toen Adriano Celen-
tano er een hit mee scoorde.
Pas in 1974 liet Conte zich overha-
W Conte voorziet zijn
poëzie van een dikke
laag vocaal gruis
len om voor het eerst zelf een album
op te nemen. ,,Ik ben nooit op per
soonlijk succes uit geweest'', zegt hij
in Via Con Me. ,,Ik begon te zingen
om mijn liedjes te verdedigen. Ik ben
als het ware hun advocaat gewor
den.''
Dat beroep oefent hij nog steeds uit
vanuit zijn geboorteplaats Asti in de
regio Piemonte. Daar, tussen de ci
pressen en de olijfbomen, moet zich
ergens het geheim van de diepe me
lancholie in de stem van de trouba
dour bevinden. Maar waar? Het doet
Conte ongetwijfeld deugd dat ook na
deze documentaire nog steeds bijna
niemand het precies weet.
Bernal noemt ook de testevenemen
ten van Fieldlab, waardoor het leek
dat de festivals vrij konden doorgaan.
,,Er zijn zoveel miljoenen opzij gezet
en er is bewezen dat je voor tiendui
zend man een evenement kunt orga
niseren met minimale besmettingen.
Dus het ^s mogelijk. Maar als dan
wordt besloten dat een testbewijs
niet 40 maar 24 uur geldig is, kan
ik daar met mijn kop niet bij."
Volgens de zanger had het geld
beter naar de zorgsector kun
nen gaan. „Als je nu terugkijkt,
dan hadden van mij die teste
venementen helemaal niet ge
hoeven; als je de belangrijkste
regel, de reis om naar binnen
te kunnen, gaat aanpas
sen."
Kroes maakt zich in-
tussen zorgen om de fi-
nanciële en de mentale
situatie van de mensen
in de cultuur- en evene
mentensector. ,,Ik heb in
dertig jaar een buffer op
gebouwd, maar het gaat
niet alleen om de artiest die je op het
podium ziet. Al die fantastische
licht- en geluidsmensen, die podi
umbouwers, moeten nu noodge
dwongen werk aannemen waarbij
hun hart niet ligt, alleen om rond te
kunnen komen. Als ik mijn geluids
man aan de telefoon heb, dan word ik
daar wel verdrietig van. Ik hoor over
gezinnen die uit elkaar vallen.''
Jody Bernal focust zich op wat wel
kan. Zo is hij bezig met een eigen la
bel. „Dat geeft mij een bepaalde
vrijheid, dat is fijn. Maar als ik
naar een voetbalwedstrijd kijk,
word ik geconfronteerd met hoe
het had kunnen zijn. Die mensen
komen allemaal binnen. Voor
het oog zitten ze op stoeltjes,
maar in werkelijkheid is er
beweging en duiken ze
daarna de kroeg in."
Een zitconcert geven
ziet Bernal dan ook niet
zitten. „Ik kan er altijd wel
iets van maken, maar zo hoort
het niet. Een festival heeft
een heel andere sfeer."
ÊLTL/MI ha ÜLAJAD
VOOR
vrijdag 6 augustus 2021
PC
Wat is het geheim achter de diepe
melancholie waarmee de Itali
aanse troubadour Paolo Conte
(84) de wereld veroverde? De do
cumentaire Via Con Me (It's Won
derful) vermijdt een antwoord op
die vraag en kiest voor een hom
mage aan de maestro van de
mompeljazz.
Stefan Raatgever
Paolo Conte trad ook in 2005 op
in Nederland. foto anp
Paolo Conte - Via Con Me (It's Won
derful) is alleen aanstaande zondag
en dinsdag te zien in vijftig bioscopen
in Nederland.
voor
4 Bezoekers
van Lowlands
in betere tijden
Jett Rebel zette
de frustratie
van de artiesten
op de kaart.
FOTO'S ANP,
EM-PRESS
voetbal,
geen
muzjefl
maar
V Volgens Wolter
Kroes hadden de
miljoenen voor
Fieldlab, achteraf
gezien, beter naar
de zorgsector kun
nen gaan.
FOTO BRUNOPRESS
SOMER
AVOND
Ontdek de uitgestrekte savannes en bosgebieden en sta oog in oog
met de meest fascinerende wilde dieren tijdens één van de safari's.
Droom weg met familie, vrienden óf met zijn tweeën, en geniet van
de unieke ambiance in het prachtige Safaripark. Schuif aan voor een
uitgebreid diner in het vernieuwde Grill-restaurant Wanyama of proef
verschillende hapjes 'on the go' op één van de sfeervolle pleinen,
van de 'Bakongo Fish Wine Bar' tot Somerkroeg.
Van 1 juli t/m 5 september
